อานุภาพแห่งความรัก
| ......บ่ายวันหนึ่งในแอฟริกา นกแก้วสีเทากับเมียผู้เย่อหยิ่งฟังการเกี้ยวของหนุ่มสาว ซึ่งบังเอิญเป็นฮิปโป ด้วยความรังเกียจและเยาะหยัน |
| ......"เขาเรียกหล่อนว่าแน่งน้อย" มิสซิสเกรย์ พูด "เชื่อไม๊พี่" |
| ......"ไม่" เกรย์บอก "พี่ว่าผู้ชายปกติเขาจะไม่ชื่นชมผู้หญิงหุ่นเท่าโอ่งหรอก" |
| ......"จริงด้วยล่ะ" หล่อนอุทาน "โอ่งทั้งคู่ สมกันดีเนาะ" |
| ......มันเป็นฤดูใบไม้ผลิ ฮิปโปทั้งสองยังหนุ่มสาวและไม่สนใจต่อคำระรานด้วยความเยาะหยันของเพื่อนบ้าน ทั้งคู่คลอเคลียกันอยู่ในสายนำอย่างมีความสุข พูดจากันด้วยถ้อยคำอันอ่อนหวานราวกับกวีนิพนธ์ โลกของพวกเขาสดสวยด้วยดอกไม้ใบหญ้าและแสงตะวัน |
| ......อย่างไรก็ตาม พวกเกรย์ยากที่จะเข้าใจความรักของหนุ่มสาว ซำใจไม่กว้างพออีกด้วย และบางครั้งที่พวกเขาคิดจะเรียก เอบีไอ. (องค์การสืบสวนสอบสวนแห่งอเมริกา) ด้วยเหตุที่การเกี้ยวของสัตว์ขนาดใหญ่ ซึ่งน่าจะกลายเป็นฟอสซิลไปตั้งนานแล้วอาจเป็นการบ่อนทำลายของป่าดง แต่พวกเขาก็เพียงแต่เรียกเพื่อนบ้านมานินทาว่าร้ายคู่รักที่ไร้ยางอาย |
| ......คำนั้นพวกฮิปโปตกตะลึงที่ได้ยินพวกเกรย์จู๋จี๋กันด้วยถ้อยคำอันอ่อนโยน |
| ......"ฟังเสียงแว้ดๆของพวกนั้นสิ" เขาเบ้หน้า |
| ......"พวกเขาเห็นอะไรในตัวกันและกันน้า" หล่อนแดกดัน |
| ......พวกเขาเรียกเพื่อนบ้านมานินทาว่านกแก้วสีเทาไม่มีเซ็กซ์แอพพีลเอาเสียเลย |
| ......กว่าที่พวกฮีปโปจะหยุดวิจารณ์พวกเกรย์และหลับนอน และพวกเกรย์หยุดเยาะหยันพวกฮิปโปและเข้านอนด้วยความอ่อนเพลียก็เลยเที่ยงคืนไปนาน |
|
คติ หัวเราะ โลกหัวเราะกับคุณ..... รัก คุณรักคนเดียว |