ยูนิคอร์นในสวน
| ......ครั้งหนึ่ง ในยามเข้าอันสดใส ผู้ชายเงยหน้าขึ้นจากจานไข่ คนก็เห็นยูนิคอร์นสีขาวมีเขาทองกำลังกัดดอกกุหลาบเงียบๆ อยู่ในสวน ผู้ชายลุกขึ้นไปที่เตียงนอนซึ่งเมียยังนอนหลับอยู่ แล้วปลุกหล่อน |
| ...... "มียูนิคอร์นในสวนแน่ะ" เขาบอก "กำลังกินดอกกุหลาย" |
| ......หล่อนลืมตาข้างหนึ่งมองเขาอย่างไม่เป็นมิตร "ยูนิคอร์นเป็นสัตว์ในตำนานย่ะ" หล่อนพูด แล้วหันหลังให้เขา |
| ......ผู้ชายเดินลงบันไดช้าๆ แล้วออกไปในสวน ยูนิคอร์นยังอยู่ที่นั่น ตอนนี้มันกินอยู่ดงทิวลิป "นี่, ยูนิคอร์น" ผู้ชายพูด แล้วดึงดอกลิลลี่มาให้มัน ยูนิคอร์นกินอย่างเนือยๆ ด้วยหัวใจพองคับอก เพราะมียูนิคอร์นในสวนของเขา ผู้ชายขึ้นบันไดไปปลุกเมียอีกครั้ง |
| ..... "ยูนิคอร์นกินดอกลิลลี่" เขาบอก เมียลุกขึ้นนั่งบนเตียง มองดูเขาอย่างเย็นชา |
| ....."แกมันบ้า" หล่อนพูด "ฉันจะจับแกส่งโรงพยาบาลบ้า" |
| ......ผู้ชายซึ่งไม่ชอบคำว่า "บ้า" และ "โรงพยาบาลบ้า" และยิ่งไม่ชอบโดยเฉพาะยามเช้าอันสดใสตอนมียูนิคอร์นอยู่ในสวน เขาคิดครู่หนึ่ง |
| ..... "เราจะได้เห็นกัน" เขาพูด แล้วเดินไปที่ประตู "มันมีเขาทองกลางหน้าผาก" เขาบอกหล่อน แล้วกลับลงสวนไปดูยูนิคอร์นแต่มันหายไปเสียแล้ว ผู้ชายนั่งลงกลางดงกุหลาบ แล้วหลับผล็อย |
| ......พอผัวออกจากบ้านเมียก็ลุกขึ้นรีบแต่งตัว หล่อนตื่นตระหนกตาเหลือก หล่อนโทรศัพท์ถึงตำรวจ แล้วโทรฯ ถึงนักจิตวิทยา หล่อนบอกให้พวกเขามาที่บ้านของหล่อนพร้อมกับเสื้อรัดแขน (สำหรับใส่คนไข้โรคจิต ป้องกันการดิ้นรนอาละวาด) เมื่อตำรวจกับนักจิตวิทยามาถึง พวกเขานั่งลงบนเถ้าอี้แล้วมองดูหล่อนด้วยความสนอกสนใจ "เช้านี้" หล่อนพูด "สามีฉันเห็นยูนิคอร์น" |
| ......ตำรวจมองหน้านักจิตวิทยาและนักจิตวิทยามองหน้าตำรวจ "เขาบอกฉันว่ามันกินดอกลิลลี่" หล่อนพูด นักจิตวิทยามองหน้าตำรวจ และตำรวจมองหน้านักจิตวิทยา |
| ......"เขาบอกฉันว่ามันมีเขาทองกลางหน้าผาก" หล่อนพูด พอได้สัญญาณจากนักจิตวิทยา ตำรวจก็กระโดดจากเก้าอี้เข้าจับหล่อน พวกเขาปล้ำจับหล่อนอยู่นานเพราะ หล่อนต่อสู้อย่างวายร้าย แต่ก็ปล้ำจับหล่อนได้ในที่สุด ในขณะที่พวกเขาจับหล่อนใส่เสื้อรัดแขน ผู้เป็นผัวก็กลับเข้ามาในบ้าน |
| ......"คุณบอกภรรยาคุณว่า เป็นยูนิคอร์นรึครับ" ตำรวจถาม "ไม่นี่" ผัวบอก "ยูนิคอร์นเป็นสัตว์ในตำนานนะครับ" "ผมอยากรู้เท่านี้แหละครับ" นักจิตวิทยาพูด "เอาตัวไป ผมเสียใจด้วยครับ แต่ภรรยาคุณเป็นบ้าน่ะ" พวกเขาจึงเอาตัวหล่อนไปพร้อมกับเสียงกรีดร้องและเช่งด่า แล้วขังหล่อนไว้ในโรงพยาบาล ตั้งแต่นั้นมาผัวก็อยู่อย่างมีความสุข |
|
คติ : อย่าถือคนบ้า อย่าว่าสามี |