"วันนี้เบิร์ดถือว่าได้สร้างความมั่นคงให้ทุกคนในครอบครัวแล้ว มีบ้านของตัวเองคือบ้านใบไม้

บ้านของตระกูลคือที่เชียงราย มีบ้านให้แม่ที่ศรีราชา เพราะฉะนั้นเวลาที่เหลือ เบิร์ดจะ

สนุกกับงานเพลงให้เต็มที่ อยากทำอะไรก็จะทำ"

ไม่ว่าจะร้องเพลงแนวไหน ออกผลงานเพลงมากี่อัลบั้ม สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นทุกครั้งจนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นปรากฏการณ์เฉพาะตัวคือ เขาเป็นนักร้องที่ไม่เคยต้องเสียเวลาไปกับการไต่ชาร์ท ทันทีที่เทปหรือซีดีออกวางแผงและรายการวิทยุเปิดโปรโมท อันดับหนึ่งคือพื้นที่ที่รอให้เขามายืน อย่างที่ "100 เพลงรักไม่รู้จบ" กำลังยืนอยู่ในตอนนี้

"เทปเบิร์ดนี่ถ้าใครไม่ซื้อให้พ่อแม่ฟังถือว่าอกตัญญู จริงๆ นะ ท่านฟังเพลงของเรามาสารพัด จะไปดูคอนเสิร์ตอะไรก็ให้ไป ถ้ามีเพลงที่ท่านฟังได้แล้วไม่ให้ฟัง ถือว่าอกตัญญู" เบิร์ดเริ่มเรื่องพร้อมหัวเราะร่วน

วันที่เทปวางแผงตรงกับวันเกิดพอดีเลยนี่คะ

อึ้ม. . .ถือเป็นฤกษ์ดี วันนั้น (8 ธันวาคม) เบิร์ดอยู่เชียงรายกับแม่ กะว่าจะอยู่กันเงียบๆ ในบ้านหลังใหม่ แล้วนั่งแคะขนมครกกับแม่ ไม่ได้คิดจะจัดงานอะไรเลย เพราะไม่ชอบ คิดดู วันเกิดเรา แม่เจ็บเกือบตาย เรื่องอะไรจะไปเลี้ยงคนอื่น อยู่กับคนอื่น ไม่มาอยู่กับแม่ แม่เบิร์ดตกเลือดด้วย ป๋าซึ่งเป็นหมอเป็นคนทำคลอดลูกๆ ทุกคน พอมาถึงเบิร์ด เห็นแม่ตกเลือด ป๋าเลยไม่กล้าทำคลอดต่อ ตอนนั้นบ้านเบิร์ดอยู่แถววงเวียนใหญ่ ป๋าก็อุ้มแม่วิ่งไปที่ทิพย์ปราณีคลินิก เบิร์ดถึงคิดว่าการเกิดของเบิร์ดเป็นความเจ็บปวดของแม่มากๆ จึงไม่อยากให้มีงาน เพราะอยากอยู่กับแม่ จะได้หอมแม่กอดแม่ทั้งวัน

แล้วขนมครกนี่มีความหลังอย่างไรหรือคะ

มันมีเหตุผล คือเบิร์ดอยากคืนความเป็นเด็กให้แม่ ตอนที่อยู่บางแค เบิร์ดจะเล่นแคะขนมครกดินเหนียวกับน้องชาย ตอนนี้น้องชายเสียแล้ว ปีนี้แม่ก็เป็นคนบอกเอง ก่อนวันเกิดไม่นาน เบิร์ดถามว่าวันเกิดที่จะถึงนี้แม่จะเลี้ยงอะไรเบิร์ด แม่ก็ว่าหนมครก แกพูดแบบว่ามุขน่ะ แต่เบิร์ดรู้เลยว่าคืออะไร มันคือการย้อนกลับไปอยู่บางแค เพราะสมัยนั้น ระหว่างที่เราเล่นกัน แม่จะป็นคนคอยสังเกต คอยมองว่าอันไหนที่มันปุดๆ อันไหนที่มันเดือดแล้ว อันไหนที่มันแคะได้แคะไม่ได้ ภาพเหล่านี้มันย้อนกลับมาไม่ได้ ถ้าเราไม่เป็นฝ่ายกลับไปหา เช่น สมมติว่าเด็กๆ เราได้กินทอดมันคลุก ถ้าเราไม่กลับไปหาเขา มีหรือที่เขาจะกลับมาหาเราได้

แต่ได้ยินมาว่าไม่วายมีเรื่องให้เซอร์ไพร้ส์อยู่ดีใช่ไหมคะ

พี่ๆ เขาสมคบคิดกัน โดยพี่ชายคนหนึ่งไปสั่งทำนกหุ่นฟางที่ชัยนาท เป็นนกนางนวลตัวใหญ่มาก แล้วเย็นวันที่ 7 ธันวาคม ก็เอารถสิบล้อไปขน กะจะให้ถึงบ้านเชียงรายตอนดึกๆ เบิร์ดเข้านอนแล้ว จะได้ไม่เห็น

พอรถมาถึงถนนเข้าหมู่บ้าน ตรงทางแยกเวียงป่าเป้า พี่ชายที่มากับรถบรรทุกนกต้องโทรศัพท์มาถามพี่ชายอีกคนซึ่งอยู่ที่บ้านว่าเบิร์ดหลับหรือยัง พอรู้ว่ายัง เขาก็ต้องซุ่มเงียบอยู่ที่ถนนนั่นจนเที่ยงคืนกว่า พี่ชายที่อยู่ในบ้านก็ส่งสัญญาณด้วยการเปิดไฟฉายกะพริบ 3 ที ให้เข็นรถบรรทุกเข้าบ้านได้ โดยเกณฑ์คนงานเกือบ 20 คน แต่งชุดดำกันหมดมาช่วยเข็นเพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกต

Copyright(c) by BBBIRD.COM All rights reserved.