October 3, 2003 ... Part |1| |2|

Second day ... go to Samakkee school & contact with village leaders in Terng ,Mae Chan & Mae Sai.

นี่ครับ...บ้านพักผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านปางสาซึ่งหมู่บ้านนี้มีชาวเขาเผ่าลีซอ ม้ง เย้า และอิสลาม อาศัยอยู่

อีกวิวหนึ่งครับ เต็มไปด้วยต้นไม้ รถเล็กๆอย่าง CITY เองก็ขับมาได้นะ

ระหว่างนั่งรอผู้ใหญ่บ้านก็เก็บภาพแม่ไก่และลูกเจี๊ยบที่เขาเลี้่ยงไว้ครับ น่ารักดี มีลูกเจี๊ยบหลากสีด้วย ทั้ง ดำ ขาว เทา

เพื่อไม่ให้เสียเวลาในการรอผู้ใหญ่บ้านหมู่บ้านปางสาเนื่องจากท่านไปทำธุระในตัวเมือง เราจึงไปที่หมู่บ้านโป่งป่าแขมก่อนแล้วค่อยกลับมาที่หมู่บ้านปางสาอีกครั้ง

หมู่บ้านโป่งป่าแขมอยู่ลึกเข้าไปอีกจากหมู่บ้านปางสาทางถนนจากแม่จัน-ฝางประมาณเกือบ 10 กม. หมู่บ้านนี้ถือได้ว่าเป็นที่รู้จักแก่ชาวต่างประเทศเพราะเป็นหมู่บ้านชาวเขาของอำเภอแม่จันที่มีทัวร์มาลงตลอดเวลา ตอนเราไปก็ยังเห็นรถตู้นำชาวต่างประเทศมาเที่ยวเลยครับ

สัตว์ที่เลี้ยงกันส่วนใหญ่ภายในหมู่บ้านก็คือหมูดำครับ จะเห็นเลี้ยงกันอยู่หลายครอบครัวเลย

เห็นเด็กชาวเขาน่ารักกำลังซนก็เลยถ่ายภาพเก็บไว้

ผู้ใหญ่บ้านที่หมู่บ้านนี้ก็อารมณ์ดีครับ หัวเราะตลอดยืนอยู่ทางด้านขวาเสื้อขาว เรามาดูสภาพห้องที่ผู้ใหญ่บ้านจะให้พวกนิสิตมาพัก ซึ่งพอดูแล้วบวกกับการประเมินความปลอดภัยต่างๆ ทำให้เราคิดหนักพอสมควร

เวลาประมาณสี่โมงครึ่งเราก็ลาท่านผู้ใหญ่บ้านกลับไปยังหมู่บ้านปางสา รอท่านผู้ใหญ่บ้านอีกประมาณ 15 นาทีก็ได้เจอกัน เราบอกความจำนงที่จะนำนิสิตเข้าพัก ท่านเองก็ตอบรับเรา ทำให้เราได้หมู่บ้านปางสาเข้าไปอยู่ใน list ที่จะไปในอาทิตย์หน้านี้ ส่วนหมู่บ้านโป่งป่าแขมที่เราไปมา เราตัดสินใจขอไม่เลือกเนื่องจากค่อนข้างอันตราย ห้องน้ำห้องท่าก็ไม่มี

ต่อจากนั้นเราขับต่อไปยังอำเภอแม่สายเพื่อไปพบกับเจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่ดูแลเกี่ยวกับมูลนิธิลูกหญิง เราไปถึงประมาณหกโมงเย็นเขาจะกลับอยู่แล้ว เข้าไปคุยได้ความว่าค่อนข้างที่จะลำบากในการไปศึกษาวิถีชีวิตชาวแม่สายเนื่องจากตอนเช้าพวกเขาจะไปขายของที่ตัวเมืองและเย็นก็ค่อยกลับบ้าน ฉะนั้นอาจจะไม่ได้อะไรและอีกอย่างอาจจะคุยกันไม่รู้เรื่องก็ได้เนื่องจากชาวบ้านแถบนี้จะพูดภาษาพม่าพูดไทยไม่ค่อยชัด ได้ฟังดังกล่าวเราจึงตัดสินใจไม่เลือกที่นี่ด้วย จึงได้เดินทางกลับตัวเมืองเชียงรายกัน ถึงที่พักประมาณสองทุ่ม