เคล็ด(ไม่)ลับกับการปรับปรุงพันธุ์
น.สพ.กฤช
พจนอารี
เคยนึกสงสัยน้อยอกน้อยใจโชควาสนาบ้างไหมครับ
ที่โคบ้านเราให้นมน้อยกว่า
เพื่อนบ้าน
ทั้งที่ฟยายามประคบประหงม
อย่างกับลูกในไส้แล้ว
ในขณะที่เพื่อนบ้าน
เลี้ยงแบบแม่เลี้ยงเลี้ยงลูก
ยังได้นมมากกว่าเรา
เลิกคิดมากได้แล้วครับ
วันนี้ผมจะมาเผยข้อข้องใจให้ฟัง
ว่าทำไมสวรรค์ไม่เข้าข้างเราบ้างเลย นักวิชาการหลายคนมักจะเน้นย้ำให้เราฟังอยู่เสมอว่า นมจะดีหรือไม่ขึ้นอยู่กับ การจัดการ การให้อาหาร คุณภาพและปริมาณของอาหาร ฯลฯ เราจึงมุ่งเน้นการจัดการกันอย่างเต็มที่ พอไม่เห็นผลก็เลยโทษว่าสวรรค์ลำเอียง แต่ที่จริงการให้นมนั้นขึ้นอยู่กับปัจจัย 2 ประการ คือ 1. ความสามารถในการให้นมของโคตัวนั้น 2. การจัดการ ยกตัวอย่างเช่น วัวหมายเลข 1 เป็นโคพันธุ์ดี มีความสามารถในการให้นมได้วันละ 40 กก. ถ้าได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี ก็จะให้นมได้ 40 กก./วัน แต่ถ้าเลี้ยงดูปานกลาง ก็จำให้นม 20 กก./วัน ถ้าดูแลแย่มากๆ ก็จะให้นม 10 กก./วัน ส่วนวัวหมายเลข 2เป็นโคสายพันธุ์ที่ให้นมน้อย มีความสามารถในการให้นมวันละ 15 กก. ดังนั้นต่อให้เลี้ยงดูดีแค่ไหนก็ตาม ก็ให้นมได้สูงสุดไม่เกิน 15 กก./วัน แต่ถ้าเลี้ยงดูไม่ดี อาจให้นมแค่ 3-4 กก./วัน เท่านั้น ดังนั้น ถ้าจะสรุปให้สั้นก็ควรพูดว่า นมจะดีหรือไม่ ต้องอาศัยพันธุ์โค และการจัดการ การปรับปรุงพันธุ์ นั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญ ไม่มีเคล็ดอะไรที่ลับ สำ คัญที่ว่าเราต้องมีเป้าหมาย ในการปรับปรุงพันธุ์ที่ชัดเจน ว่าต้องการปรับปรุงเรื่องอะไร เพื่ออะไร วิธีการก็จะตามมาเอง |