ในการวางเงื่อนไขให้โปรแกรมวนซ้ำบางครั้ง
ก็อาจผิดพลาด จนทำให้โปรแกรมทำงานไม่หยุดก็เป็นได้
โดยปกติเราจะใช้วิธีการกด ปุ่ม Ctrl+Break ในการหยุดโปรแกรม

แต่การทำให้ ลูปหยุด ด้วยการกด Ctrl+Break บางครั้ง
ก็ไม่สามารถทำให้โปรแกรมหยุดทำงานได้
จนทำให้เราจำใจต้องปิดโปรแกรม โดยกด Alt+F4
ทำให้ source code ที่ยังไม่ได้ทำการ save สูญหายไป

แต่ก็มีแนวทางในการวางเงื่อนไขในลูปให้สามารถหยุด
ได้อย่างแน่นอน เพื่อกันโปรแกรมหยุดไม่ได้อยู่บ้าง
ที่ผมเคยใช้ก็มีอยู่สองวิธีด้วยกัน

1. การทำให้ loop มีเงื่อนไข
IF keypressed THEN break;

เช่น


uses
       crt ;
var
       x : byte;
begin
       clrscr ;
       x := 20;

            repeat
               write( 'abc' );
               IF keypressed THEN break; 
            until x=50;

       readln ;
end.


ตามปกติ เงื่อนไขดังกล่าวจะไม่มีวันเป็นจริง ทำให้โปรแกรมทำงานไม่หยุด
แต่ เมื่อเอาเงื่อนไข IF keypressed THEN break;
มาวางไว้ภายในจะทำให้โปรแกรม หยุดได้โดยง่าย

หากต้องการมั่นใจว่าลูปจะหยุดได้ ก็อาจจะนำ
เงื่อนไขนี้ไปวางในลูปต่างๆ ที่ไม่แน่ใจว่าเงื่อนไขถูกต้องหรือไม่
เพื่อกันโปรแกรมทำงานไม่หยุด

การใช้เพียงเงื่อนไข keypressed อาจจะกว้างเกินไปเพราะ
โปรแกรมบางครั้งก็มีการ กด key ดังนั้นอาจ
จะใช้วิธีหยุด loop เมื่อกด esc ก็ได้ ดังนี้

เช่น


uses
       crt ;
var
       x : byte;
       k : char;
begin
       clrscr ;
       x := 20;

            repeat
               write( 'abc' );
               IF keypressed THEN
           begin
               k:=readkey;
               if k=#0 then k:=readkey;
                  if k=#27 then break;
          end;
            until x=50;

       readln ;
end.




2. การกำหนดให้ loop วนซ้ำได้ในจำนวนจำกัด

เช่น


uses
       crt ;
const
      limitLoop = 1000;
var
       x : byte;
curloop : word;
begin
       clrscr ;
       x := 20;

                 curloop := 0;
            repeat
                 write( 'abc' );
                 inc (curloop);
             IF curloop>=limitLoop THEN break;
            until x=50;

       readln ;
end.



ประโยชน์ ของการประกาศค่าคงที่

มีอยู่พักหนึ่งผมก็สงสัยว่าค่าคงที่ก็เหมือนๆ กับตัวแปรนั่นแหละ
แต่พอ มาเขียนโปรแกรมยาวๆ ถึงได้รู้ว่า
การประกาศค่าคงที่ก็ดีเหมือนกัน...

เพราะว่า จะแก้ไขได้ง่าย(ประกาศอยู่ด้านบนทั้งหมด)
ไม่ต้องไปเลื่อนหาทีละประโยค ซึ่งเสียนานทีเดียว
และจะช่วยประหยัดหน่วยความจำในกรณีที่ใช้ซ้ำๆ กันหลายแห่ง

เช่น


uses
       crt ;

begin
       clrscr ;
                write (' - - - - - - - -');
                write (' - - - - - - - -');
                write (' - - - - - - - -');
                write (' - - - - - - - -');
       readln ;
end.


ดูเผินๆ จะรู้สึกว่าโปรแกรมนี้ก็เขียนได้เรียบร้อยดี
แต่มีข้อเสียคือ หากต้องการจะเปลี่ยน ต้องเปลี่ยนถึง 4 บรรทัด
และมี ค่าคงที่ในรูปไม่มีตัวแปรอยู่ 4 ตัว
ซึ่งน่าเสียดายหน่วยความจำอยู่เหมือนกัน
ดังนั้นควรปรับปรุงดังนี้ครับ


uses
       crt ;
const
        line = ' - - - - - - - -';

begin
       clrscr ;
           write( line );
           write( line );
           write( line );
           write( line );
       readln ;
end.


โปรแกรมนี้เขียนได้เหมาะสมกว่า
เพราะว่า มีค่าคงที่อยู่เพียงตัวเดียว
และแก้ไขตัวที่ซ้ำกันทั้งหมด ได้ในบรรทัดเดียว

หากเขียนโดยไม่ประกาศเป็นค่าคงที่
และโปรแกรมที่มีความยาวมากกว่า 500 บรรทัด
จะทำให้เสียเวลาค้นหาข้อความเพื่อแก้ไขมากทีเดียว
    การแก้ไขที่ตัวแปรค่าคงที่ จะทำให้มั่นใจได้ว่าทุกส่วน
ถูกแก้ไขไปได้ตรงกันทั้งหมด อีกด้วยครับ
( ผมเคยเขียนโปรแกรมยาวมาก และต้องการแก้ไขข้อความที่ซ้ำกัน
แทนที่จะใช้เวลาแก้ 2-3 นาที ต้องใช้เวลาค้น ถึง 10-15 นาที
เพราะไม่แน่ใจว่า ข้อความถูกแก้ครบทุกอันโดยเหมือนกันแล้วหรือไม่ )