>>Home :: Varities

บทกวี

“เราทราบธรรมะของมนุษย์

ก็ต่อเมื่อทราบอุดมคติสูงสุดแห่งอิสรภาพของเขา

นั่นคือธรรมชาติอันแท้

และความหมายอันแท้จริงของเขา”

ทุกความพยายามของมนุษย์

ที่จะขึ้นสู่ระดับชีวิตที่สูงกว่านั้น

เขาจำต้อง"ได้มา โดยสละไป และปราศจากความโลภ"

ดังนั้น ความบากบั่นของมนุษยชาติ

ก็คือการขยายวงความรู้สึก

เข้าใจความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันระหว่างตนกับทุกสิ่ง

ให้กว้างขวางออกไป.

มนุษย์ที่มีการงานอาชีพ

เกี่ยวข้องเฉพาะแง่ใดของชีวิต

ก็มักจะทำให้แง่นั้นดูขยายส่วนสัดใหญ่โตขึ้น

มองความสำคัญของข้อเท็จจริงเกินไป

จงลืมและปล่อยวางความจริงเสีย.

(รพินทรนาถ ฐากูร)

>>Home :: Varities

3  oct  2001::18.25

1.That is true love witch always and forever
remains the same,whether one grant it every thing
or denies it everything

รักแท้เท่านั้น ซึ่งจะยังคงเป็นเช่นเดิมอยู่เสมอและตลอดไป
ไม่ว่าใครจะยอมรับทุกสิ่ง หรือปฏิเสธทุกสิ่ง

เกอเธ่

2.You are always new
The last of your kisses was ever the sweetest
The last smile is brightest
The last movement the gracefulness

เธอเป็นความแปลกใหม่เสมอ
จูบสุดท้ายของเธอมักจะหวานที่สุด
รอยยิ้มสุดท้ายของเธอจะเจิดจ้าที่สุด
อากัปกิริยาเคลื่อนไหวครั้งสุดท้ายของเธอมักจะสง่างามที่สุด

จอห์น ดีทส์

(กวีชาวอังกฤษ เขียนไว้ในจดหมายถึง แฟนนี่ บราวน์ ซึ่งเขา
ได้พบในช่วงเวลาสั้นๆ ก่อนที่เขาจะพบว่า ตัวเองเป็นวัณโรคและแต่งงานไม่ได้)

(จาก หนังสือ ด้วยรักจากใจสู่ใจ แปลและเรียบเรียงโดย "ใบไม้ผลิ")

>> Home::Varities

Let us then be up and doing
with a heart of many fate
still achieving and still persuing
learn to labour and to wait

ขอให้เราอดทนประกอบกิจการงาน
พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับสถานการณ์ทุกชนิด
หากประสบความสำเร็จแล้วให้พากเพียรต่อไป
จงรักที่จะทำงานและมีความอดทนรอคอย

 Longfellow

It is easy to be enough to be pleasant
when life flow as a song
but the man worthwhile
is the man who cao smile
when everything goes dead wrong

เป็นการง่ายยิ้มได้ไม่ต้องฝืน
เมื่อชีพชื่นเหมือนบรรเลงเพลงสวรรค์
แต่คนที่ควรชมนิยมกัน
ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา

หลวงวิจิตรวาทการประพันธ์คำไทย