|
GALATA KULESI
6 Haziran 1973
Piril piril bir yaz günüydü
Aydinlikti, güzeldi dünya
Bir adam düstü o gün Galata Kulesi'nden
Kendini bir anda birakti bosluga
Ömrünün baharinda
Bütün umutlariyla birlikte
Paramparça oldu
Bir adam düstü Galata Kulesi'nden
Bu adam benim oglumdu
Gencecikti Vedat
Isil isil gözleri
İçi
Bütün insanlar için sevgi doluydu
Cikti apansiz o dönülmez yolculuga
Kendini bir anda birakti bosluga
Söndü günes, karardi yeryüzü bütün
Zaman durdu
Bir adam düstü Galata Kulesi'nden
Bu adam benim oglumdu
"Açarken ufkunda güller alevden"
Çikti hergünkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangini
Yürüdü kendinden emin
Sonsuzluga dogru
Galata Kulesi'nde bekliyordu ecel
Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
Ölüm yolcusunun son arzusu buydu
Bir adam düstü Galata Kulesi'nden
Bu adam benim oglumdu
Küçücüktü bir zaman
Kucagima alir ninniler söylerdim ona
"Uyu oglum, uyu oglum, ninni"
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Vedat
6 Haziran 1973
Galata Kulesi'nden bir adam atti kendini
Bu nankör insanlara
Bu kalles dünyaya inat
Simdi yine bir ninni söylüyorum ona
"Uyan oglum, uyan oglum, uyan VEDAT"
VEDAT'in MEZAR TASINA RUBAI
Kim geçse yanimdan. sorarim: "Nerde Vedat?"
Anlat ne olur hangi uzak yerde VEDAT?..
-Bir gül fidaniyken daha dün, bak simdi,
Kabrinde açan kirmizi güllerde Vedat...
Ümit Yasar Oguzcan
Anasayfa
Siirler /Sairler
Umit
Yasar Oguzcan
|