GÜNES SAATI

Darilmisim kendi kendime
Artik hiç bir sey açmaz beni
Ne kadin, ne sarkilar ne etrafta manzara
Ah, her zaman insanin içi nasilsa
Disi da öyle

Saatlerdir elimde bir degnek
Deniz kenari sazdan bir kahvede
Topragi eserim
Sanki Robenson'un adasi
Oturdugum masa iskemle

Biri beni geçti
Seni de geçecek
Biz seninle sevisemedik
Sevisemeyecegiz de
Gölgeler önümde bir karis ileri gitti.

Agaclar denize dogru gidiyor
Deniz karsi daglara dogru
Gittikçe ufaliyor küçülüyorum
Oldugum yerde
Neredeysen uzat ellerini
Basim dönüyor...

Necati Cumali

Anasayfa          Siirler /Sairler     Necati Cumali

 

Bu Sayfayi Sevdiklerinizle Paylasabilirsiniz...
ADINIZ:

E-mail Adresiniz:

Arkadasinizin E-mail Adresi:

Mesajiniz