ISTANBUL YOKTU SEN OLMASAN


Ben nice Istanbul’lular gördüm sana gelinceye kadar 
Kirli paçavralara benzerdi insanlari 
Dostluktan, vefadan yoksun. 
Bölünmüs, dagilmis, parçalanmis
Ve herbiri kendi agirligiyla ezilmis, yorgun. 
Yüzümde dolasan birer igrenç böcekti gözleri 
Bir tutsam 
Yapisir kalirdi ellerime en çirkin yerleri 
Evlerinde buldugum yalnizlik 
Sokaklarinda buldugum upuzun bir kahirdi. 
Günler boyunca 
Bir baska karanlik gelirdi 
Karanligin biri kaybolunca 
Günesler dogardi görmezdim. 
Bir ses durmadan ölüme çagirirdi beni 
Bilmezdim bu sehirde senin yasadigini. 
Bilmezdim... 

Zindandi bütün meyhaneler 
Duvarlar karaydi 
Köhne bir bizans eskisiydi Istanbul sensiz. 
Semt semt bir agir yorgunluktu 
Sürekli bir aldanisti sokak sokak 
Benden en uzak sevgilerde yasadim yillarca 
O büyük yalanlarda yasadı
im. 
Senden habersiz bir ölü gibi 
Senden uzak zamanlarda yasadim. 

Mabetler yikildi içimde 
Umutlar hayaller yikildi 
Bir gün bütün İstanbul yikildi. 
Sokaklar kaydi ayaklarimin altinda 
Gün oldu kalabalik meydanlarinda inançlarim yikildi
Gün oldu 
Gözlerime çiviler çakildi merhametsiz. 
Toz toz oldum, duman duman oldum 
Aldigini geri vermedi yillar 
Yitirdim kendimi bu rezil sehirde 
Seni buluncaya kadar. 

Eskiden bir lale hatirlardim 
Yada mavi mavi bir deniz Istanbul denince 
Serin rüzgarlar oksardi saclarimi 
Rihtimlar balik balik kokardi.
Ne zaman 
Yumsam gözlerimi bir gemi kalkardi. 
Vapur düdükleri durmadan öterdi. 
Eskiden bir Istanbul vardi bilmedigim 
Bana yeterdi. 


Sonra kaç yil yarali bir hayvan gibi 
Gezdim sokaklarinda 
Sonra kaç yil bir sevgi aradim 
Istanbul’u aradim. 
Belki de seni aradim bilmeden 
Ayaklarimin dibinde denizler can çekisti 
Sehirler parcalandi
Bir çag öldü gözlerimin önünde 
Benim en güzel çagim öldü. 
Bizi topraktan yarattilar 
Gel gör ki... 
Bu sehirde 
Benim topragim öldü. 

Seni aradim bu sehirde yillarca 
Yana yakila seni.. 
Sen kimdin, sen neredeydin kimbilir. 
Hep böyle sensizmiydi bu şehir. 
Bu şehir Istanbul’muydu? 
Öyleyse sensiz yaşanmazdi bu sehirde 
Gemiler demir almazdi
Trenler işlemezdi 
Sen olmasaydin 
Bir ömür bitip 
Yepyeni bir ömür başlamazdi içimde 
Bahar gelmezdi 
Agaçlar çiçek açmazdi
Seni bulmasaydim 
Ve ben yoktum 
Istanbul yoktu 
Sen olmasaydin. 


Ümit Yasar Oguzcan 
 

Anasayfa          Siirler /Sairler     Umit Yasar Oguzcan

 

Bu Sayfayi Sevdiklerinizle Paylasabilirsiniz...
ADINIZ:

E-mail Adresiniz:

Arkadasinizin E-mail Adresi:

Mesajiniz