|
KALBIM
UNUT BU SIIRI
Uguldayan
ve hep uguldayan
Bir orman kadar üsüyorum simdi
Yanlis ruzgarlar esiyor dallarimda
Yanlis ve zehirli çiçekler açiyor
Kanimda kocaman gözleriyle bir çiglik
Su ve ses kadar bekledigim
Ne kaldı geride,bilmiyorum
Uzanip uyumak istiyorum gölgeme
Ve sarinmak o kocaman gözlerin
Uguldayan rüzgarlarina
Bir aciyi yasarim ben zehirden
Çiçekler üretirim kömür karasi
Uçurum kadar bir yalnizlik
Yaratirim kendime, atlarim
Anisi yoktur küçük rüzgarlarin
Yapraklarim yok artik kuslarim yok
Büsbütün viran oldu daglarim
Ezberimdeki türküler de savrulup gitti
Ömrümün karsiligi kalmadi sesimde
Sesimde yalniz ormanlarin gümbürtüsü
Yanlis daha bastan yanlis
bir siirdi bu, biliyorum
Ve belki ömrümüzün yakin
geçmisi
Bu kadar dogruydu ancak, kimbilir
Kalbim unut bu siiri.
Ahmet
Telli
anasayfa
Siirler /Sairler
Ahmet Telli
|