|
YASADIKLARIMDAN
OGRENDIGIM BIR SEY VAR
Yasadıklarimdan ogrendigim bir şey var:
Yasadın mi, yogunluguna yasayacaksin bir seyi
Sevgilin bitkin kalmalı opulmekten
Sen bitkin düsmelisin koklamaktan bir cicegi
Insan saatlerce bakabilir gokyuzune
Denize saatlerce bakabilir, bir kusa, bir cocuga
Yasamak yeryuzunde, onunla karismaktir
Kopmaz kokler salmaktir oraya
Kucakladin mi simsiki kucaklayacaksin arkadasini
Kavgaya tum kaslarinla, govdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandin mi bir kez simsicak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir tas gibi dinleneceksin
Insan butun guzel muzikleri dinlemeli alabildigine
Hem de tüm benligi seslerle, ezgilerle dolarcasina
Insan baliklama dalmali icine hayatin
Bir kayadan zumrut bir denize dalarcasina
Uzak ulkeler çekmeli seni, tanımadıgin insanlar
Butun kitaplari okumak, butun hayatlari tanimak arzusuyla yanmalisin
Degişmemelisin hic bir seyle bir bardak su icmenin mutlulugunu
Fakat ne kadar sevinc varsa yasamak ozlemiyle dolmalisin
Ve kederi de yasamalisin, namusluca, butun benliginle
Cunku acilar da, sevincler gibi olgunlastirir insani
Kanin karısmalı hayatin buyuk dolasimina
Dolasmali damarlarinda hayatin sonsuz taze kani
Yasadıklarimdan ogrendigim bir sey var:
Yasadın mi buyuk yasayacaksin, irmaklara, goge, butun evrene
karisircasina
Cunku omur dedigimiz sey, hayata sunulmus bir armagandir
Ve hayat, sunulmus bir armagandir insana
Ataol Behramoglu
Anasayfa
Siirler /Sairler
Ataol
Behramoglu
|