Dlaczego giną lasy?
Lasy są żywymi,
otwartymi systemami naturalnymi, reagującymi na wszelkie oddziaływania i wpływy
zewnętrzne. Przebieg i zakres takich reakcji pozwala traktować lasy jako
wskaźnik zmian całej przyrody, a stan lasów za wyraz zagrożeń całego środowiska
przyrodniczego. Co roku bezpowrotnie ginie co najmniej 50 mln akrów lasów, co
odpowiada powierzchni wysp brytyjskich. Badania ONZ wykazały, że od roku 1980
zginęła 1/5 lasów tropikalnych świata. Wszystkie pierwotne lasy w Indiach,
Bangladeszu, na Sri Lance i Haiti już zniszczono. Wybrzeże Kości Słoniowej
swoje lasy prawie zupełnie wycięło. Filipiny straciły 55% swoich lasów, a
Tajlandia 45%. Jeżeli dotychczasowy bieg wydarzeń się nie zmieni Nigeria będzie
bezleśnym obszarem przed rokiem 2010. Kongo przeznaczyło do wycięcia 68% swoich
lasów. Tajlandia straci 60% lasów ze stanu z roku 1991. Gwatemala, Kolumbia,
Gwinea i Madagaskar stracą 1/3 lasów, a Ghana Ľ czźści swoich lasów, natomiast
Honduras, Nikaragua i Ekwador przed końcem roku 2010 wytną ponad 50% swoich
leśnych zasobów. W ciągu ostatnich 50 lat połowa z 1,5 mld hektarów pierwotnych
lasów tropikalnych strefy podzwrotnikowej zniknęła z powierzchni Ziemi. Każdego
roku obszar równy wielkością 1,5 Polski zamieniany jest w wypaloną,
zdewastowaną pustynię.
1. Zanieczyszczenie powietrza i wód
Wiele z działań
człowieka ma obecnie zasięg globalny. Tereny leśne ulegają działaniu
zanieczyszczeń powietrza, które mogą napływać nawet z obszarów bardzo
odległych.
Głównym czynnikiem
prowadzącym do degradacji lasów strefy umiarkowanej na półkuli północnej są
przemysłowe zanieczyszczenia atmosferyczne. Szczególnie niekorzystny jest wpływ
kwaśnych zanieczyszczeń (związków siarki i azotu) atakujących drzewostan w postaci
kwaśnych opadów. Stałe oddziaływanie zanieczyszczeń powoduje osłabienie drzew,
które stają się mniej odporne na działanie innych negatywnych czynników.
Dlatego w przypadku występowania większej ilości szkodników, niekorzystnych
warunków meteorologicznych (silnego wiatru) lub pojawienia się chorób padają
całe połacie lasów, a proces odtwarzania się lasu jest utrudniony. W Polsce
możemy obserwować takie zjawiska w Karkonoszach, w okolicach Puław, Nowej Huty.
Głównymi trucicielami powietrz są wielkie zakłady przemysłowe np. huty,
elektrownie, kopalnie, fabryki chemiczne itp. Na terenie Ojcowskiego Parku
Narodowego występuje bardzo silne zanieczyszczenie powietrza, głównie z
Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego.
Wody mogą ulegać
zanieczyszczeniu, przez wprowadzenie groźnych substancji z terenów poza
obszarami chronionymi (np. poza parkami narodowymi). Jednym spośród najważniejszych zagrożeń środowiska jest niszczenie
gleb, wód śródlądowych i podskórnych. Wszystkie te zjawiska mają negatywny
wpływ na obszary leśne. Przykładem jest Puszcza Białowieska zanieczyszczana
ściekami z gospodarstw rolnych.
Najważniejsze spośród
zagrożeń środowiska, kojarzonych ze współczesną działalnością człowieka jest
globalne ocieplenie i ubożenie stratosferycznej warstwy ozonowej. Zjawiska te
mają negatywny wpływ na tereny leśne.
2. Pożary
Nasila się wypalanie
lasów, jako najtańsza metoda pozyskiwania obszarów pod uprawy i urbanizację. W
latach 1997-1998 wybuchły wielkie pożary lasów w Indonezji spowodowane
niewłaściwą – rabunkową gospodarką. W rezultacie pożarów 20 mln ludzi w krajach
- Malezja, Singapur, Brunei, Tajlandia ii Filipiny przez wiele miesięcy
chorowało, żyjąc w smogu spowodowanym katastrofalnym pożarem. Globalne zmiany
klimatyczne sprawiły, że przez pół roku 1998 w Roraimie - najbardziej
wysuniętym na północ stanie Brazylii - nie spadła ani jedna kropla deszczu.
Ogień, wykorzystywany tradycyjnie przez białych osadników i Indian do wypalania
lasu pod przyszłe pola, wymknął się spod kontroli. Niszczące płomienie ogarnęły
2/3 powierzchni stanu. Ogień wdarł się na głębokość 30 km na teren leśny,
niszcząc drzewa, zwierzęta i rezerwat Indian. Co roku w wyniku pożarów ginie
20-30% obszarów leśnych. Spalanie wielkich obszarów lasów tropikalnych w
Amazonii spowodowało w roku 1987 emisję 250 mln ton CO2, co
przyczyniło się do wzmocnienia efektu cieplarnianego. Ľ wźgla, który na skutek
działalności człowieka dostaje się co roku do atmosfery pochodzi z wypalania lasów.
3. Zaburzenia ekosystemów leśnych
Wszystkie wyżej
wymienione szkodliwe czynniki powodują osłabienie odporności drzewostanów, i
tym samym efekt działania szkodników leśnych (owadów, grzybów) jest
wielokrotnie wzmocniony i może prowadzić nawet do zagłady dużych obszarów
leśnych.
Zatrute przez
działalność człowieka lasy, utraciły możliwość samo regeneracji. Przykładem
jest rezerwat Kormoranów w Kątach Rybackich, odchody ptaków niszczą drzewostan,
który nie jest zdolny do odtworzenia się, a tym samym został zaburzony
ekosystem obszaru.
Ekosystemy leśne
utraciły możliwość utrzymania stabilnego stanu i wymagają interwencji ze strony
człowieka. Interwencja ta nie zawsze jest ze wszystkich punktów widzenia
korzystna. Stosowane środki chemiczne wielokrotnie poza pożyteczną funkcją
działają niekorzystnie na wszystkie organizmy zamieszkujące lasy.
Plemiona zamieszkujące
tereny leśne zdobywają pokarm polując. Jednak nie tylko potrzeba zaspokojenia
głodu jest przyczyną polowań. Na przykład gospodarka łowiecka w Puszczy
Białowieskiej prowadzi do zachwiania równowagi pomiędzy drapieżnikami i ich
ofiarami. W Bieszczadach myśliwi nieustannie domagają się prawa na odstrzał
wilków.
Ludzie zbierający
grzyby i runo leśne, wielokrotnie niszczą bogactwo lasów. Zniszczenia te
wynikają zarówno z niewiedzy jak i z bezmyślności i braku wyobraźni, który
prowadzi do nie odtwarzalnych szkód.
4. Przemysł, rolnictwo
Rozwój gospodarczy
powoduje ekspansję przemysłową oraz równolegle degradację środowiska w tym
obszarów leśnych.
Wiele firm swobodnie
prowadzi handel drewnem, z nielegalnego wyrębu, pochodzącym z lasów
deszczowych. Już w starożytności ludzie
wycięli ogromne połacie lasów śródziemnomorskich dla budowy statków.
Współczesna gospodarka nie wiąże ludzi z lasem. Nastawieni są na szybkie zyski,
a drewno trafia na rynki odległych krajach. Ci, którzy najwięcej tracą na
niszczeniu lasu nie mają głosu. Od roku 1961 konsumpcja wyrobów drzewnych się podwoiła.
Obecnie mniej niż 20% ludzi na Ziemi (mieszkańcy Europy, USA i Japonii) zużywa
ponad połowę całego drewna świata. Coraz więcej drewna przeznacza się na
przedmioty jednorazowego użytku. W USA 1/5 wyciętych drzew, w tym lasów
pierwotnych, staje się jednorazowymi paletami.
Od początku lat
sześćdziesiątych konsumpcja papieru się potroiła. Mniej niż 20% ludzi na Ziemi
(mieszkańcy Europy, USA i Japonii) zużywa ponad 2/3 papieru. Przypuszcza się,
że za 15 lat konsumpcja papieru jeszcze się podwoi. Zapotrzebowanie na papier
rośnie szybciej niż wtórna jego przeróbka.
Zbieranie żywicy
związane jest z kaleczeniem kory drzew iglastych, co powoduje zmniejszenie ich
odporności na działanie szkodników i hamuje ich rozwój. Obecnie w Polsce
zaprzestano zbierania żywicy. Podobnie zbieranie kauczuku jest przyczyną
kaleczenia drzew, obecnie kauczuk jest pozyskiwany z hodowli.
Lasy tropikalne są
wypalane , niszczeją pod wpływem ekspansji człowieka. Przykładem jest
autostrada transbrazylijska czy wielkie inwestycje wodne. Budowa dróg powoduje
erozję gleby i zanieczyszczenie lokalnych rzek, a przede wszystkim wycinanie
lasów. Co gorsze budowa dróg prowadzi do kolonizacji obszarów leśnych.
Kolonizatorzy oczyszczają teren z drzew dla nie ograniczonej eksploracji. Budowa
dróg jest niekonieczna w przypadku wydobycia ropy. Chociaż budowa szybów przy
wykorzystaniu transportu powietrznego kosztuje więcej niż wybudowanie dróg, to
koszty zniszczenia lasu i kultury indiańskiej są nieobliczalne. Istotnymi
przyczynami zniszczenia Amazonii są: budowa dróg i zapór wodnych. Przez
wyasfaltowanie szosy Brazylijskiej BR364 w ciągu 5 lat doszło do niekontrolowanego
przesiedlenia się 0,5 mln ludzi. W ciągu 30 lat ma być wybudowane 136 zapór
wodnych, z czego 79 na obszarze lasów tropikalnych. Oznacza to zatopienie 26
tys. km. kw. lasów tropikalnych i powstanie ogromnej ilości metanu,(32 razy
bardziej niż dwutlenek węgla powoduje efekt cieplarniany) spowodowane gniciem
zalanej roślinności. Budowa wielkich dróg przecina ciągłość dużych kompleksów
leśnych i zagraża życiu wędrujących zwierząt.W Wenezueli budowane są linie
energetyczne – wysokiego napięcia łączące elektrownie wodne z miastami,
przebiegają one przez tereny lasów amazońskich. W Polsce w Pieninach wybudowano
zbiornik wodny – czorsztyński. Jego obecność prowadzi do zmian klimatycznych
wokół zbiornika następuje żywiołowa urbanizacja, nasilenie masowego ruchu
turystycznego, eksploatacja żwirów i otoczaków, co niszczy ekosystemy leśne. W
Jaworzynie Krynickiej lasy górskie zostały zdewastowane przez budowę kolei
gondolowej i szerokich tras narciarskich. Krynicy grozi erozja i spływanie
zboczy. Wiele polskich kompleksów leśnych, w tym Puszcza Bolimowska i Notecka
zagrożone są budową autostrad i innych szlaków komunikacyjnych. Puszcza
Knyszyńska zagrożona jest budową drogi ekspresowej oraz wielkiego lotniska
międzynarodowego w samym jej środku. Planowane jest utworzenie zalewu w
okolicach wsi Jamasze, który zaleje znaczną część puszczy. Polesie Lubelskie
zagrożone jest planami budowy elektrowni oraz szybko rozrastającymi się
okolicznymi miastami. Karkonosze, Beskid Śląski są miejscami najliczniej
odwiedzanymi w Polsce. Budowa wyciągów i tras narciarskich, nawet w ścisłym
rezerwacie powoduje wylesianie, wzrost spływów powierzchniowych, zmniejszenie
retencji, erozję i dalszą dewastację.
Las Amazonii kryje rudy
manganu, ludzie w celu wydobycia rud wycinają duże połacie lasu. Uzależnienie
dochodów Ekwadoru od przemysłu naftowego czyni zaprzestanie wydobycia ropy
niemożliwym. Koniecznie jest unowocześnienie systemu eksploatacji ropy, który
uchroniłby lasy tropikalne i respektowałby prawa ich mieszańców. Wydobycie i
produkcja ropy zniszczyła olbrzymie połacie ekwadorskich lasów tropikalnych.
Ekwadorskie kompanie naftowe produkują każdego dnia 13,7 mln litrów odpadów
wiertniczych, które bardzo często przedostają się z odwiertów zatruwając glebę,
wody i podziemne rzeki. W Polsce
występuje problem analogiczny. Niecka Gródecko-Michałowska niszczona jest przez
nadmierną eksploatację obszarów torfowych (kopalnie odkrywkowe). W Puszczy
Mielnickiej znajduje się przepompownia ropy naftowej, stanowiąca zagrożenie dla
wielkiego zespołu leśnego. Znaczne obszary puszczy Goleniowskiej zostały
wycięte w celu eksploatacji płytko zalegających pod powierzchnią ziemi wapieni
oraz budowę przetwarzającej je cementowni.
Lasy tropikalne
wyrąbywane są przez wielkie korporacje, później zamieniane w pastwiska i uprawy
rolne. Nie chroniona gleba w klimacie równikowym szybko ulega erozji i
pustynnieje. Kiedy las zostanie wycięty i spalony popiół i rozkładające się
rośliny uwalniają szybko do gleby dość pierwiastków odżywczych aby zaopatrzyć
bujny wzrost roślin , ale jedyna przez 2 lub 3 lata. Hodowcy wycinają, więc
następne partie lasów. W 1978 roku farmerzy w Ekwadorze wycięli 96% lasów po
pacyficznej stronie Andów pod uprawę roli.
5. Rabunkowa gospodarka narodowa
Nie jednolite
zarządzanie bogactwami lasów jest jednym z największych czynników niszczących
lasy tropikalne. Bank Światowy szacuje, że ok. 2,5 mln ludzi żyje obecnie w
tropikach, a 1 mln egzystuje w zupełnej biedzie. Odpowiedzialność na
zniszczenia lasów ponoszą w dużym stopniu ponadnarodowe koncerny, konsorcja
bankowe, międzynarodowe organizacje rządowe i gospodarcze, nastawione na zysk, niezważające
na ekologiczne, społeczne i ekonomiczne następstwa swojej polityki. Państwowe
przedsiębiorstwa leśne uparcie wycinają lasy i sprzedają drewno, chociaż
traktowanie lasów jako obszary turystyczne przynosi 28 razy większe zyski i
daje 34-krotnie wyższe zatrudnienie.
Wycinanie i niszczenie lasów
jest w większości rezultatem polityki rządów. Dzieje się tak zarówno w krajach
rozwiniętych, jak i rozwijających się. W Belize i Malezji pierwotne lasy
deszczowe sprzedawane są w cenie 1 USD za hektar. W USA lasy państwowe
sprzedały w latach 1992-1994 drewno tracąc na jego wartości ok. mld USD. Wyrąb
lasów tropikalnych – od Kolumbii poprzez Wybrzeże Kości Słoniowej aż po
Indonezję – stał się biznesem prowadzonym za pomocą nowoczesnych maszyn,
wielkich pieniędzy i często skorumpowanych lokalnych polityków. Rząd Brazylii
przyznaje, że 85% drewna pochodzącego z lasów Amazonii zostało pozyskanych w
nielegalnym wyrębie. Brazylia ma międzynarodowe zobowiązania do zachowania
bogactwa Amazonii. Ma też zobowiązania wobec 17 mln ludzi, którzy tu żyją i
chcą rozwoju cywilizacyjnego. Rozwój gospodarczy Brazylii daje szansę ubogiemu
regionowi i miejscowej ludności (250 tys. ludzi) na godziwe życie. Ludność
Brazylii od lat żyje z hodowli bydła, nielegalnego wydobycia złota i diamentów
oraz przemytu narkotyków. Tylko dzięki pomocy międzynarodowej można pogodzić
zachowanie bogactwa lasów i rozwoju gospodarczego tego regionu. W Kanadzie
starożytne lasy ciągle maleją. Od dawna Rosja nadmiernie eksploatuje lasy
syberyjskie.
6. Turystyka
Turyści korzystający z
uroków i bogactwa przyrody w lasach często nie przestrzegają obowiązujących tam
zasad. Zostawiają po sobie zdewastowane i zaśmiecone środowisko. Puszcza
Białowieska jest smutnym przykładem takiej dewastacji.
Wiele interesujących
miejsc jest nawiedzanych przez masy turystów. Obszary te nie są w stanie
odtwarzać się po tak masowych wizytach. Zwierzęta nie mają warunków do
normalnego rozwoju, rośliny są masowo niszczone.
7. Ochrona lasów
8 lat temu w Rio de
Janeiro przyjęto konwencję o ochronie bioróżnorodności sygnowaną także przez
Polskę. Ochrona wartościowych regionów to cel kolejnych kampanii fundacji World
Wilde Fund i Earth First. Szereg działań zapobiegających nielegalnemu wyrębowi
drzew w lasach tropikalnych prowadzi GreenPeace. Świadomość wartości lasów
staje się coraz bardziej powszechna, dopiero teraz, kiedy lasy uległy już
głębokiej deformacji i wartości te są silnie zagrożone. Dotyczy to zarówno
tropikalnych lasów Amazonii, jak i lasów europejskich. Pogarszający się stan
lasów w Polsce sygnalizowany był od dawna. Zmiany jakie nastąpiły w ostatnim
dziesięcioleciu sięgają bardzo głęboko i na niektórych obszarach zagrażają
istnieniu lasów.