Hergün bir yerlere, bir şeylere yolculuk... Süren hayat, sürükleyen de! Sakinim. Daim müsterih hayat... Dinlemeye, dinletmeye ne hacet... Bilmek tasdikleri eminliği başarıdır bir yerlerde... Lakin bitmez öğrenmek ve yolculuk... Geri gelmeyecek lahzaları peçelemek gerek... Yolun ilerilerinde mutlak ihtiyaç. Kolay değil kuşanmak Mai ile Mai'ye...
Saklıdır gözlerinde o lahza... lakin ben hala çizemiyorum o bakışı... Belki izan farklı... Bende yansıldım zaman be an... Türlü hadiseleri ellerimle yarattım ki nedamet duymadım... Yaşanılası olana yol vermek gerekir. Yolcu hıfzetmelidir tasdiklenilenleri...
Lahzanın içerisindedir hep o mevcut esas... Dönümler, dönüşler... Özümsenesi bu tekerrür... Vacip...
Kendine mana arayan tek varlıktır insan... İfadede saklı o peçenin altındaki gülücük, sıcaklık... Kim bilir nerelerdedir yansılması bu deyişlerin... Düşünülür elbet. Tesadüf edersen asla ihmal etmemeli, itina göstermeli. Zoru göğüsleyip, yakınmamalı. Cesaret... Biraz cesaret. Zahmetsiz olmaz elbet... Emeksiz olmaz. Kıymetli kılandır emek, Evlat gibi... İstifleyeceksin zorlukları bir bir. Güzeldir tadını almak... Çabası dahi emsalsizdir, bilirsen anlarsan o Mai'yi...
Bu cüret, az olana sarılmak adına, gönül gözlerini eğitmek adına... Mümkünü yok ki tam olmaya, öz olmaya, tümünü yaşamaya... Lakin bu da gerek, mükafat ister, inkişaf etmek ister. İki kelam uslandırır. Sınanmak, övülmek, eklenip çoğalmak ister... Hakkıdır da feyz almak. Büyümek gerek. Kendimden yanadır tüm çilem... Kimseye etmem şikayet, alınganlık sevmedim oldum olası. Aman dedim, cefadan çakinmedim. Yüreklilik değil, hakkını vermekti, kimi zaman da bilemedim... Görüpte bilmediğini savunanları tasdik etmedim, hak vermedim... Yenik düştün işte dediler, yanılmadım... Susmayı öğrendim elimden geldiğince... Anladılar, görmezden geldiler... Ben yinede hiç "Demiş idim" demedim...
Huzuru çoğu zaman o gülen gözlerde buldum... Söze gerek bırakmayan, gönülden gözleyen, kirpiklerinin gölgesindeki yanıta hayran, tasdik ederken bile utanan, acıtmayayım diye aman eden, değil sual etmek, o suali düşünmekten sıkılan, incitmemek adına incinen... Öyle güzellikler var ki şaşılası incelikte... Layık olmak o kadar zor ki...
Vazgeçmeyeceğim aramaktan... Özenle, durmaksızın ve bilerek var olduklarını...
Ebru Erel
Sakin bir akşam üstü... Kargaşasız bir ağırlık çökmüş.
İfadesi bile yorgun, korkulacak kadar hafif ve ıssız kelimeler dolaşıyor düşlerimde.
Hayal meyal kırgınlıklar, acıtmıyorsun...
Kıvranarakda olsa hazmedeceksin, özümseyeceksin soğuğu, içeceksin...
Saklambaç oynamak yoruyor, yoruluyorum içimde, kalmadı ya kalmadı işte...
Merhaba paydalar. Sizleri istiflemem gerekiyor lakin yorgunum sizler ellerimden tutarsanız beraberce paylaşabiliriz tüm yerleşimleri ve sorumlulukları... Neden? Ellerimden tutmana da gerek yoktu ki, sadece yapabilirsin de. Bu yeterli idi...
Ebru Erel
Lakin bir mail adresi bulunmalı............
