derdimi nasıl
anlatsam?
şiir mi
yazsam
düz yazıyla mı
dizsem kelimeleri
ard arda?
bugün
altın bir piramit
gördüm
batan güneşin
gölgelerinden sıyrılmış
dimdik duruyordu
karşımda
onu kimin yaptığını biliyordum. içinde ölü olmadığını bildiğim gibi. gördüğüm şeyin bir hayal ya da rüya gibi birşey olmasını istedim çok istedim çok istedim.
baktım, baktım, baktım. gözlerimi kapadım, açtım.
gitmiyordu.
karşımda dikilmiş öylece güneşin son ışıklarını yansıtıyordu yüzüme ve etrafını saran her şeye.
akdenizin kıyısında ay gibi parlayarak gizleyemiyordu yaydığı ölümü.
güçlüydü. meydan okuyordu.
bu altın piramitin içinde mezar yoktu. mezar, etrafındaydı. mezarın içindeydim.
kükürt kokan havasını soluyordum.
piramit gerçekti. piramit gerçek.
gerçek bir altın piramit gördüm bugün ben. hâlâ bıraktığım yerde duruyor. sarı...
şeytan çamuruna bulanmış saf altın.
onca ağırlığıyla gecenin içine gömülmüş mezarını dolduruyor.
ve ben mezarın içindeyim. uzun uzun baktım, baktım... altın piramit gerçek, orada duruyor. meydan okuyor.
gerçek olmaması için elimden geleni yaptım. engel olamıyorum. gölgede olmayan bir tek o var. bir tek o parlıyor güneşten başka, güneşle birlikte.
güneş batarken düşünüyorum: altın piramit orada olacak... orada ve gerçek.
altın piramiti kimin yaptığını biliyorum.
Aylin Ersin
20.08.02 / Lefke