คณะพยาบาลศาสตร์    มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์   


        เดิมเป็นสถานพยาบาลศาสตร์  โดยเป็นหน่วยงานภายในสังกัด คณะแพทยศาสตร์    ก่อตั้งขึ้นตามนโยบาย
ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์  ตามแผนพัฒนาการศึกษา ระดับอุดมศึกษา  ระยะที่ 
7(..2535 – 2539)
ในการจัดการศึกษาสาขาวิชาพยาบาลศาสตรเพื่อผลิตบุคลากรสาขาพยาบาล-ศาสตร์
ในการให้บริการดูแลสุขภาพแก่สังคมและเพื่อปฏิบัติงานในโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ   โดยสภามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์   ได้แต่งตั้งคณะกรรมการโครงการจัดตั้ง คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตรเมื่อวันที่
30  ธันวาคม ..2537 ให้ดำเนินการจัดทำโครงการจัดตั้ง
คณะพยาบาลศาสตร ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 
        สถานพยาบาลศาสตร์   คณะแพทยศาสตร์   ได้รับการจัดตั้งเป็น  “คณะพยาบาลศาสตร์ “
เมื่อวันที่ 28  มิถุนายน 2539 ตามประกาศใน   ราชกิจจานุเบกษา ฉบับกฤษฏีกา เล่มที่ 113  ตอนที่  24 .
แต่คณะ ฯได้ดำเนินงานมาตั้งแต่มีสถานภาพเป็นสถานพยาบาลศาสตร์  มหาวิทยาลัย
ธรรมศาสตร์   ดังนี้
            
ปีการศึกษา   2538  เปิดสอนหลักสูตรผู้ช่วยพยาบาล   เป็นหลักสูตร   1  ปี  
                  ปีการศึกษา 
2539 เปิดสอนหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต  (4   ปี)  

 

ปรัชญา วิสัยทัศน์ และวัตถุประสงค์คณะพยาบาลศาสตร์

 

    ปรัชญา

                        คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มีความเชื่อว่าการพยาบาลเป็นวิชาชีพที่จำเป็นต่อสังคม มีบทบาทในการให้การช่วยเหลือดูแลคนโดยครอบคลุมเป็นองค์รวม ตลอดระยะเวลาตั้งแต่วัยทารกจนวัยชราในทุกภาวะสุขภาพ ภายใต้สิ่งแวดล้อมเฉพาะของแต่ละบุคคล โดยมีเป้าหมายเพื่อให้บุคคลอยู่ในภาวะสุขภาพที่ดีที่สุด มีความผาสุกในชีวิตในครอบครัว และชุมชนของตนเอง การปฏิบัติการพยาบาลเป็นกระบวนการวินิจฉัยการตอบสนองต่อภาวะสุขภาพ และการใช้กลวิธี
ทางการพยาบาลในการส่งเสริม สุขภาพ ป้องกันโรคบำบัดรักษาและฟื้นฟูสภาพตามความจำเป็นและเหมาะสมกับผู้รับบริการแต่ละบุคคล
 แต่ละกลุ่ม โดยใช้ศาสตร์ของการดูแล ซึ่งอยู่บนพื้นฐานของความรู้เรื่องมนุษย์ สิ่งแวดล้อมและสุขภาพการปฏิบัติการพยาบาล
ที่มีคุณภาพ เป็นการปฏิบัติการพยาบาลที่เป็นไปตามมาตรฐานและจริยธรรมของวิชาชีพ
รวมทั้งเป็นการปฏิบัติงานในลักษณะเป็นทีมอย่างแท้จริง

ผู้รับบริการและครอบครัวเป็นผู้ที่สำคัญที่สุดของวิชาชีพการพยาบาล เป็นศูนย์กลางของการดูแล ผู้รับบริการมีสิทธิ
ที่พยาบาลพึงรักษาและพิทักษ์ให้  โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิทธิในการรับรู้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับตนเองและสิทธิในการตัดสินใจ พยาบาลจะต้องเอื้ออำนวยให้ผู้รับบริการและครอบครัวตัดสินใจด้วยตนเองและมีศักยภาพในการดูแลตนเองที่เหมาะสม

การศึกษาพยาบาล เป็นกระบวนการเรียนรู้ทางสังคม ในการพัฒนาบุคคลที่มีศักยภาพให้มีความรู้ ทักษะที่จำเป็นและมีจริยธรรม
ของวิชาชีพการพยาบาล เพื่อให้ปฏิบัติงานได้อย่างมีคุณภาพในฐานะพยาบาลวิชาชีพในทุกระดับ กระบวนการจัดการศึกษา
ที่มีคุณภาพจะต้องเป็นกระบวนการที่ผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง มีการเรียนการสอนให้ผู้เรียนคิดเป็น มีวิจารณญาณ มีทักษะในการ
เรียนรู้ด้วยตนเอง (self-directed learning) เพื่อสามารถเรียนรู้ได้ตลอดชีวิต การเรียนรู้การปฏิบัติการพยาบาล เป็นหัวใจสำคัญ
ของการจัดการศึกษาพยาบาล ที่ผู้เรียนจะได้เรียนรู้ความเป็นจริงและแบบอย่างของวิชาชีพ แหล่งฝึกปฏิบัติจึงต้องมีความพร้อม มีบุคลากรที่เป็นแบบอย่าง มีการปฏิบัติการพยาบาลในระดับวิชาชีพที่ชัดเจน มีความร่วมมือใกล้ชิดเป็นหนึ่งเดียว ระหว่างการศึกษา
พยาบาลและบริการพยาบาลในการช่วยพัฒนาทั้งคุณภาพการศึกษาและพัฒนาคุณภาพบริการพยาบาล นอกจากนี้ การศึกษาพยาบาล
จะต้องเตรียมบุคคลให้มีจิตสำนึกในหลักการของประชาธิปไตย มีความตระหนักในการรักษาวัฒนธรรมไทย และมีวิจารณญาณ
ในการรับวัฒนธรรมที่แตกต่าง

อาจารย์พยาบาลเป็นบุคคลที่เป็นแบบอย่างที่ดีของการปฏิบัติการพยาบาล มีสุขภาพดี มีความสามารถในการปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง
และการจัดการเรียนการสอน เป็นผู้ที่มีกลวิธีในการพัฒนาผู้เรียนที่มีความหลากหลายให้เป็น ผู้ประกอบวิชาชีพที่มีคุณภาพ
และมีเจตคติที่ดีต่อวิชาชีพ เป็นผู้ที่มีความตื่นตัวที่จะพัฒนาตนเองให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงของสังคมและวิชาชีพ สามารถนำการเปลี่ยนแปลงในการปฏิบัติการพยาบาลและการศึกษาพยาบาลได้

การวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับวิชาชีพ ทั้งการวิจัยเพื่อพัฒนาองค์ความรู้ทางการพยาบาลและการวิจัยเพื่อพัฒนาการปฏิบัติการพยาบาล การศึกษาพยาบาลและการบริหารการพยาบาล การวิจัยต้องมุ่งเน้นประโยชน์ของผู้รับบริการเป็นสำคัญ การวิจัยสหวิทยาการเพื่อแก้ไขปัญหาและพัฒนาบริการจะช่วยพัฒนาการบริการสุขภาพให้มีความเป็นองค์รวมมากขึ้น

การบริการวิชาการแก่สังคมเป็นหน้าที่ที่พึงปฏิบัติ โดยบริการวิชาการแก่สังคมจะต้องมุ่งเน้นประโยชน์ของผู้รับบริการเป็นสำคัญ การบริการวิชาการเป็นการพัฒนาที่ยั่งยืนและจะต้องเป็นบริการสหสาขาวิชา ทั้งนี้ต้องพัฒนาบทบาทอิสระของวิชาชีพให้เด่นชัด รวมทั้งพัฒนารูปแบบของบริการที่มีคุณภาพ การบริการวิชาการจะต้องมีความ สอดคล้องกับการจัดการศึกษาและการวิจัย

ความร่วมมือระหว่างสาขาวิชาและหน่วยงานในสาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพเป็นสิ่งสำคัญยิ่งที่จะช่วยให้การจัดการศึกษา การวิจัย การบริการวิชาการแก่สังคมของสาขาวิทยาการในด้านวิทยาศาสตร์สุขภาพ มีการพัฒนาเคียงบ่าเคียงไหล่ มีการใช้ทรัพยากรทุกประเภทร่วมกันอย่างคุ้มค่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งทรัพยากรบุคคล และก่อให้เกิดจิตสำนึกของทีมสุขภาพแก่บุคลากรและผู้เรียนในทุกสาขาวิชาชีพ ซึ่งจะยังประโยชน์สูงสุดแก่ผู้รับบริการทั้งในสถานบริการและในชุมชน

วัฒนธรรม คือวิถีชีวิต วัฒนธรรมที่ดีเป็นสิ่งที่ควรรักษา ทั้งวัฒนธรรมของสังคมไทย วัฒนธรรมของวิชาชีพการพยาบาล เช่น ความสามัคคีในหมู่คณะ การมีน้ำใจช่วยเหลือซึ่งกันและกัน การเคารพต่อผู้ที่มีความรู้ความสามารถและมีคุณงามความดี เป็นวัฒนธรรมที่ควรยึดถือ ในขณะเดียวกันในสังคมยุคโลกาภิวัฒน์ มีการถ่ายทอดวัฒนธรรมระหว่างสังคมอยู่ตลอดเวลา บุคคลจึงจำเป็นต้องมีวิจารณญาณในการรับวัฒนธรรมที่แตกต่างและป้องกันวัฒนธรรมที่อาจก่อให้เกิดความเสื่อมเสียในสังคม

ศิลปะในรูปแบบต่าง ๆ ช่วยส่งเสริมให้บุคคลมีจิตใจที่ละเอียดอ่อนงดงาม ศิลปะไทยเป็นสิ่งที่ควรได้รับการอนุรักษ์
และพัฒนาให้มีความสอดคล้องกับสภาพของสังคมในปัจจุบัน คณะพยาบาลศาสตร์ถือเป็นหน้าที่ในการทำนุบำรุง ส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมไทยให้คงอยู่สืบไป

วิสัยทัศน์

                        คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในระยะเวลา 15 ปี จะเป็นคณะขนาดกลางที่สามารถปฏิบัติภารกิจ ในด้านการผลิตบัณฑิต การวิจัย และการบริการสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีคุณภาพ เป็นแหล่งความรู้ทางวิชาการสาขา
พยาบาลศาสตร์ สามารถให้บริการสังคมแก่ชุมชนของธรรมศาสตร์ และชุมชนใกล้เคียงได้อย่างเพียงพอ มีบุคลากรที่มีจริยธรรม และความรู้ความสามารถ มีระบบบริหารที่มีประสิทธิภาพและทันสมัย ซึ่งจะส่งผลให้การปฏิบัติภารกิจของคณะพยาบาลศาสตร์
บรรลุเป้าหมาย

วัตถุประสงค์

คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จัดตั้งขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ ดังต่อไปนี้

    1. ผลิตบัณฑิตในสาขาวิชาพยาบาลศาสตร์ ระดับปริญญาตรีและบัณฑิตศึกษา โดยคำนึงถึงคุณภาพของบัณฑิต

เป็นสำคัญ บัณฑิตทุกระดับ จะต้องประกอบด้วย ความรู้ ทักษะ และจรรยาวิชาชีพ

            2. ดำเนินการวิจัยในสาขาพยาบาลศาสตร์ และวิจัยสหวิทยาการเพื่อสร้างความรู้ในการป้องกัน แก้ไขปัญหา สุขภาพของประชาชน และส่งเสริมภาวะสุขภาพของประชาชน

            3. ให้บริการวิชาการแก่สังคม โดยใช้ความรู้ทางการพยาบาล ในการป้องกัน แก้ไขปัญหาสุขภาพของประชาชน และส่งเสริมภาวะสุขภาพของประชาชน ทั้งในการบริการรายบุคคล ครอบครัว กลุ่มและชุมชน ในทุกภาวะสุขภาพ

            4. ส่งเสริมการอนุรักษ์และทะนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมไทย รวมทั้งสร้างความตระหนักในการรักษาเอกลักษณ์ของความเป็นไทย และการใช้วิจารณญาณในการรับวัฒนธรรมที่แตกต่าง

            5. เป็นแหล่งวิชาการทางการพยาบาลแก่บุคลากรทางสุขภาพ และเผยแพร่ศาสตร์ทางการพยาบาลแก่สังคม
วิชาการทั้งในประเทศ และนานาชาติ