aankomst

Vanochtend om 8 uur vertrokken vanuit Eupen. Dit ligt 50 km onder Maastricht op de grens tussen Duitsland en Belgie. Op het moment dat we vertrokken was het 7 graden onder nul. Dat is erg koud wanneer je dit probeert te bestrijden met kleding gekocht in een land waar het eigenlijk nooit onder de 20 graden boven nul is.
Onderweg een aantal keren gestopt om even op te warmen, maar toch flink doorgereden om in iedergeval vandaag thuis te komen.
Om twee uur kwam de laatste slag, alsof de duivel zelf zich met ons aan het bemoeien was. Even stoppen om de route uit te zoeken en P. z' motor valt uit. De koppeling werkt niet meer. Niet meer te repareren, er moet een onderdeel uit Nederland komen.

Toch maar niet op gewacht, we wilden perse vandaag thuis komen. Dus motor gestald bij vriendelijke belgen en met ze tweeen op een motor naar huis. Nog even heen en weer gebelt met het thuisfront. Verwacht ons toch maar over een uur of twee.
Het echte laatste loodje was aangebroken. Al wat verder in de middag, dus de temperatuur ging weer dalen. Bij de nederlandse grens nog een fotootje en vanaf Breda de snelweg op. Tussen de vrachtwagens, 80 kilometer per uur.
Nog even opwarmen bij Dordtdrecht en daarna de Brienenoordbrug. Met kippevel en adrealine door je lichaam over de ring en het PrinsClausplein in de verte.
De families stonden op de hoek te wachten en door het finishlint het pad aan de Rozentuin op gereden.
Toen was het tijd voor feest en opwarmen.

s'Middags had de familie al wat voorbereidingen getroffen. Ze waren vooralsnog er vanuit gegaan dat we vandaag zouden aankomen. Dit was voor ons natuurlijk ook weer een extra motivatie om even flink gas te geven en vandaag thuis te komen.

Op het spandoek staat heel toepasselijk:"Welkom thuis, oost west thuis best". En in het midden bovenin staat Suzanne (de zus van Peter).