Vrijdag 5 oktober 11.00 - Tatvan 17.00 afstand 200 km .
s'Ochtends na alle escapades van gistermiddag maar rustıg aan gedaan. Eerst samen met de buurman in ons guesthouse ontbeten, heeft ons wat handge tips voor Turkije gegeven en zijn Lonely Planet geleend. Om 11 uur dan eindelijk echt Turkije in. De heuvels in gereden met de besneeuwde bergtoppen in onze rug. Aan de andere kant van de berg door een gestold lavalandschap gereden, wat totaal verrassend en nıeuw voor ons was. Door de schitterende wegen en ondaks vele controles van zelfs VN-militairen (zitten hier dicht bij irak, waar een hoop Kurdische Terroristen vandaan komen), al snel aangekomen bij het Van meer. Schitterend turquoıse lake, waar we lekker aan gepicknickt hebben, heerlijk. Onderweg ook nog een aantal keren gestopt voor overstekende schilpadden. Deze trage diertjes maar snel van het asfalt gepakt en aan de overkant in het bos gezet. Tegen zonsondergang ıngecheckt en wel ın Tatvan. Hier een heerlijke pızza gegeten, eındelijk en het thuisfront gemaild dat we veilig en wel İran verlaten hebben.
Zaterdag 6 oktober Tatvan 9.00 - Sanliurfa 17.00 afstand 340 km .
s'Ochtends echt vroeg op om een hoop kilometers te maken vandaag. Maardan zul je altijd zien; regen, wat later zelfs overging in hagel. Maar even wat gewacht en gekletst met een turk die 17 jaar in Den Bosch had gewoond. De beste man was echter door het nieuwe nederlandse beleıd zo het land uit geknikkerd, erg triest verhaal. Om 9.00 eindelijk droog, Peter nog dikke zoen gehad van turkse meneer en rijden maar. Aan het bein nog erg extreem landschap, maar het ging al snel over in een glooiend noord-frans landschap met korenvelden. Lekker kunnen doorrijden en aan het eind van de middag weer gepıcknıckt tussen de lava keien.
İn Sanliurfa leuk hotelletje gevonden waar de motoren naast het hotel binnen konden staan in een soort winkelpand. In de avond de highlıght van de stad bezocht. Dit was een soort kloostermoskee (heel groot complex) om de geboorte grot van Abraham heen gebouwd. Erg indrukwekkend. Voor het slapen gaan sinds twee maanden eerste biertje gedronken, groot feest. Heeeeerlijk geslapen!!!
Zondag 7 oktober Sanliurfa 8.00 - Mercin 18.00 afstand 425 km .
Vandaag zag het landschap er bijna Spaans uit met een hoop middelhoge passen. Onderweg nog een soort brommerbende tegengekomen die ons door middel van allerlaı acrobatische toeren op de brommer ons wilden ımponeren. Nouja ze hadden even de aandacht en daar ging het ze waarschijnlijk om. İn Adana nog even gestopt om een fotootje te maken van een wel hele mooie moskee. Daarna lekker doorgetuft om voor zonsondergang in Mercin te zijn.
Hier s'avonds lekker langs de boulevard gelopen en sınds hele lange tijd weer de zee gezien en geroken (sinds Thailand, Caspische zee niet meegerekend). Na een lekker maaltje, genuttigd op een boot, met twee Turken lekker gebierd aan de rand van de kade. Heerlijke avond.
Maandag 8 oktober Mercin 10.00 - Anamur 18.00 afstand 250 km .
Lekker uitgeronkt en relax weggereden voor weer een lekker stukje kustweg. Na een kilometer of 30 al gelijk weer gestopt voor een ontbijt picknick op het strand. Verder schitterende route boven langs de kust. Aan het eind van de middag gestopt voor een heerlijk verfrissend dipje in de zee en lekker geluncht op het strand. Echt vakantiegevoel. İn Anamur hotelletje gescoord met balkon met uitzicht op zee. Dus ook het avond eten maar in de vorm van een soort picknick op het balkon naar binnen gewerkt. Vakantie.
Dinsdag 9 oktober Anamur 10.00 - Belek 17.00 afstand 250 km .
Lekker slow gestart want het hotel was inclusief ontbijt. Vanaf het hotel gelijk weer de bergen in en Peter zijn motorbike ging steeds meer herrie maken. Totdat deze er na een uurtje rijden helemaal maa kapte. Gelukkig hadden we goed opgelet bij de lessen van Russel en was het alsof hij over onze schouder meekeek of we alles goed deden. Gesterkt met deze gedacht nieuwe contactpuntjes op de motorgezet en de timing afgesteld. Toen de motor na deze mega ingreep nog steeds niet liep ook de pushrods van de rockets maar even geinspecteerd en ja hoor een was er langs de rockerarm geschoten. Dit betekend tank eraf en rockercaps van de cylinderkop af. Deze ingreep ziet er langs de weg heftig uit, dus al snel weer een hoop publiek. Na een uurtje alles weer in elkaar en ja hoor hij liep weer. Snel verder.
Na een uurtje rijden leek het noodlot nu echt toe te slaan. Het achtertandwiel van Peter zijn Bıke was geheel afgesleten en kwam bijne niet meer vooruit. Zo al een uurtje heel voorzichtig gereden, maar nu ging het echt niet meer. Ook uit de gearbox kwamen steeds raardere geluiden. Wat te doen, we waren nog 30 km van Belek verwijderd waar we min of meer met de ouders van Peter hadden afgesproken, die daar voor vakantie een weekje heengekomen waren. Echter alsof god met zijn vinger vanuit het niets het achtertandwiel even aanraakte, ging alles opeens weer goed. Niemand begreep er iets van maar de rest van de weg geen problemen meer.
Geen problemen? Nouja bijna geen problemen. Van al dat gereis op de motor door azie worden je looks er niet echt beter van. We zagen er een beetje uit als de Marlboroman/vrouw die een weekje niet in bad zijn geweest, de schoorsteen geveegd hebben en hun kleren voor het laatst tussen de waterbuffels in de Ganges hebben gewassen. We werden dus gewoon niet toegelaten op het 5 sterren beachresort waar de ouders van Peter vertoefden.
Na een hoop heen en weer gebel naar topmanagement en de ouders in kwestie, mochten we dan eindelijk het terrein op. En het is dan ook wel heel leuk om na een maand of negen het verbaasde gezicht van je vader en moeder te zien. 'O, wat zijn jullie afgevallen'
Besloten om de nacht maar te verblijven in dit luxueze resort, want er moest natuurlijk een heleboel worden bijgepraat. Natuurlijk heerlijk gegeten, lekker gekletst en s'avonds nog even een buikdansshowtje gezien en offcourse heerlijk geslapen.