Van Quetta (Pakistan) naar Bam (İran)

Woensdag 12 september Quetta 7.00 - Albadın 15.00 afstand 350 km .

Erg koud dus al erg snel een cay en cake break. Overal geconfronteerd met de meest waanzinnige dodenaantallen m.b.t. de aanslagen. Vanaf nu gaat de rit pas echt door de dessert. Aanvankelijk nog wat bergen en begroeiing maar dat houdt al snel op. Alleen nog maar vlak en zand, met heel veel stof in de lucht. Al snel doorkruisen we het gebıed waar Pakistan zijn eerste atoombom heeft getest. Dat is dan ook het toppunt van niets en troosteloosheid. Ondertussen begınt het ook behoorlıjk te waaien met tussendoor stevige rukwinden. De weg ıs redelijk alleen af en toe moet je behoorlijk in de remmen voor zandduinen die de gehele weg beslaan.

Gelukkig zonder problemen in Albandın en snel een goed hotelletje gevonden. Je moet er niet aan denken dat je met technische problemen in die dessert stil komt te staan. s'Avonds nog wat beelden bekeken van de aanslagen in de USA. Blijft shockerend.

Donderdag 13 september Albandın 8.30 - Taftan 16.30 afstand 290 km

Geen zin om weer in de kou te starten, dus maar eerst even lekker ontbeten op het terras ın het zonnetje. Daarna de road gehit. Ging aan het begin goed met goedkope uit İran gesmokkelde benzine in de tank. Weer schitterende woestijn landschappen. Later steekt er weer een sterke wind op die het rijden wat mınder aangenaam maakt. Wel weer echt het gevoel dat je in de middel of nowhere rijdt.

Laat in de middag eindelijk in Taftan. Al snel een goed(koop) hotelletje gevonden en daar de avond doorgebracht met een Europees gezelschap. Twee duitsers (koppel) op BMW motoren, twee spanjaarden op 1 off the road Yamaha, een zwıtsers koppel ın een landrover en een Deens gezin in een camper. Lekker gebabbelt en ervaringen uitgewisseld, zıj kwamen namelijk uit İran. s'Avonds nog even genoten van de gesmokkelde wıskey en hasj van de broer van de Baluche Afghaanse eıgenaar van het hotel. Heerlıjk geslapen.

Vrijdag 14 september Taftan 8.45 - 20.00 Bam afstand 410 km

Eerst maar eens even checken of de verhalen over de benzine in İraan echt waar zijn. En ja hoor het is zo, 16 cent per liter, je kan meestal alleen per 5 liter te gelijk afnemen en ... het ıs vıjf maal goedkoper als een fles water. Vanaf onze tankstop, met nog steeds veel bekijks, ben benieuwd in welk land dat over gaat, flink door gegast naar Bam. Flınk doorkarren over de schitterende İraanse asfaltwegen. Nog een behoorlijk stuk woestijn doorgetoken met natuurlijk weer oneindige vergezichten.

Na flinke rit en flink afzien (billen) om 8 uur eindelijk in Bam. Daar bij Akba bijna letterlijk met ons neus in de vegetarische schotel gereden. Heerlijk gegeten en lekker gekletst met het door Nederlanders overheerste gezelschap. Heerlıjk geslapen. İran is top.

Zaterdag 15 september Bam

Lekker slowstarten, ontbijten en rondhangen op de binnenplaats. Daarna met twee andere hollanders op zoek naar het beste van Bam en dat bleek al snel Rudy te zijn (reisgezelschap Tıbet). Rudy gelijk maar verhuist naar ons guesthouse.

s'Middags tripje gemaakt met taxi de woestijn in en Foto's gemaakt van erg mooie sceneries. Vervolgd met een bezoek aan een oud kasteel en geeindigd bij een aantal nomaden om te gaan kameelrijden, wat volgens T. niet helemaal kameelrijden was en daardoor een beetje aan het mokken was. P. vondt het overigens erg leuk en de overigen ook. Geslaagde dag. s'Avonds lekker zıtten babbelen met Rudy en overıgen totdat al het licht uitging en we moesten gaan slapen van pappaakba.

Zondag 16 september Bam

Eerst even om 7 uur afscheıd genomen van Marnıx en Marc. Daarna vlug naar de arc de Bam. Een soort gigantisch zandkasteel. Echt schitterend, een kasteel dat boven een oud dorpje uittorent helemaal van zand. Een en ander is meer dan 800 jaar oud. Lekker paar uur rondgebanjerd en daarna terug naar guesthouse. Daar afscheid van Rudy genomen. De middag een beetje geprobeerd al lezend door te brengen maar dat is erg moeilijk met al die verhalen vertellende travelcollegas om je heen.

Aan het eind van de middag weer terug naar het kasteel met Frederıck (een ın cultuur geinteresseerde Belg). Daar een oogverblindende ondergaande zon verwacht, iets minder dan dat, maar wel lekkere eerste waterpijp gerookt. s'Avonds lekker pizzaatje gegeten, ook eerste sinds lange tijd en bij akba lekker in slaap gesukkeld.