Onlarla yıllar önce tanıştım. Bir bar veya diskotek yada gece kulübü, 

 yanı yemekten sonra dans edip, eğlenmeye, müzik dinlemeye gidilebilen bir 

 yerde. Ben masalardan birinde, tek başıma vazonun içinde duruyordum. Canım

 sıkılıyordu aslında. Özel olarak bu iş için, evleri, barları, restoranları

 ve işyerlerini süslemek, insanlar tarafından sevdiklerine hediye edilmek 

 üzere yetiştiriliyordum. Benim kaderimde de buraya satılmada vardı, 

 sevdiklerimden ayrılmış, bu vazoya yerleştirilmiştim. Can sıkıntısı içinde

 akıbetimi bekliyordum daha ne kadar yaşayacağımı bilmeden. Kimse benimle 

 ilgilenmiyordu. O gelene kadar... 

 Çok güzel bir kadındı. Simsiyah saçları, düzgün vücudu, sade elbisesi ve 

 benim kadar kırmızı dudakları kadar yıldız gibi parlıyordu. Kapıdan içeri 

 girer girmez gözüm takıldı. Onun elinde, saçında veya yakasında olmak 

 isteğiyle dolup taştım birden. Boş masama otursunlar diye dua ettim.

 Yanında

 birileri vardı, etrafa bakıyorlardı. Bende bakındım ve kalbim çarpmaya 

 başladı, benden başka boş masa yoktu, demek ki bana geleceklerdi. 

 Yanılmamıştım. Oturur oturmaz beni fark etti. Tanrım ne güzel bir kırmızı 

 gül diyerek önce beni seyretti, sonra yapraklarıma yumuşak elleriyle 

 dokundu, daha sonra burnuna götürdü beni. Ben onun dokunuşları ve

 kokusuyla 

 ürperirken oda benim kokuma bayılmıştı. Eline alıp,uzunca bir sure tuttu 

 beni. Arada bir kokladı,kokumu içine çekti. Erkeklerden ikisi benim

 güzelle 

 ilgileniyordu. Aralarında gizli bir rekabet vardı. İkisi de arkadaştılar, 

 daha doğrusu iş ilişkileri vardı ama güzel kadın yüzünden birbirlerinden 

 nefret ediyorlardı. Bir ara adamlardan esmer olanı dansa kaldırdı kadını. 

 Beni yerime bırakıp eşlik etti adama. Uzaktan izledim onları,

 konuşmalarını 

 duymuyordum ama anladığım kadarıyla tam anlamıyla asılıyordu. Benimkide 

 gülümsüyor, arada bir başını eğiyor, bir şeyler söylüyor, çoğu zamanda 

 bakışlarını adamdan kaçırıyordu. Sıkıldığını anlamıştım. Tam oturmuşlardı 

 ki, sarışın olanı kaldırdı dansa. Onu da kırmadı. Aşağı yukarı aynı şeyler

 cereyan etti. Ama bu adam daha kibardı ve sanırım ondan daha çok

 hoşlanmıştı.

 Derken... 

 Derken o çıkageldi. Hiç beklemediğim, ummadığım bir anda masaya geldi. 

 Diğerlerinin arkadaşıymış kadınla ilk kez tanışıyorlardı. Küçük bir 

 merasimden sonra kadının yanına oturdu. Ben yine onun ellerindeydim... 

 Birden kadının kulağına eğilip, "kırmızının sana çok yakıştığını biliyor 

 musun?" dedi. Sesi çok ateşliydi. Doğrusunu isterseniz, ben bile

 etkilenmiştim.

 Gözlerini kaldırıp ona gülümsediği an bakışlarının son derece 

 çarpıcı olduğunu gördüm. Benim ki daha etkilenmişti. İkimizde dikkatlice 

 incelemeye başladık adamı. Kendini beğenmiş bir havası vardı. Yakışıklıydı

 Allah için, şık ve iyi giyimli, ağzı laf yapan biriydi. Sık sık kulağına 

 bir şeyler söylüyor, oda çapkına gülümsüyordu. Meğer oda benim gibi

 kapıdan 

 içeri girdiği andan itibaren güzel kadını izlemiş. 

     Birkaç dakika sonra iş işten geçmişti. Tahmin ettiğim şey gerçekleşti.

 Yukarılarda dolaşan Eros, ikisini görür görmez oklarını kalplerine

 sapladı. 

 O andan itibaren yalnızca ikisi vardı orada. Birlikte dans ettiler, 

 sarıldılar, konuştular...Bende mutluydum ama birazdan onların gideceğini 

 düşünmek acı veriyordu. Daha goncaydım, en azından bir haftalık ömrüm

 vardı,

 ama bundan sonraki günlerimi burada, bu karanlık yerde geçirmek 

 istemiyordum. Beni alırmıydı giderken? Yanında götürürmüydü? Ben bu 

 duygularla doluyken kalkmakta olduklarını fark ettim. Tanrım gidiyordu! 

 Gidiyorlardı. Adam geldikten sonra benimle hiç ilgilenmemişti. Beni 

 unutmuştu. Ayağa kalktı, çantasını aldı, ceketini omuzlarına attı ve yavaş

 yavaş uzaklaştı masadan. Beni bırakarak... Kahrolmuştum. Bütün ümitlerim 

 sona ermişti. Ona son bir kez veda etmek üzereyken, genç adamın masaya 

 döndüğünü gördüm. Bir şey unutmuştu herhalde. Geldi bana uzandı. 

 Yoksa... 

 Beni aldı, önce kokladı, kokumu onun yaptığı gibi içine çekti ve onun

 yanına

 gitti... Gözlerinin içine bakarak "bütün bir gece çok hoş bir ikiliydiniz,

 onu yalnız mı bırakacaksın" diyerek beni uzattı. Daha önce biraz 

 kıskanmıştım, ama o anda çok sevdim bu adamı. Sarılıp öpmek geldi içimden.

 O gece ve sonrası onlarla birlikte aşkı, mutluluğu, tutkuyu, ihtirası

 yaşadım. 

 Çok büyük bir aşka tanık oldum. Ama korkuyordum. Hislerim bu aşkın uzun 

 sürmeyeceğini söylüyordu. Evet çok seviyorlardı birbirlerini ama başka 

 dünyaların insanıydılar... 

      Her şeyleri farklıydı. Bu ilişki onları tüketecekti... Beni bir hafta

 boyunca vazoda baktı. Her gün suyumu değiştirdi, uzun yasamam için 

 vitaminlerle besledi beni. Her sabah yataktan kalkınca okşadı, sevdi, 

 kokladı. Her akşam eve geldiğinde benimle ilgilendi. Yapraklarımın 

 dökülmekte olduğunu fark edince kurumamamı, yapraklarımın dökülmemesini 

 sağladı. ömrümü uzattı. Aradan yıllar geçmesine rağmen hala yaşıyordum. 

 Hala onunla beraberim. Onun yatağının başucundayım. Ben onunlayım ama 

 buluşmamızı sağlayan bizimle değil artık. Korktuğum başıma geldi. Bir yıl

 sürdü ilişkileri. Aşk dolu geceler yerini kavgalara bıraktı. Hiç istememe 

 rağmen birbirlerini kırmalarına şahit oldum. Onunla birlikte bende

 ağladım.

 Her kavga, daha tutkulu bir barışmayla sonuçlanıyordu. Ama sonra bir gün 

 gitti ve bir daha hiç aramadı... 

 Ama o günden sonra her gün bir arkadaşım geldi evimize. Her gün kırmızı 

 bir gül getirdi çiçekçiler. Kimden geldiğine dair hiçbir not olmadı

 güllerin

 üzerinde. Ama oda bende kimin gönderdiğini biliyorduk. 

 Aradan yıllar geçti, başkaları geldi gitti eve. Ama o hiç gelmedi. Gülü

 hep

 geldi. O da güllerin hiçbirini atmaya kıyamadı. Hepsini yaprakları

 dökülmeye

 başladıktan sonra kuruttu, yaprakları ufaladı, banyoda, odalarda sakladı. 

 Saklamaya devam ediyor... 

 Bu güzel kokulu evde ben öldüm bir gün ve...

 benimle birlikte o güzel kadın da öldü.

 Ama ev hala onun kokusuyla doluydu...