چكيده

هدف از اين تحقيق، بررسي دو نمونه از كتابخانه‌هاي عمومي تهران و مقايسه آنها با دو كتابخانه خارجي در ايران، به منظور بررسي كتابخانه‌هاي عمومي ايران است.

گردآوري اطلاعات از طريق پرسشنامه، مصاحبه‌هاي حضوري و مشاهده مستقيم انجام گرفته است. جامعه مورد پژوهش عبارتست از: كتابخانه عمومي مركزي پارك شهر، كتابخانه عمومي يوسف‌آباد، كتابخانه آبراهام لينكلن و شوراي فرهنگي بريتانيا.

نتايج بررسي نشان مي‌دهد كه كتابخانه‌هاي عمومي ايران از كمبود دو عامل رنج مي‌برند: بودجه‌ي كافي و كتابداران متخصص در همه‌ي سطوح كتابخانه‌هاي عمومي ايران. كتابخانه‌ها به روش قفسه بسته اداره مي‌شوند. مجموعه كتابخانه‌ها فاقد رده‌بندي سيستماتيك موضوعي است. كتابخانه‌هاي شعبه فاقد استقلال لازم هستند. نظارت دقيق و منظم به منظور ارزشيابي كيفيت كار انجام نمي‌شود. امكان امانت ميان‌كتابخانه‌ها وجود ندارد.

براساس نتايج حاصل استفاده از نيروي متخصص، استفاده از روش قفسه باز، دادن استقلال و اختيار به سرپرست هر كتابخانه، آموزش كتابداري به كارمندان، ايجاد كميته انتخاب كتاب، افزايش حقوق كارمندان، انتخاب كتاب براساس نياز و علاقه مراجعه‌كنندگان و برقراري جلسات منظم گفت و شنود ميان كتابداران و سرپرستان و روساي كميته‌هاي مركزي براي بررسي مشكلات كتابخانه‌ها پيشنهاد شده است.