Αγαπητό μου ημερολόγιο,

σήμερα όταν ήρθα στο σχολείο ένιωθα κάπως παράξενα. Είχα αγωνία γιατί θα πηγαίναμε επίσκεψη. Πρώτα επισκεφτήκαμε το θεματικό πάρκο  στη Δερύνεια. Εκεί μας περίμενε ο κ. Ανδρέας Σιαπάνης, ο Δήμαρχος της Δερύνειας. Ο κ. Σιαπάνης μας έδειξε πώς οι άνθρωποι εξασφάλιζαν νερό στα παλιά χρόνια.

Ο παλαιότερος τρόπος ήταν ο λάκκος. Οι άνθρωποι, όμως, κουράζονταν να παίρνουν νερό από το λάκκο, γιατί έσκυβαν συνεχώς.

Γι' αυτό έφτιαξαν το μαγγανοπήγαδο. Το μαγγανοπήγαδο είχε πάνω ένα μαγγάνι που μ' αυτό έριχναν και ανέβαζαν τον κουβά και δεν κουράζονταν τόσο πολύ.

Τότε σκέφτηκαν πως παρά να κουράζονται αυτοί, να κουράζονται τα ζώα. Έτσι έφτιαξαν το αλακάτι, όπου ήταν ένα μεγάλο ξύλο που το έβαζαν στη ράχη του ζώου. Αυτό έκανε γύρους και έβγαζε νερό με κουβάδες από το πηγάδι.

Αργότερα ακολούθησε η ττουλούμπα, που ήταν ένας μοχλός που τον κουνούσες πάνω, κάτω και έτρεχε νερό σε μια λεκάνη.

Ο τελευταίος μηχανισμός είναι ο ανεμόμυλος. Με τη βοήθεια του αέρα γυρίζει και παίρνουμε νερό.

Όταν φύγαμε από το θεματικό πάρκο, πήγαμε στη Σωτήρα. Εκεί μας μίλησε ένας ιερέας, μας είπε πολλές ιστορίες. Όταν τέλειωσε, μας έδειξε από κοντά έναν ανεμόμυλο.

Φεύγοντας, προορισμός μας ήταν η λίμνη του Παραλιμνίου, η οποία παλιά ήταν γεμάτη επειδή έβρεχε συνεχώς. Τώρα, όμως, δε βρέχει σχεδόν καθόλου. Όταν τελειώσαμε, φάγαμε, παίξαμε και διασκεδάσαμε.

Τελικά έπρεπε να φύγουμε. Μπήκαμε στο λεωφορείο και πήγαμε στο σχολείο.

Αυτές ήταν σημαντικές επισκέψεις για μένα, γιατί έπαιξα, γέλασα αλλά κυρίως γιατί έμαθα τόσα πολλά πράγματα.

Σε φιλώ,

                                                                  Χρίστος Μουαΐμης

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

σήμερα στο σχολείο μας ήταν όλα διαφορετικά. Θα πηγαίναμε μια εκπαιδευτική εκδρομή σε μια εξερεύνηση για το πώς αντλούσαν νερό στα παλιά χρόνια.

Πήγαμε στο θεματικό πάρκο της Δερύνειας, όπου εκεί μας υποδέκτηκε ο δήμαρχος της Δερύνειας, κύριος Ανδρέας Σιαπάνης. Στο πάρκο υπήρχαν διάφοροι μηχανισμοί με τους οποίους εξασφάλιζαν νερό οι άνθρωποι στα παλιά χρόνια.

Πρώτα οι άνθρωποι σκέφτηκαν να βγάλουν λάκκο στη γη και τραβούσαν νερό με ένα σχοινί που είχε δεμένο πάνω του ένα κουβά και αντλούσαν νερό.

Ο πρώτος μηχανισμός άντλησης νερού που είδαμε ήταν το μαγγανοπήγαδο. Είναι ένα πηγάδι με ένα μαγγάνι που έχει τυλιγμένο πάνω του ένα σχοινί. Πάνω στο σχοινί είναι δεμένος ένας κουβάς. Οι άνθρωποι γύριζαν το μοχλό και πήγαινε πάνω  κάτω το σχοινί με τον κουβά και έτσι αντλούσαν νερό μέσα από τη γη.

Ο άλλος μηχανισμός που είδαμε ήταν το αλακάτι. Το αλακάτι έχει μια αλυσίδα, η οποία έχει δεμένους πάνω της πολλούς κουβάδες. Έχει ένα ξύλο το οποίο είναι δεμένο με την τροχαλία κουβάδων. Όταν το ζώο που έβαζαν οι άνθρωποι περιφερόταν, το ξύλο γύριζε γύρω γύρω με αποτέλεσμα να γυρίζει και ο τροχός. Ο μηχανισμός λειτουργούσε, η αλυσίδα που ήταν πάνω οι κουβάδες γύριζε και πήγαινε γύρω γύρω και οι κουβάδες κινούνταν πάνω κάτω. Κάτω από το μηχανισμό υπήρχε μια δεξαμενή με νερό. Όταν οι κουβάδες κινούνταν πάνω κάτω γεμίζαν με νερό και καθώς έρχονταν πάνω, το νερό κυλούσε και πήγαινε μέσα σε αυλάκια (κατεβάτες) με τα οποία οδηγούσαν το νερό όπου ήθελαν και πότιζαν τα χωράφια τους.

Μετά είδαμε την ττουλούμπα. Η ττουλούμπα έχει ένα μοχλό με τον οποίο τραβάς νερό απ' τη γη. Όταν το κάνεις κάτω, ο σωλήνας πιέζει κάτω τον αέρα. Μετά ο σωλήνας μένει άδειος και μπαίνει νερό μέσα. Μετά αρχίζει και τρέχει όλο μαζί μέσα στη δεξαμενή.

Μετά απ' αυτό είδαμε τη δεξαμενή. Ο ανεμόμυλος έχει περίπου τον ίδιο μηχανισμό με την ττουλούμπα. 'Οταν ο ανεμόμυλος γυρίζει με το φύσημα του αέρα, ο σωλήνας τραβά νερό από τη γη και ένας άλλος σωλήνας το βγάζει και το ρίχνει μέσα σε μια δεξαμενή.

Η επόμενη στάση μας ήταν η λίμνη Παραλιμνίου, την οποία είδαμε από μακριά. Από τη λίμνη αυτή έπαιρναν νερό οι γεωργοί, γιατί η λίμνη είχε επιφανειακό νερό και γέμιζε όταν έβρεχε.

Μετά πήγαμε στη Σωτήρα, όπου είδαμε ακόμα ένα ανεμόμυλο. Ένας ιερέας μας μίλησε για το πώς αντλούσαν νερό στα παλιά χρόνια και μας είπε μερικές ιστορίες. Μας είπε επίσης πως στον ποταμό του Λιοπετριού υπήρχε μια πηγή με γλυκό νερό, την οποία με τα χρόνια οι άνθρωποι κατέστρεψαν.

Εκεί όπου ήταν και η τελευταία μας στάση, τέλειωσε η ξενάγησή μας στον κόσμο του νερού.

Σε χαιρετώ

Παντελίτσα Παπακυριακού

        Το αλακάτι στο "Θεματικό Πάρκο" Δερύνειας

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Σήμερα στις 8:00 η ώρα ξεκινήσαμε από το Λιοπέτρι για να πάμε στη Δερύνεια. Επισκεφτήκαμε το Θεματικό Πάρκο. Εκεί μας υποδέκτηκε ο δήμαρχος και μας μίλησε για τους τρόπους που αντλούσαν νερό στα παλιά χρόνια:  λάκκο, μαγγανοπήγαδο, αλακάτι, ττουλούμπα, ανεμόμυλος.

Στην αρχή οι άνθρωποι αντλούσαν νερό από το λάκκο. Ο λάκκος ήταν μια τρύπα στη γη, που είχε μέσα νερό. Έριχναν τον κουβά με τα χέρια τους τον τραβούσαν πάνω και έτσι έβγαζαν νερό. Μετά, κατάλαβαν οι άνθρωποι ότι ήταν κουραστικό και ανακάλυψαν το μαγγανοπήγαδο.

Το μαγγανοπήγαδο είχε από πάνω τροχαλία, που με την περιστροφή του έβγαζε πάνω τον κουβά με το νερό.

Μετά ήταν το αλακάτι. Με τη βοήθεια του ζώου, περιφέρονταν οι κουβάδες και έβγαζαν νερό.

Αργότερα ήταν η ττουλούμπα. Με τη βοήθεια ενός μοχλού που ανεβοκατέβαινε σε μια σωλήνα, η σωλήνα τραβούσε νερό και το ανέβαζε μέσα σε μια λεκάνη.

Τελευταίος ήταν ο ανεμόμυλος. Ο ανεμόμυλος γυρίζει με τον αέρα και βγάζει νερό. Λειτουργεί όπως την ττουλούμπα, αλλά τον γυρίζει ο αέρας.

Μετά πήγαμε στο Παραλίμνι, όπου υπάρχει μια λίμνη που όταν γεμίζει νερό όταν βρέχει και το εκμεταλλέυονται οι γεωργοί για τις καλλιέργειές τους.

                                                                    Μαρία Ανδρέου

Σήμερα δεν ήταν μια από τις συνηθισμένες μέρες για μας. Γνωρίσαμε διάφορους τρόπους που αντλούσαν νερό οι άνθρωποι στα παλιά χρόνια.

Ο πρώτος μας σταθμός ήταν το θεματικό πάρκο της Δερύνειας, όπου μας υποδέκτηκε ο Δήμαρχος κ. Αντρέας Σιαπάνης. Εκεί μας έδειξε τους διάφορους τρόπους με τους οποίους εξασφάλιζαν νερό οι άνθρωποι στα παλιά χρόνια.

Αρχικά είδαμε το λάκκο που είναι ένα πηγάδι γεμάτο νερό και έτσι οι άνθρωποι έριχναν τον κουβά με το χέρι και έπαιρναν νερό. Μετά όταν είδαν ότι ήταν κουραστικό έφτιαξαν το μαγγανοπήγαδο. Είναι ένα πηγάδι που έχει μια τροχαλία που είναι δεμένη με ένα σχοινί, το οποίο ανέβαζε και κατέβαζε τον κουβά στο μαγγανοπήγαδο.

Ύστερα ανακάλυψαν το αλακάτι. Αυτός ο μηχανισμός είναι διαφορετικός. Το αλακάτι έχει μια μεγάλη αλυσίδα γεμάτη από κουβάδες. Από πάνω έχει μια σωλήνα που κρατάει το ξύλο και βγάζει νερό. Η αλυσίδα είναι μέσα στο λάκκο με νερό. Τα ζώα είναι δεμένα πάνω στο ξύλο και το γυρίζουν. 

Πρώτελευταίο στη σειρά που είδαμε ήταν η ττουλούμπα. Η ττουλούμπα είχε ένα μοχλό που τον τραβούσαν πάνω κάτω και τραβά νερό από το σωλήνα που ενώνεται με το μέρος που περνά το νερό.

Επίσης είδαμε και ένα πολύ γνωστό εργαλείο εξασφάλισης νερού που το χρησιμοποιούμε ως τώρα: ο ανεμόμυλος. Ο ανεμόμυλος γυρίζει με τον άνεμο και έχει πίσω από τα φτερά του άλλο ένα μεγαλύτερο φτερό που τον οδηγά προς τον άνεμο. Ο ανεμόμυλος με το κάθε γύρισμά του βγάζει νερό.

Μετά από τη Δερύνεια, περάσαμε από τη λίμνη του Παραλιμνίου και η δασκάλα μας είπε ότι το χειμώνα γεμίζει με νερό της βροχής. Δυστυχώς τώρα είναι ξερή και γεμάτη ακαθαρσίες.

Τελευταίος μας σταθμός ήταν η πλατεία της Σωτήρας, όπου ένας ιερέας μας είπε διάφορες ιστορίες για το νερό

Αυτή τη μέρα μάθαμε πολύ περισσότερα πράγματα από ότι θα μαθαίναμε στο σχολείο.

Σε φιλώ

 Παντελίτσα Κυριάκου

Με τον πάτερ Γεώργιο στη Σωτήρα