Gel

Het plakt, is vet en ziet er uit als een Mona-toetje, maar is niet eetbaar. Gel. Dat spul dat je s' morgens in je haar smeert om er nog enigszins fatsoenlijk uit te zien. Je hoofd spiegelt in de zon. En het lijkt net alsof je zo uit de douche komt stappen. Maar je denkt toch niet dat iemand werkelijk denkt; "Hé, hij komt net onder de douche vandaan."
Ze ruiken wel beter. Want op een afstand ruik je de gel-kop aankomen. En hoe duurder het merk, hoe meer je de gel ruikt. Je moet immers waar voor je geld krijgen.
Naarmate de reclamespot hipper wordt is de gel grotere rotzooi. Neem bijvoorbeeld studioline. Heeft trouwens niets met Sky-Line te maken. Studioline plakt echt het allerbeste van de alle gelsoorten. Het is zelfs zo erg dat secondelijm nog eerder los laat dan studioline. Toch smeren heel veel mensen rotzooi in hun haar. Want je bent 'cool' als je gel gebruikt. Ik smeer zelf dan ook iedere morgen de inhoud van drie potten gel in mijn haar. Ik start 's morgens om vijf over zeven met het kruitvat, geurloze huismerk. Na de boterhammen om 12 over zeven volgt de wella-tube. Het geheel maak ik af na mijn tandengepoetst te hebben om 19 over zeven met het zojuist genoemde studioline.
En nu vraagt U zich af waarom begin je niet met studioline. De gel van studioline plakt immers als de beste.
Maar als ik studioline gebruik hoef ik geen andere gel meer te gebruiken. En daar zou mijn status mee afnemen.
Ik ben namelijk ongelofelijk COOL, weet je…

… Sorry ik draaf door.

Let op! Deze tekst zou wel eens niet zo leuk kunnen zijn. Maar dat komt omdat dit een radiocolumn is. Je moet deze tekst hardop voorlezen. Probeer maar eens uit op je vriend, vriendin of je ouders. Zeker weten succes verzekert!