BEN
:) MERHABA (:
Kendini anlatmak ne kadar zor bişey aslında ama kendini anlatamayan biri olmadığımı ispatlayacağım
18 yaşında,istanbulda üniversite öğrencisi,183 boy, 69 kilo, esmer, kahve gözlü, siyah saçlı, düzgün vücutlu, yeterince hoş ve yalnız bir erkeğim desem kendimi ne kadar anlatmış olurum?
Ondört yaşımdayken bir akşamüstü Bebekyüz beni dudaklarımdan öptü. Gözgöze geldik iki kedi yavrusu gibi, ona sımsıkı sarıldım hiç tereddüt etmeden. Meğer ne çok istiyormuşum bunu ama farkında değilmişim. Korkularımdan, endişelerimden, utangaçlığımdan sıyrılmam zor oldu ama bunun nedeni yaşamaya çok erken başlamamdı.
Bir erkeğin bir erkeğe aşık olabilme ihtimali gerçek mi oluyor du yoksa? İnanmadım, rüyadayım sandım, korktum ,odama kapandım günlerce, "Saçma" dedim ; kurtulabilirim bundan, birgün geçer diye düşündüm. Bütün benliğimle savaş açtım içimdeki en güçlü duyguya. Ona her vurduğumda , her kötü söz söylediğimde ben üzüldüm , benim canım yandı. Anladım kendi kendime işkence ediyordum . Düşündüm böyle kendime zarar vererek nereye varabilirim diye. Anlamaya çalışmalıydım kendimi , gayret etmeliyim en azından diye düşündüm. Bir erkekle öpüşebildim , sarılabildim ona , demek ki imkansız değilmiş . Çok güzel ve farklı duygular oluştu bende, demek ki saçma değilmiş. Gün geçtikçe daha çok istedim bebekyüzü , demek ki geçici birşey değilmiş. Benim parçammış bütün bunlar. Benmişim aslında. Kendi kendimi yıkmaya uğraşıyormuşum ama neden? Asıl imkansız olan asıl saçma olan bu diye düşündüm. Sordum acaba ben mi yoksa bebekyüz müydü acının kaynağı? ikimiz de öyle saf,öyle temizmişiz aslında. Bizi köşeye sıkıştıran insanlarmış ve köşeye sıkışan bir sevgiymiş bunu anladım. Daha çok üzmüşüm kendimi ve bebekyüzü böyle aptalca davranarak. Yaşayarak kaybedecek hiçbirşeyimin olmadığını gördüm zaten . Sadece mutlu olmak ve mutlu etmek için sevmişim. Kimse incinmedi ve kimse incitemezdi bizi çünkü ikimizden başka kimse hiçbir zaman bilmedi ki zaten. Bilmemeliydi de. Keşke özgürce yaşayabilseydik , eminim daha mutlu olurduk ve daha farklı olurdu herşey .
Özel birşeyler hissettiğim ve şüphesiz ki hissettirebildiğim için gurur duyuyorum kendimle.Hem başka türlü nasıl yaşanabilirdi ki herşey iki yıl boyunca? Sevdik birbirimizi hem de çok sevdik. Hoşlanmasaydık gerçekten , o çok özel,farklı duyguları hissetmeseydik nasıl olabilirdi? Kızların bize yazdığı aşk mektuplarını okurduk,birbirimize sarılmış ve gülümseyerek. O kızlar hiçbir zaman bilmediler ki bu iki yakışıklı birbirine yanık ve böyle mutlular. Şanslarını zorladılar ve kaybettiler. Biz de yorgun düştük kızlarla uğraşmaktan ama her ne olursa olsun bu tatlı anılar hatırlayınca çok güzel. Sanki şimdi kızlardan kaçmıyorum :) Belki de hepsine açıklamalıyım bir erkekle yaşamak istediğimi, böylece beni rahat bırakırlar. :)
Bebekyüzden ayrılalı iki yıldan fazla oldu ve ben sevmeyi,sevilmeyi çok özledim. Belki karşıma birgün onun gibi özel bir erkek çıkar diye bekliyorum.
Geçen yıl üniversiteli oldum. İstanbulda iyi bir üniversitede mühendislik okuyorum. Yalnız yaşıyorum diyebilirim. En azından bugünlerde yalnız yaşıyorum. Müzikle uğraşıyorum,kitap okuyorum,spor yapıyorum ama en önemlisi gezip,tozmaktan ve dostlarla olmaktan,sohbetten hoşlanıyorum. Çılgınımdır,süpriz yapmaktan,yapılmasından hoşlanırım. Yüzme ve dans delisiyim. Parasız sayılmam ama param ancak kendime yetiyor çünkü para harcamayı seviyorum. Hem para harcamak içindir,öyle değil mi? Eğer imkanın varsa onu kullanarak hayatın tadını çıkartmaya bakmalısın ama yalnızken hayatın tadı pek de çıkmıyor. Yani sevgilisiz olmuyor demek istiyorum.
183 / 69 fena bir boy-kilo oranı değil sanırım. Eh işte fena sayılmam,düzgün bir vücudum var. Tatmin edici olduğumu garanti ederim. Kendimi çok hoş bulmam ama kabul ediyorum ki hoşum. Zaten önemli olan insanların beni hoş bulması. Benim kendimle bir sorunum yok . Beğenen beğenir,beğenmeyen kendi bilir. Çünkü ben de çok seçici bir insanım, daha doğrusu ne istediğimi biliyorum. Ne istediğini bilen insan önüne çıkana sarılmaz heralde. Hoşlanmayacağım biriyle asla olmam. Tip benim için önemli.Ama kişilik çok daha önemli. ikisinde de ben kendime güveniyorum. Düşünsene kendimi vereceğim ve karşılığında kendine güvenen ve dürüst bir yakışıklı istiyor olmam bence hakkım .
Esmerim, kahve göz , kısa saç ,saç rengim mevsime göre değişiyor, yazın neredeyse sarışın oluyorum, kışın siyah. Giyimime yeterince dikkat ederim . Genelde spor ama en azından her zaman uyumlu giyinirim. Temizim,hergün duş almadan asla duramam. Her insan temiz olmalı. Temizlik insan olmanın gereği. Ayrıca düzgün ve güzel bir vücudum var ama temiz olmadıkça neye yarar?
Herşeyden önce boş bir insan değilim, bir hayat görüşüm var, düşüncelerim ve kendi fikirlerim var. İlgi alanlarım var. ideallerim ve ulaşmaya çalıştığım hedeflerim var. Geçmişi unutmayarak,bugünü yaşayarak kendim için güzel bir gelecek yaratma kaygısı taşıyorum.Gelecekte hayatı paylaşmak istiyorum yakışıklı prensimle.
Ve biliyorum ki mükemmel değilim. Eksiklerim, yanlışlarım var. Önemli olan bunları gördükçe kabul etmek ve düzeltmeye çabalamak. Ben kendimle barışık yaşamayı tercih ediyorum.
Ah bir de şu yalnızlık olmasa işte o zaman hayat daha anlamlı olacak şüphesiz.