SAMAYAA
Belísimas
tentacións de atoparme ó teu carón pasean pola miña cabeza.
Coma
se de silvas se tratase, agárranme fortemente e non son quen de fuxir delas.
Fago
intentos de podalas; dóulle ca fouce rancorosamente, pero poden comigo.
Cólloas
nun feixe e arrímoas a un lado escuro, volven a xunto de min.
Ó
teren máis valor e "personalidade" co meu ser, remato estercándoas,
e deixo que segan medrando.