SAMAYAA

Belísimas tentacións de atoparme ó teu carón pasean pola miña cabeza.

Coma se de silvas se tratase, agárranme fortemente e non son quen de fuxir delas.

Fago intentos de podalas; dóulle ca fouce rancorosamente, pero poden comigo.

Cólloas nun feixe e arrímoas a un lado escuro, volven a xunto de min.

Ó teren máis valor e "personalidade" co meu ser, remato estercándoas, e deixo que segan medrando.