Γιατι είναι μέσο κερδοφορίας και επιβίωσης του παρασιτικού ιδιωτικού τομέα (της περίφημης ιδιωτικής "πρωτοβουλίας)

Εντείνεται η σύγκρουση επιχειρηματιών, με μόνο σκοπό το κέρδος σε βάρος εταιριών που ελέγχονται από το ελληνικό δημόσιο.

Πεδίο μάχης ο ΟΤΕ, τα έργα και οι προμήθειές του, μέσω των οποίων θησαυρίζουν μεγαλοκαρχαρίες.

Τις τελευταίες μέρες ο μεγαλοεπιχειρηματίας Αλαφούζος οξύνει την επίθεσή του στον μεγαλοεπιχειρηματία Κόκκαλη. Με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που ελέγχει (ΣΚΑΪ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) δημοσιοποιεί πληροφορίες περί σκανδαλωδών αναθέσεων έργων και προμηθειών του ΟΤΕ στις επιχειρήσεις του Κόκκαλη και τους συνεργάτες του. Είναι μάλλον απίθανο ο καταγγέλλων να κόπτεται για τα συμφέροντα του Οργανισμού και του δημοσίου που τον ελέγχει κατά 51% (μέχρι σήμερα τουλάχιστον). Οπως και να 'χει, όμως, οι καταγγελίες έχουν τη βαρύτητά τους και δείχνουν αρκετά περί της διαπλοκής κυβέρνησης - έχει την ευθύνη για όσα συμβαίνουν στον ΟΤΕ - και μεγάλου κεφαλαίου.

Ετσι, δημοσιοποιήθηκαν στα ΜΜΕ του Αλαφούζου, πληροφορίες για σχέδια της διοίκησης του ΟΤΕ να προμηθευτεί 500 εκατομμύρια τηλεκάρτες από τις εταιρίες “Gemplus”, “Namaco” (του ομίλου της “Intracom”) και “Siemens” με τιμή 107 δρχ. ανά μονάδα, αντί των 96 που πληρώνει ο Οργανισμός σήμερα. Δύο άλλες εταιρίες πρότειναν μικρότερη τιμή (96 και 97,5 δρχ.), αλλά όπως λέγεται, τεχνηέντως, τέθηκαν εκτός διαγωνισμού. Λόγω αντιδράσεων, το ΔΣ ανέβαλε τη λήψη της σχετικής απόφασης.

Μιλώντας στο ΣΚΑΪ, το μέλος του προεδρείου της ΟΜΕ -ΟΤΕ, Κώστας Ανέστος, κατήγγειλε ότι το διοικητικό συμβούλιο του ρουμάνικου τηλεπικοινωνιακού οργανισμού “Rom-Telecom” (ελέγχεται από τον ΟΤΕ, μετά την εξαγορά του 35% των μετοχών του και του διευθυντικού δικαιώματος) έχει εντολή να αναθέσει στον όμιλο Κόκκαλη έργα ύψους 120 διςεκατομμυρίων δραχμών. Και αυτό ενώ είχε προκηρύξει διαγωνισμό στον οποίο συμμετείχαν 17 εταιρίες. Το μέλος του προεδρείου της ΟΜΕ - ΟΤΕ συμπλήρωσε ότι οι προσφορές των εταιριών κατατέθηκαν από τον περασμένο Φλεβάρη, όμως μέχρι σήμερα, που λαμβάνεται η απόφαση για την ανάθεση του έργου, καμιά από αυτές δεν κλήθηκε να δώσει διευκρινίσεις και να διαπραγματευτεί την προσφορά της.

Οι προαναφερόμενες περιπτώσεις προστίθενται σε αυτήν της Αρμενίας, όπου ο ΟΤΕ εξαγόρασε το 90% της “Armentel”. Οπως κατήγγειλε παλαιότερα η “Ενιαία Συνδικαλιστική Κίνηση - ΟΤΕ”, η “Armentel” ξεκίνησε την εγκατάσταση 70 χιλιάδων ψηφιακών παροχών. Το έργο θα μπορούσε να ανατεθεί στη θυγατρική του ΟΤΕ, ΕΛΛΑΣΚΟΜ, που ασχολείται με τέτοια έργα (κύριοι μέτοχοι ο ΟΤΕ με 51,4%, η “Intracom” και “Siemens” με 14% εκάστη). Ανατέθηκε στην “Intracom”. Αυτή ως υπεργολάβος το ανέθεσε κατόπιν στην ΕΛΛΑΣΚΟΜ (εκεί όπου συμμετέχει με 14%).

Μάλιστα, η ΕΣΚ, από το Φλεβάρη ακόμα, διατύπωνε φόβους ότι ανάλογες “διαδικασίες” θα τηρηθούν και για τη Ρουμανία. Και υπογράμμιζε ότι “ο Οργανισμός έχει μετατραπεί σε ξέφραγο αμπέλι, όπου ο καθένας "απ' έξω" και δυστυχώς και "από μέσα" μπορεί να χειρίζεται διάφορα θέματα σύμφωνα με το ατομικό συμφέρον του”.

Τα παραπάνω σχετικά με Ρουμανία και Αρμενία επιβεβαιώνουν για άλλη μία φορά ότι η δραστηριοποίηση του ΟΤΕ στο εξωτερικό χρησιμοποιείται από κατασκευαστικές και προμηθευτικές εταιρίες ως μέσο εισόδου σε αυτές τις αγορές που χαρακτηρίζονται ως “υψηλού κινδύνου”. Ο ΟΤΕ αναλαμβάνει το ρίσκο της επένδυσης. Οι ιδιώτες - με τη στήριξη και κάλυψη του ελληνικού δημοσίου - αναλαμβάνουν τα έργα και θησαυρίζουν.

Η ελληνική περίπτωση

Τις προαναφερόμενες “συνήθειες” δείχνουν να έχουν ασπαστεί ήδη οι διοικήσεις του ΟΤΕ, έστω και αν ο Οργανισμός δεν παρουσιάζει - ακόμα - τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άλλες επιχειρήσεις.

Αναζητώντας κεφάλαια εισήγαγε τη θυγατρική του, COSMOTE στη χρηματιστηριακή αγορά, μειώνοντας το ποσοστό του στο μετοχικό κεφάλαιό της.

Στις 20 Φλεβάρη η διοίκηση του Οργανισμού αποφάσισε τη μετατροπή της Διεύθυνσης Τηλεφωνικών Καταλόγων σε θυγατρική με την ονομασία “ΙΝFΟΤΕ”. Η (σημειωτέον, κερδοφόρα) Διεύθυνση διαθέτει εργοστάσιο μεγάλων εκτυπωτικών ικανοτήτων και εμπορικό τμήμα. Εκτυπώνει μεταξύ άλλων, το “Χρυσό Οδηγό” και το προηγούμενο εξάμηνο δαπανήθηκαν 3,5 δισ. δρχ. για την αναβάθμισή της. Τώρα σχεδιάζεται η είσοδος ιδιώτη στο κεφάλαιό της, ως “συνεταίρου”.

Στο “σφυρί” βγάζει και την “ΟΤΕ Ασφάλιση”, για την οποία προωθείται η συγχώνευσή της με ασφαλιστικό όμιλο. Παράλληλα, πουλά την “ΟΤΕ Leasing” στην Τράπεζα Πειραιώς, έναντι 2 δισ. Δρχ. και 1,5 εκατομμύρια μετοχές της τράπεζας. Θυμίζουμε ότι “ΟΤΕ Leasing” ασχολείται από το 1996 με συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης εξοπλισμού εταιριών και βρίσκεται στη δεύτερη θέση των εταιριών του κλάδου, πίσω από την “Alpha Leasing”, με βάση την αξία των υπογεγραμμένων συμβάσεων (30 δισ. δρχ.). Το 1999 παρουσίασε έσοδα πάνω από 20 δισ. δρχ. H “UBS Warburg”, που προχώρησε στην αποτίμησή της, φέρεται να προσδιόρισε την αξία της στα 12-16 δισ. δρχ.

Επιπλέον, ο ΟΤΕ ετοιμάζεται για την εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του και προώθησε για αυτό την ίδρυση νέας θυγατρικής, της “ΟΤΕ Ακινήτων” (ή ΟΤΕ ESTATE). Αντικείμενό της είναι η “εκμετάλλευση” - όπως εύσχημα αναφέρουν οι αρμόδιοι - μιας περιουσίας, η εμπορική αξία της οποίας υπολογίζεται σε 500 δισ. δρχ.

Ο συνολικός αριθμός των οικοπέδων του ΟΤΕ ανέρχεται σε 2.260, συνολικού εμβαδού 9.362.000 τμ. Τα δε κτίρια ανέρχονται σε 2.133, συνολικού εμβαδού 1.094.000 τμ. Είναι ένα κομμάτι από το σύνολο του πλούτου του Οργανισμού, ο οποίος συσσωρεύτηκε δεκαετίες τώρα με το μόχθο των εργαζομένων του και τα χρήματα του ελληνικού λαού. Αυτός ο πλούτος κατατμείται σήμερα και ξεπουλιέται, προκειμένου ο Οργανισμός να παρουσιάσει “θετικά οικονομικά αποτελέσματα”, “αύξηση της τιμής της μετοχής” και “ικανοποιητικά μερίσματα” για τους τζογαδόρους των χρηματιστηρίων.

Σε ένα πρώτο βήμα, η Διεύθυνση Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας του ΟΤΕ και η εταιρία - σύμβουλος στην εκποίηση, “Dornier Consulting”, ζήτησαν από κατασκευαστικούς ομίλους τις προτάσεις τους για κατασκευή του ενός από τα Ολυμπιακά Χωριά Τύπου, σε εκτός σχεδίου οικόπεδο του Οργανισμού στην Παλλήνη, έκτασης 121 στρεμμάτων. Η αξιολόγηση θα αφορά και τη μεταολυμπιακή χρήση.

Η “Dornier Consulting” προωθεί την εκποίηση και άλλων δύο εκτάσεων που έχει ο ΟΤΕ, στα Σπάτα (έκτασης 103 στρεμμάτων) και στη Λούτσα (έκτασης 474 στρεμμάτων, εκτός σχεδίου).

Μερικά ερωτήματα

Η ελληνική κυβέρνηση αναζητά μεταξύ μεγάλων ευρωπαϊκών τηλεπικοινωνιακών εταιριών (ανάμεσά τους και οι τέσσερις προαναφερόμενες), τη μία. Σκοπός της να την καταστήσει “στρατηγικό επενδυτή” του ΟΤΕ. Να της πουλήσει μέχρι και 20% του μετοχικού του κεφαλαίου και θέσεις στο ΔΣ του, ενδεχόμενα και το διευθυντικό δικαίωμα. Εξετάζει κι άλλα σενάρια, όπως ανταλλαγές μετοχών κλπ.

Αν η αγοραπωλησία προχωρήσει - με όποιον τρόπο κι αν γίνει - ποιος εγγυάται ότι ο ξένος εταίρος προσπαθώντας να καλύψει οικονομικά ανοίγματά του, δε θα ξεπουλήσει - ποιος ξέρει πού - το μερίδιό του από τον ΟΤΕ. Ποιος εγγυάται ότι οι ρήτρες που ίσως θέσει η ελληνική κυβέρνηση για να αποτρέψει το ενδεχόμενο, δε σπάσουν με το νομικό οπλοστάσιο που αναμφίβολα θα έχει και η άλλη πλευρά; Πόσο γρήγορα θα προωθήσουν οι ξένοι το ξεπούλημα της περιουσίας του ΟΤΕ, προκειμένου να αποκτήσουν άμεσα, υψηλά κέρδη; Προκειμένου να μειώσουν τα χρέη τους και τις ζημιές που παρουσιάζουν, δραστηριότητές τους σε άλλες περιοχές του πλανήτη.

Ενα παράδειγμα: Στην COSMOTE δεύτερος βασικός μέτοχος μετά τον ΟΤΕ, είναι - με ποσοστό 18% - η “Telenor-B Invest AS*”, θυγατρική της νορβηγικής “Telenor”. Οι Νορβηγοί είχαν το 49,5% του ιρλανδικού ομίλου κινητής τηλεφωνίας “Esat Digifone”. To πούλησαν στην “British Telecom”. Σε ανακοίνωσή της, στις 6 Φλεβάρη, η “Telenor” διευκρίνιζε ότι τα 1,24 δισ. δολ. που εισέπραξε θα τα χρησιμοποιήσει για την “ενίσχυση” του κεφαλαίου της, τη “βελτίωση” των υπηρεσιών της και την απόσβεση παλαιών χρεών.