CHAPTOR 5
ณ ดาดฟ้าตึกสูงใจกลางเมือง
ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังยืนตากลมอยู่ สายตามองไปยังแสงไฟเบื้องล่าง ทันใดนั้นเอง
"Taku.." เสียงเรียกแผ่วเบาจากด้านหลังทำให้ชายหนุ่มร่างสูงหันกลับมามอง
ก็เห็นชายหนุ่มหน้าสวยเดินเข้ามาหา เขากางแขนออกรับร่างที่เดินเข้าสู่อ้อมอกและกอดเอาไว้แน่น
"เรื่องนั้นว่าไงมั่ง" เป็นนานกว่าที่ Hisa
จะถามออกมา Takuro ดันร่างบางในอ้อมกอดออก และโอบไหล่หลวมพาเดินมาริมขอบดาดฟ้าของตึกและบอก
"ชั้นสั่งให้เจ้าพวกนั้นไปจัดการแล้ว นายคอยดูก็แล้วกัน.."
Takuro กล่าว แววตาเป็นประกาย ร่างบางในอ้อมแขนยิ้มเย็นยะเยือก ใช่อขาจะคอยดู
คอยดูความพินาศของพวกแกงค์ในชิบุยะ สายตาคมเหลือมองคนที่โอบตนอยู่ด้วยแววตาเฉยเมยราวกับไม่ได้มองคนรัก
หาก Takuro ได้เห็นแววตานี้ชัดเจนคงสะท้านถึงขั้วหัวใจเป็นแน่ สายลมที่พัดมายามดึกแรงขึ้นเรื่อยๆ
ร่างสูงจึงพาคนในอ้อมแขนลงไปข้างล่าง และรอฟังข่าวของลูกน้องที่ส่งออกไปทำงานสำคัญตามแผนการณ์ที่ได่วางเอาไว้
.............................
"นายคือ J หัวหน้าของ Illicit สินะ" เสียงถามอย่างหาเรื่องจากเบื้องหลังทำให้ชายหนุ่มร่างสูงหันกลับมาอย่างเบื่อหน่าย
ประมาณว่าทำไมต้องมาขัดเวลายืนชมจันทร์ Kru ด้วยวะ
"ถ้าใช่ล่ะ มีอะไรหรือเปล่า" J ตอบกลับไปอย่างเอาเรื่อง
แต่ผู้ที่เข้ามาทักหาได้ทำท่าหวาดกลัวไม่
"ไม่ได้มาหาเรื่องหรอกน่า ชั้นก็แค่สงสัยเท่านั้น
นานๆที่จะเจอฝ่ายตรงข้ามที่แดนกลางนี่ เลยน่าจะทักทายซะหน่อย" เสียงนั้นว่า
J ทิ้งก้นบุหรี่ลงกัลพื้นก่อนจะเหยียบให้ดับ เขาก้าวออกมาอยู่ตรงแสงสว่างจากเสาไฟฟ้าของสวนสาธารณะ
ทำให้แขกผู้ไม่ได้รับเชิญต้องก้าวออกมาด้วย แสงไฟเรืองๆทำให้เห็นหน้าอาคันตุกะลาง
คิ้วเข้มขมวดหากัน
"นาย.." J พยายามนึกชื่อแต่นึกไม่ออก แต่คนๆนี้ก็คือเจ้าหนุ่มที่อัดคนไปกองเมื่อตอนนั้น
"ชั้น Inoran รองหัวหน้าของ Lunacy " Inoran
แนะนำตัว เขาเดินไปนั่งลงที่ม้านั่งยาวที่อยู่ใกล้ๆ J ขยับตามไปนั่งด้วยแต่คนละหัวมุม
Inoran ดึงเอาบุหรี่ยี่ห้อโปรดขึ้นมาสูบ แต่ก่อนที่เขาจะจุดไฟจากไลเตอร์อันโปรด
ก็มีไฟที่ถูกจุดแล้วยื่นมาจ่อให้ ดวงตาคมเหลือมองไปก็เห็นเจ้าของไลเตอร์อันนั้นมองมาอย่างเรียบเฉย
นิ้วเรียวสวยคีบบุหรี่เข้าปากแล้วจ่อไปที่ไฟนั้นก่อนจะเอนหลังพิงกับพนักพิง
"ขอบใจ" น้ำเสียงนั้นฟังก็รู้ว่าไม่ได้รู้สึกตื้นตันเท่าไรนัก
J หัวเราะเบาๆ Ino หันมาถาม
"ขำอะไรของนาย" J มองหน้าก่อนจะว่า
"ขำนายสิ เอาเรื่องน่าดูเลยนี่ ว่าแต่ว่านึกยังไงมาทักชั้น
ไม่กลัวว่าจะต้องมาตีกันแทนที่จะมานั่งคุยกันหรือไง " J ถามเหมือนเล่นแต่ดวงตาจริงจัง
Ino ยิ้มเหยียดๆ
"ถ้าเอาเรื่องจริงๆคงไม่ต้องทักทายกันหรอกน่ะ อีกอย่างที่นี่ก็เขตกลาง
ไม่มีการตีกันนายก็รู้นี่นา " Ino ว่าพลางอัดมะเร็งเข้าปอดอีกรอบ
"นั่นสินะ เอาเป็นว่าวันนี้นายกับชั้นก็ไม่ใช่คู่ปรับกัน
ว่าแต่ถามอย่างหนึ่งได้หรือเปล่า " J นึกถึงเรื่องของแกงค์ขึ้นมาได้
"อะไรล่ะ ถามมาสิ ชั้นก็จะถามนายเหมือนกัน"
Ino ว่า มองนิ่งมายังหัวหน้าของแกงค์ตรงข้าม
"2-3 วันก่อน นายส่งคนมาเล่นพวกชั้นหรือเปล่ส"
J มอง Ino ที่ทำหน้าเครียดเขาทิ้งบุหรี่ลงพื้นทันที
"หมายความว่าไง 2-3 วันก่อน มีอะไร " Ino
ถามกลับมาอย่างรวดเร็ว ก็เขากับ Sugi ยังไม่เคยสั่งให้ใครมาวุ่นวายกับ
Illicit เลยนี่นา
"ก็อย่างที่ถาม เมื่อ 2-3 วันก่อน มีคนมาให้ชั้นกับเจ้า
Ryu อัดเล่น แล้วมันก็บอกว่ามาจาก Lunacy ก็เท่านั้น" J เล่าอย่างไม่ใส่ใจเท่าใดนัก
"ถ้าชั้นบอกว่าพวกชั้นไม่เคยส่งใครมาลอบกัดพวกนายล่ะ"
Ino ถามดวงตาจ้องเขม็งรอคำตอบ แล้วถามกลับ
"แล้วถ้าชั้นบอกว่าเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนก็มีคนของนายมาป้วนเปี้ยนที่รวมกลุ่มของพวกชั้นล่ะ
นายจะว่าไง" Ino ถามกลับมาบ้าง J มองนิ่งก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"ชั้นก็ขอบอกว่าไม่เคยมีคำสั่งให้ออกไปยุ่งกับพวกนายจากปากชั้นหรือเจ้า
Ryu เหมือนกัน " Ino ยิ้มเย็นๆหัวเราะเบาๆ
"งั้นก็น่าขำ ทำไมถึงมีคนแอบอ้างชื่อเรามาใช้ล่ะ
มันต้องการอะไร " Ino พึมพำพูดกับตัวเอง แต่อีกฝ่ายก็ยังหูดี เลยตอบมาตามสายลม
"เพื่อล้มเรามั้ง จะได้ขึ้นมาใหญ่ได้ไง "
Ino นิ่งไปก่อนจะลุกขึ้น
"ชั้นจะกลับล่ะ หมดเรื่องถามละ แต่ชั้นก็ยังไม่ได้เลิกสงสัยพวกนายหรอกนะ
ไปก่อนล่ะ " J ยิ้มส่งพลางโบกมือให้อย่างล้อเลียน
"บายนะ Inoran เจอกันคราวหน้าหวังว่าจะได้คุยกันอีก
ชั้นก็เหมือนกัน " Inoran ยิ้มเหยียดๆแล้วหันหลังเดินไปที่รถของตนเองแล้วขับออกไปด้วยความเร็ว
J ผิวปากหวืออย่างทึ่งๆ
"อื้อหือ ตีนผีเหมือนกันนี่นาเจ้าหมอนี่ ว่าแต่...."
สายตาคมเคร่งเครียดขึ้น
"ถ้าที่เจ้าหมอนั่นพูดเป็นความจริงแล้วใครล่ะที่แอบอ้างชื่อของเราและเจ้านั่นมาก่อเรื่อง
มันต้องการอะไรกันแน่..." J ถามตัวเองอย่างสงสัย เขาต้องสืบให้รู้ให้ได้
เขาไม่ได้กลัวเรื่องต่อยตี แต่เขาไม่ชอบให้ใครมาเสี้ยมเขา เอ้ย มายุยงให้ไปตีกับใครมันเสียเส้นพิกล
แอ๊ดดดดดดดดดด เสียงเปิดประตูที่ดังขึ้นมาทำให้สิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งที่นอนนิ่งอยู่เริ่มเคลื่อนไหว
มันค่อยๆย่องไปด้านหลังชายหนุ่มเจ้าของห้องอย่างเงียบกริบ และ........
"โฮ่ง ... เฮ้ย.... " เสียงเห่าและเสียงร้องของชายหนุ่มเจ้าของห้องดังขึ้นก่อนจะได้ยินเสียงตุ๊บตั๊บด้วยการกลิ้งลงกับพื้นอย่างไม่เป็นท่าของสองร่างแต่ต่างสายพันธุ์
"นัตโตะ นี่แกยังไม่นอนอีกหรือไง อย่าเลียสิ เปียกหมดแล้ว
" Inran พยายามห้ามเจ้าหมาน้อย (กว่ายักษ์)ของเขาที่โดดมาคร่อมทับเลียหน้าเขาจนเปียกไปหมด
(ชิ เจ้านัตโตะ มาไปแล้วว้อยยย -"-)
งี๊ดดดดดดดดดดดดด เสียงออดอ้อนราวกับว่ามันยังตัวเล็กเหมือนเมื่อครึ่งปีก่อนทำเอา
Inoran ส่ายหน้าอย่างระอา เขาพยุงตัวเองให้ลุกนั่งได้สำเร็จโดยมีหมาเพื่อนซี้ตัวโตนั่งอยู่ข้างๆ
พวงหางปัดไปมาอย่างดีใจที่ได้เจอเจ้านาย มือเรียวเลื่อนขึ้นไปลูบหัวมันแผ่วเบา
ซึ่งท่าทางเจ้าหมาตัวโตจะชอบเลยล้มลงนอนกลิ้งให้เจ้านายลูบเล่นพลางยกเท้าหน้าไขว้ไปมาอย่างต้องการจะเล่นด้วย
"ดึกแล้วนะ เจ้าหนู ไปนอนกันดีกว่านะ " Inoran
ว่า เขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าไปอาบน้ำเกือบครึ่งชั่วโมงพอออกมาก็พบว่าเตียงนุ่มๆของเขาก็ได้ถูกยึดครองโดยเจ้านัตโตะไปแล้ว
ชายหนุ่มยิ้มอย่างเอ็นดู ซึ่งน้อยคนนักที่จะได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้
"นัตโตะถอยไปหน่อยสิ ชั้นจะนอนด้วย " Inoran
พยายามดันเจ้าหมาตัวโตออกไปให้พ้นส่วนที่เขาจะนอน เจ้านัตโตะยอมขยับให้โดยดี
Inoran ก็แทรกกายลงนอนซุกตัวใต้ผ้าห่มหนานุ่ม โดยมีเจ้านัตโตะ หมาจอมยุ่งที่เขาเลี้ยงมาได้ครึ่งปีกว่าแล้วนอนเอาคางเกยที่อกเขาไปอย่างสงบสุข
..แล้วทั้งสองชีวิตก็หลับสนิทไปอย่างรวดเร็ว
Chaptor 5 End
<<BACK | MAIN
| NEXT>>
Copyright
2001 © PPK
|