|
CHAPTOR 7
เสียงอื้ออึงของการต่อสู้ดังไปทั่ว
เด็กน้อยคนหนึ่งหลบอยู่ใต้ซากรถยนต์ที่ลับตาคนด้วยความกลัว ดวงตาสวยมีประกายวาววับด้วยม่านน้ำตาโดยมีหญิงสาวคนหนึ่งโอบกอดเขาไว้เธอเองก็กำลังหวาดกลัวเช่นเดียวกับเขา
แต่ก็ยังแข็งใจปลอบน้องชาย
" ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ
ไม่เป็นไรนะ อย่าร้องไห้นะ ไม่เป็นไร" พี่สาวที่เขารักพยายามปลอบให้เขาหยุดร้องไห้
เธอไม่นึกเลยว่าจะต้องมาเกี่ยวพันกับเรื่องแบบนี้ทั้งๆที่วันนนี้เธอแค่พาน้องชายออกมาซื้อของและเที่ยวพร้อมกับแฟนหนุ่มและเพื่อนๆเท่านั่น
แต่พอเข้ามาถึงชิบุยะก็มีคนเข้ามาหาเรื่องโดยที่ไม่มีมีใครสนใจช่วยเหลือ
ตอนนี้แฟนและเพื่อนๆของเธอกำลังสู้กับคนอีกกลุ่มใหญ่และให้เธอหลบอยู่ที่นี่พร้อมน้องชาย
การต่อสู้ยังคงมีต่อไปจนกระทั่งเงียบสนิท เธอกลั้นหายใจด้วยมีคนมาทางที่เธอและน้องหลบอยู่และมันก็เจอเธอแล้ววววว
"เฮ้ย สาวน้อยน่ารักอยู่ตรงนี้ว่ะ
" เสียงนั้นราวกับมีดที่กรีดลงบนหัวใจของเธอ ร่างบอบบางถูกกระชากออกจากน้องชายที่กรีดร้องเรียกหาพี่สาว
"แกเอาไอ้เด็กนั่นไปไกลๆหน่อยไป
เสร็จแล้วจะเรียก " ใครคนหนึ่งสั่งการพร้อมกับลากหญิงสาวห่างออกไป
เด็กน้อยดิ้นรนขัดขืนร้องหาพี่
"พี่ พี่ครับ อย่านะ
พี่ จะพาพี่ผมไปไหน อย่า " เสียงเล็กน้อยหายไปเพราะมีอุ้งมือใหญ่มาปิดไว้
พร้อมกับกระซิบที่ข้างหู
"อย่าร้องไปเจ้าหนู
พี่แกน่ะเค้าจะมีความสุขแกอย่าไปขวาง ฮ่าๆๆๆ " เสียงนั้นช่างน่าเกลียดน่ากลัวเด็กน้อยกรีดร้องก่อนจะสิ้นสติเพราะถูกทุบเข้าทีท้ายทอยอย่างจัง
เสียงสุดท้ายที่เขาได้ยินคือ เสียงกรีดร้องด้วยความทรมานของหญิงสาว เขาพยายามกรีดร้องเรียกพี่สุดกำลัง
"พี่ พี่ฮะะะะะ "
Hisashi สะดุ้งตื่นลุกพรวดขึ้น
เหงื่อออกเต็มใบหน้า เขาหอบหายใจอย่างแรง เกือบนาทีกว่าที่เขาจะตั้งสติได้
พลางหันไปมองคนที่นอนข้างๆที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ร่างบางขยับกายลงจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำไปทั้งที่ร่างกายไร้ซึ่งอาภรณ์ใดปกปิดอยู่
สายน้ำอุ่นๆที่ราดลงมาทำให้ใจสงบขึ้น
Hisa ดันมือเข้ากับกำแพง และก้มหัวลงให้น้ำไหลผ่านไปเรื่อยๆ เกือบครึ่งชั่วโมง
ร่างบางจึงออกมาพร้อมกับเสื้อคลุมตัวใหญ่ แสงแดดเริ่มสาดส่องเข้ามา 6 โมงเช้าแล้ว
เขาค่อยๆเดินไปที่ระเบียงและมองออกไปภายนอกกอดอกนิ่ง
"พี่ครับ" ริมฝีปากบางเอ่ยขึ้นอย่างเลื่อนลอย
และไม่ได้เอ่ยคำใดออกมาอีกเลย ....
"โว้ยยยย ไอ้บ้า
J อย่าให้ชั้นเจอตรงๆนะ พ่อจะอัดให้กระอักเลือด" Sugizo ตะโกนออกมาอย่างเดือดดาล
วันนี้คนของเขาโดนคนของ Illicit เล่นงานจนแตกกระเจิง Inoran เดินเข้ามาดูว่ายังมีใครที่บาดเจ็บอีกบ้าง
"คนที่ยังดีอยู่น่ะ
ช่วยพาคนเจ็บไปโรงพยาบาลด้วย เอาโรงพยาบาลของชั้นละกันบอกหมอว่า Inoran
ส่งมา " ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลสั่งการทั้งที่ไม่อยากเกี่ยวข้องกับที่บ้านมากนัก
"ขอบใจนะ Ino ทั้งที่นายไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับที่นั่นแล้วแท้ๆ"
Sugi ว่า เขารู้มาว่า Inoran ตัดขาดจากทางบ้านมานานแล้ว แต่ครั้งนี้เขากลับส่งลูกน้องไปรักษาที่นั่น
โรงพยาบาลที่ครอบครัวเป็นผู้บริหารอยู่
"ไม่เป็นไรหรอกน่ะ
อย่างน้อยที่นั่นก็มีคนที่ชั้นตัดไม่ขาดอยู่นี่นา " Inoran บอกปัดอย่างไม่ใยดีนัก
เขาเดินออกไปอีกทางเพื่อลูกน้อง ปะทะกันคราวนี้ลูกน้องเจ็บกันหนักหลายคน
แต่ก็เชื่อว่าอีกฝ่ายก็คงจะไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันนัก
ด้าน Illicit
"โอ๊ย เบาๆหน่อยเด่ะ
Ryu นายจะฆ่าชั้นรึไง" J โวยลั่นเมื่อ Ryu ราดยาลงบนแผลที่แขน Ryu
มองอย่างหมั่นไส้แล้วประเคนผ้าพันแผลลงอย่างแรงฉลองศรัทธา ( -"- )
"อ๊ากกกกกกกก ไอ้บ้า
Ryu อย่าให้แกมีแผลบ้างนะเว้ย " Ryu ยิ้มเหยียด ประมาณยิ้มด้วยปากถากด้วยตา
"ชั้นไม่บื้ออย่างนายหรอก
เจ้าบ้า ไปทำท่าไหนให้รองฝ่ายนั้นเค้าอัดมาได้แบบนี้น่ะ " J ตวัดตามองเพื่อนรักอย่างงอนๆทำเอา
Ryuichi ปล่อยก๊ากออกมาอย่างอดไม่ได้ ทำเอาลูกน้องตกใจที่เห็นลูกพี่สติแตก
สงสัยจะโดนหมัดจนสมองเสื่อม
"ชิ ชั้นเผลอมองหาหัวหน้าใหญ่เท่านั้นแหละน่า
ว่าแต่เรายังไม่ได้เห็นเจ้า Sugizo เต็มๆเลยนะ Ryu นายว่ามั้ยมันแปลกนะ
ทั้งที่ข่าวที่ได้ยินมาน่ะ เจ้านั่นมันชอบบู๊จะตายไป " Ryu ฟังคำถามเพื่อนก็นิ่งคิด
"นั่นสิ น่าแปลกเหมือนกัน
ทำไมที่ออกมามีแค่รองนะ " Ryu คิดตามแต่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้
"Ino คราวหน้าชั้นจะออกไปเองนะ
นายอยู่ดูแลทางนี้แล้วกัน " Inoran หันมามองเพื่อนที่อยู่ๆก็โพล่งออกมา
"นึกยังไงจะออกไป
ทุกทีเห็นนั่งดูสถานการณ์นี่ " โดยปกติ ถ้าสถานการณ์ไม่รุนแรง Sugizo
จะไม่ออกแรงเองเพราะถ้าเขาลงมือ ฝ่ายตรงข้ามมักจะอาการปางตาย Inoran จึงตัดปัญหาให้เขาอยู่บัญชาการอยู่ด้านหลังส่วนตัวเองก็ออกไปวาดลวดลายซึ่งผลก็ออกมาไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก
แต่ก็ยังดีที่จะน้อยกว่า Sugi ลงมือเองไปเล็กน้อย ย้ำ ว่าเล็กน้อย
"ชั้นอยากให้มันจบลงเร็วๆ
แบบนี้ทั้งสองฝ่ายมีแต่เจ็บตัว แถมตอนนี้ตำรวจก็เริ่มยื่นมือเข้ามาแล้วด้วย
" Sugizo ว่า เมื่อวานนี้เขาพึ่งได้ข่าวมาว่า กรมตำรวจได้จัดหน่วยพิเศษเพื่อจัดการปัญหาการปะทะรายวันของพวกเขาอยู่
"ชั้นมาคิดนะ Sugi
เรากับเจ้าพวกนั้นซัดกันมาเดือนกว่าแล้ว แต่ว่ายังไม่เคยได้ค้นหาความจริงกันเลยนะ"
Sugizo นิ่งคิด ใช่ ถ้าพูดกันตามจริงแล้ว เหตุผลที่ทำให้เกิดการปะทะกันก็คือ
เรื่องคดีข่มขืนในเขตตะวันออกและการเล่นงานแกงค์ซิ่งของเขตตะวันตกโดยที่ต่างฝ่ายต่างก็โทษกันและกันนั่นเอง
"หึ ช่วยไม่ได้ พวกมันไม่ยอมเจรจาเองนี่
หนำซ้ำยังว่าเราไปเล่นงานคนของมันอีกบ้าชะมัด " Sugi ว่าพลางลุกขึ้นพร้อมกับหันมาบอก
"จะออกไปข้างนอกนะ
ไม่ต้องห่วงแล้วตอนเย็นจะไปหานายที่บ้าน" Inoran พยักหน้ารับรู้แล้วยืนมองเพื่อนที่เดินออกไป
เขารู้สึกว่ามีลางสังหรณ์แปลกๆเกี่ยวกับเรื่องนี้
"ชั้นคิดว่ามันจะไม่จบง่ายๆนะ
Sugi " Inoran พูดขึ้นลอยๆหวังว่าคงไม่มีเรื่องเกิดขึ้นนะ
เอี๊ยดดดดดดดดด Sugizo
จอดรถอย่างรวดเร็วที่ชายหาดสวนสนุกร้างแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มก้าวลงจากรถแล้วเดินไปเรื่อยๆ
ลมเย็นๆพัดโชยมาและพากลิ่นหนึ่งเข้าจมูกมาด้วย Sugizo เดินไปตามกลิ่นนั้นและก็ได้เห็นชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่ง
สวมชุดดำห้อยสัญลักษณ์ที่เค้าจำขึ้นใจ เขาคนนั้นหันหลังกลับมาประจันหน้ากับเขาทันทีเมื่อรู้สึกว่ามีคนและชะงักนิ่งเมื่อเห็นว่าใคร
J ยืนมองชายหนุ่มร่างเพรียวผมสีแดง
ใบหน้าสวยดูหยิ่งผยอง เสื้อผ้าเป็นชุดสีขาวทั้งชุดที่หูมีต่างหูที่เหมือนกับที่เขาเก็บเอาไว้
ทั้งสองคนมองกันนิ่ง Sugizo เหลือบตามองดูบุหรี่ที่จุดแล้วในมือของ J นี่เองต้นกำเนิดกลิ่นที่ทำให้เขาตามมา
ชายหนุ่มผมแดงเริ่มก้าวเท้าเข้าไปใกล้ชายหนุ่มผมทองที่ยืนนิ่งอยู่และเริ่มเดินเข้ามาบ้างจนประจันหน้ากัน
Sugizo พึ่งสังเกตเห็นว่า J สูงกว่าเขาไม่น้อยทีเดียว
"นายคือ J สินะ "
Sugizo เริ่มต้นการสนทนา J ยิ้มเย็นเขาทิ้งบุหรี่ลงและเหยียบให้ดับก่อนจะเงยหน้าขึ้นตอบ
"ใช่ แล้วถ้าเดาไม่ผิดนายคือ
Sugizo ชั้นไม่เคยเห็นนายเลยนะ เห็นแต่เจ้าหน้าสวยนั่น " J กล่าวถึง
Inoran ที่ออกมาปะทะกับเขาทุกครั้งที่มีเรื่องกัน
"หึๆๆ ถ้าไม่หนักหนาชั้นจะไม่ลงมือเอง
เรื่องนี้คนของชั้นรู้กันดี แต่ชั้นเคยเจอรองของนายแล้วที่ชื่อ Ryuichi
ท่าทางหน่วยก้านดีไม่เลวเลยนะ " J ยิ้มเหยียดๆพลางเดินเข้ามาใกล้ๆอีกหน่อยเพื่อดูหน้าคนที่อยากเจอให้ชัดขึ้น
"ถึงว่าไม่คุ้นหน้าเลย
ชั้นก็นึกว่าหัวหน้าของ Lunacy น่ะจะหดหัวอยู่แต่ในกระดองแล้วให้รองออกหน้าซะอีก
" Sugizo หน้าบึ้งทันทีเขาเหวี่ยงหมัดออกไปทันที แต่ J ก็หลบได้หวุดหวิด
Sugizo จึงเหวี่ยงไปอีกหมัด คราวนี้ J หลบไม่ทันจึงโดนเต็มๆที่ท้องจนทรุดลงไป
"นี่สำหรับคำสบประมาทของนาย
J วันนี้ชั้นยังไม่มีอารมณ์ที่จะลุยกับใคร ไว้คราวหน้าดีกว่า" ร่างเพรียวบางสะบัดหน้าหันหลังจะเดินไปแต่ก็ไปได้เพียง
2 ก้าวเขาก็ล้มลงไปเพราะโดน J ดึงเอาไว้โดยแรง
"แก จะเอาเรื่องจริงๆใช่มั้ยวะ"
Sugizo โมโหจัด เขาสะบัดขาหวังจะให้โดนปลายคางอีกฝ่าย แต่ J ก็ไวกว่าที่พลิกตัวหลบแล้วพุ่งเข้าหาคนตรงหน้าจนกลิ้งไปด้วยกันหลายตลบ
การต่อสู้เริ่มดุเดือดขึ้นเรื่อย ต่างฝ่ายต่างแลกอาวุธและใช้ศิลปะการวิวาทที่ตนเองถนัดกันสุดฤทธิ์
เสื้อผ้าเปรอะเปื้อน เกือบครึ่งชั่วโมงของการต่อสู้ ทั้งสองก็นั่งเหนื่อยหอบอยู่ข้างๆกัน
"แฮ่กกๆๆ เอาเรื่องนี่นายน่ะ
ไม่มีใครรับมือชั้นได้ขนาดนี้เลย แม้แต่เจ้า Ino " Sugizo ว่าพลางหันไปมองอีกฝ่ายที่กำลังเช็ดเลือดออกจากมุมปาก
"แฮ่กๆๆ นายเองก็เหมือนกันแหละ
เจ้า Ryu รู้เข้าคงสะใจ มันอยากเห็นชั้นยับเยินแบบนี้มานานแล้ว" Sugizo
มองหน้า J อย่างอึ้งๆพลางคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องต่างๆที่เคยได้ยินมาเกี่ยวกับ
J รวมทั้งเรื่องคดีข่มขืนด้วย
"เหมือนกันนั่นแหละ
เจ้า Ino มันก็รอวันที่จะเห็นชั้นสะบักสะบอมกลับไปหามันเหมือนกัน"
J มองคนที่นั่งข้างๆที่ตอนนี้สภาพไม่ต่างจากเขาบ้าง นิสัยแบบนี้พอๆกับเขาเลยแฮะ
สองคนมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะกันใหญ่ แล้ว J ก็พูดขึ้น
"ตำรวจเริ่มเข้ามายุ่งแล้วนะ
Sugi เรียกแบบนี้ได้ใช่มะ " J ถาม Sugizo พยักหน้าอนุญาติ
"ช่วยไม่ได้ เรื่องมันยืดมาได้เดือนกว่านี่นา
แถมตีกันเกือบทุกวัน โรงพยาบาลก็มีแต่คนเจ็บ" Sugi ว่าพลางล้วงเอาบุหรี่ออกมาจะจุดสูบแต่
J ก็ชิงจุดให้ก่อน Sugizo เหลือบตามองแต่ไม่ว่าอะไร J ดึงบุหรี่ของตนออกมาบ้าง
แต่เขาไม่ต้องจุดสูบเองเพราะ ชายหนุ่มผมแดงที่นั่งข้างๆโน้มคอเขาเข้าไปใกล้และต่อบุหรี่จากบุหรี่ตัวที่เขากำลังสูบอยู่
ช่วงเวลาสั้นๆที่ใกล้ชิดกันนั้น ไม่รู้ว่าอุปทานหรือไม่แต่ J คิดว่าเขาได้กลิ่นอะไรแปลกๆจากตัวเจ้าอริผมแดงคนนี้แต่แค่แวบเดียวเท่านั้น
Sugizo ก็ถอยห่างออกไปและลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นออกจากเสื้อผ้า
"ชั้นกลับล่ะนะ เอาไว้มาต่อกันคราวหน้าละกัน
รับรองว่านายได้เห็นชั้นแน่" Sugizo บอกลาแล้วเดินหันหลังจากไป J
มองตามเงียบๆไม่พูดอะไร เขานั่งสูบบุหรี่จนหมดแล้วจึงลุกขึ้นบ้าง
"เละพอดูแฮะเรา เจ้า
Ryu คงสะใจแน่ เฮ้อ เจอกันคราวหน้านะ Sugizo " J หัวเราะกับตนเอง
แล้วก็ควบชอบเปอร์ออกไปบ้าง
Chaptor 7 End
<<BACK | MAIN
| NEXT>>
Copyright 2001 © PPK
|
