Jingelbell Jingelbell .................
     อ๊ากกกกกกก เว้ย เบื่อ ทำไมเค้าต้องตะบี้ตะบันเปิดแต่เพลงนี้กันนะ เบื่อจะตายอยู่แล้วนะ เฮ้อ อ๊ะ หวัดดีฮะ อ๋อ ถามว่าผมเป็นใครเหรอ ได้ไง ไม่รู้จักผม ผมออกจะหล่อ เริ่ด เชิด หยิ่ง อุ๊ย ไม่ใช่ นอกคอนเซบ ของผมมันต้อง หล่อ เท่ห์ เก๋ระเบิดตะหาก ที่ว่าเมื่อกี้นี้ต้องยกให้เพื่อนเจ้านายผม ^^ ใครไม่รุ หัวแดงๆ
     อ่ะ ต่อนะฮะ ถ้าอยากรู้จักผมเชิญได้ที่ Gangster ฮะ โฆษณาตัวเองสุดฤธิ์ แบบว่าคนแต่งมันไม่ชอบพรีเซนต์ผม ผมเลยต้องพรีเซนต์ตัวเอง โอ๊ะๆ รีบเข้าเรื่องดีกว่าฮะ คนแถวนี้เค้าจะจับผมไปทำหมาหันแล้วล่ะ ช่วงนี้ยิ่งฮิตๆเนื้อหมากันอยู่ด้วย อันตรายๆ
     ผมมีเรื่องจะฟ้องครับ ก็จะอะไรอีกล่ะ นี่เลย ไอ้เพลงบ้าเนี่ยชาวบ้านร้านช่องทำไมมันต้องเปิดกระหน่ำกันแบบนี้ด้วย เกือบอาทิตย์กว่าแล้วมั้งจนผมจะหอนตามได้อยู่แล้วนะ อ๊ะ ทำไมต้องหอนเหรอ ก็ผมเป็นหมานี่จะให้ผมร้องรึไงล่ะ ทุกวันผมต้องกลิ้งไปกลิ้งมาในห้องรอเจ้านายที่รักพร้อมกับต้องทนทรมานกับไอ้เพลงเวรนี่ เมื่อไหร่เจ้านายจะกลับซะทีน๊าาา...
แอ๊ดดดด อ๊ะเสียงประตูนี่นา เย้ เจ้านายผมกลับมาแล้วฮะ ป่ะ เราไปหาเจ้านายผมกัน
     "เจ้านายคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบ" ผมเรียกอย่างดีใจแล้วก็กระโดดเข้าชาร์ตอย่างที่เคย และเจ้านายผมก็หงายหลังตามเดิมเหมือนกันพร้อมกับ
     "ว๊ากกก นัตโตะ ชั้นบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าทำแบบนี้ หัวน็อคพื้นตายไป ใครจะมาเก็บศพชั้น " เจ้านายต่อว่า แต่ผมก็ไม่สนใจหรอก ยังนอนเล่นบนตัวของเจ้านายอยู่เป็นนานช่วยเลียหน้าเลียตาให้เจ้านายหายเหนื่อย แล้วค่อยๆลุกออกมาเมื่อเห็นเจ้านายทำท่าจะตายเอาจริงๆ
     เจ้านายยิ้มน้อยๆแล้วยันตัวลุกขึ้นมา หัวยุ่งๆเพราะฝีมือผม แหมน่ารักจัง เจ้านายลูบหัวผมเหมือนทุกวัน ผมชอบเวลาเจ้านายลูบหัวผมมากที่สุดเลยล่ะครับ แล้วเจ้านายก็บอกว่า..
     "แกนี่นะ ตัวก็ออกจะเบ่อเร่อ แต่ชอบเล่นเป็นลูกหมาไปได้ หิวมั้ย" ได้ยินคำถามสุดท้ายผมก็รีบกระดิกหางรับเลยฮะ
     "หิวครับ หิวแล้ว" จมูกอันแสนจะทรงประสิทธิภาพของผมเริ่มได้กลิ่นอาหารจากกล่องที่เจ้านายถือติดมือมาด้วย ตาโตๆของผมก็จ้องเป๋งทันที เอ..จะใช่มั้ยนะ
     "หึๆๆ สงสัยล่ะสิ นี่ไง ของโปรดแก พิซซ่า " ว้าวววววววววว เจ้านายน่ารักจังเลยยย ซื้อของโปรดมาให้ผมด้วยทั้งๆที่ช่วงนี้เจ้านายพยายามจับผมไดเอทอยู่ เอ แปลก
     "วันนี้พิเศษนะ เพราะเป็นวันคริสต์มาส จะยอมให้ 1 วัน " โอออออ พระเจ้า ขอบคุณมากครับที่กำหนดให้มีวันนี้ถึงแม้จะต้องหนวกหูแต่ได้กินของโปรดแบบนี้ผมก็ยอมล่ะ ท่าทางผมจะอยากกินมากไปหน่อย น้ำลายเลยหยดแหมะเลย เจ้านายเลยขำใหญ่ ก็แหมมม ผมหิวนี่
ผมเริ่มเอาขาหน้าตะกุยๆๆ เจ้านายให้เปิดกล่องเร็วๆ เจ้านายก็บอกว่า
     "เดี๋ยวนะ ไปเอาเบียร์ก่อน ไปนั่งกินข้างนอกกันดีกว่านะ จะได้ดูไฟคริสต์มาสด้วย ป่ะ" ว่าแล้วเจ้านายก็เอาเชือกมาผูกคอผม ปกติผมไม่ชอบนะ แต่วันนี้หยวนๆละกัน

     เกือบ 15 นาที เจ้านายก็พาผมมาถึงตึกแห่งหนึ่ง มองลงมาเห็นตัวเมืองชัดเจนเลยอ่ะ โหสวยจัง เงียบดีด้วยล่ะ ว้าวววว ผมกระโดดโลดเต้นไปมา ส่วนเจ้านายก็หาที่นั่งที่สะอาดๆหน่อยแล้วก็นั่งลง จัดแจงเปิดกล่องอาหารและเครื่องดื่มแล้วเรียกผม
     "นัตโตะ อย่าพึ่งเล่น มากินก่อน " เจ้านายเรียกแล้ว ผมรีบวิ่งไปหาทันที ว้าว พิซซ่าหน้าทะเลด้วยยยยย เย้
     "เอ้า กินซะ เจ้าตัวยุ่ง " เจ้านายว่าพลางก็กินของตัวเองไปด้วย ผมก็รีบหม่ำบ้างดิ แต่ยังหม่ำได้ไม่เท่าไหร่เลยอ่ะ ก็มีเสียงเท้าคน แต่ดูท่าทางเจ้านายยังไม่ได้ยิน แต่หูผมมันได้ยินนี่ ใครอ่ะ
     "ใคร นั่นใคร " ผมรีบวิ่งไปที่ประตูของดาดฟ้า เจ้านายก็ลุกตามมา และแล้วเจ้านั่นก็โผล่มา ฮึ่ม เข้ามาดิ พ่อจะกัดให้ ว่าแล้วก็กระโจนเข้าใส่เลยครับ
     "เฮ้ยย" เอ๋ เสียงคุ้นๆแฮะ อ่าาา (เหงื่อผมเริ่มตก) เวรแล้ว ตัวเล็ก ผิวขาวๆ ตาดำๆ ผมดำๆ หูกางๆแบบนี้มัน อะจ๊ายยยยย ผมรีบถอยออกมาทันที นี่มัน " Ryuichi " นี่นา โธ่
ขณะที่ผมกำลังนั่งจ๋อยนั่นเอง เจ้านายผมก็รีบไปช่วยประคอง เจ้าหนุ่มผมดำนามเพราะ (อ้วก.) ให้ลุกขึ้น
     "เป็นไงบ้าง " เสียงถามแบบเรื่อยๆเอื่อยๆฟังแล้วเหมือนจะเย็นชาตามสไตล์ แต่เจ้าหนุ่มผมดำก็ยิ้มน้อยๆตอบ
     "ไม่เป็นไร ดูท่านายต้องลดน้ำหนักให้มันแล้วนะ ไม่งั้นอ้วนตาย" เอ๊ะ ว่าไงนะ ว่าใครอ้วน ชิ เดี๋ยวเหอะ ว่าแต่มันยังไงอยู่นะ ก็ดูเจ้านายผมดิทำไมต้องประคองไม่ห่างด้วยอ่ะ โวะ อ่ะ เอาเข้าไป โอบเข้า โอบเข้าไป ชิ (อิจฉาว้อยยยยย...)
     "เอ้านั่งก่อน ชั้นก็กำลังลดให้มันอยู่แหละ " เจ้านายผมว่าก่อนจะหันไปหยิบเอาพิซซ่าในกล่องมาให้เจ้าหนุ่มผมดำคนโปรดของผม
     "อ่ะ กินมะ" เจ้าหนุ่มผมดำรับไป แต่ยังทำหน้าแปลกๆ หันมามองผม แล้วมองพิซซ่าในมือ แล้วก็หันกลับไปถามเจ้านายผม
     "นายแน่ใจนะ ว่ากำลังให้มันลดความอ้วน ด้วยอาหารแบบนี้น่ะเหรอ Inoran " เค้าชูพิซซ่าชิ้นใหญ่ในมือ เจ้านายผมยิ้มเขินๆ ปรายสายตามาที่ผม
     "เอาน่า วันนี้พิเศษ เนาะ นัตโตะ " ผมรีบสนับสนุนฝ่ายรัฐบาล เอ้ย ฝ่ายเจ้านายของผม (กระดิกหาง ดิ๊กๆๆ )ทันที
     "แม่นแล้วคับ..เจ้านาย" แต่แหม มีคนมาเพิ่มแบบนี้ส่วนแบ่งผมก็ลดลงอ่ะจิ (งกของกิน ^^) เอาเถอะไม่เป็นไร ก็ผมชอบทั้ง 2 คนเลยนี่นา ยอมให้ก็ได้ แล้วผมก็หันไปไปหม่ำอาหารสุดโปรดของผมต่อไป

     ฮ้าาาา อิ่มมมมมมมมม ในที่สุด ผมก็สวามปาม เอ้ยไม่ใช่ หม่ำ พิซซ่าของโปรดไปเรียบร้อย 3 ชิ้น ให้เจ้านายกะ Ryuichi แบ่งกันกิน 3 ชิ้น อิอิ ดูดิ ยังกินกันไม่หมดเลย เอ ว่าแต่ 2 คนนั้นไม่เห็นคุยไรกันเลยอ่ะ อย่างมากก็ 4-5 คำ เอาแต่นั่งดูไฟในตัวเมือง มือซ้ายมีกระป๋องเบียร์มือขวามีพิซซ่า แหม ท่าทางไม่เอนจอยเลยนิ ได้ไง วันคริสต์มาสทั้งที
คิดได้ดังนั้นผมก็ย่องๆไปด้านหลังของเจ้านายและ Ryu เลยครับ แล้วก็ ..... 1.. 2.. 3..
     "เฮ้ยยย" สองเสียงประสานกันลั่นเมื่อโดนผมพุ่งเข้าใส่จากด้านหลังจนล้มกลิ้งไปด้วยกัน ทั้งเจ้านายและ Ryu เลยตกอยู่ใต้ฝ่าอุ้งเท้าน้อยๆ (น้อยมากนะแก..-"-) ของผม พวกเค้าหัวเราะชอบใจใหญ่เลยล่ะ น่ารักจัง ผมเลยเลียหน้าทั้ง 2 คน ไปหลายที
     "พอแล้วน่า นัตโตะ ถอยไปได้แล้ว หนักนะ ชั้นชินกับน้ำหนักแกก็จริง แต่ Ryuichi ยังนะเฟ้ย เดี๋ยวจุกตาย ลุกเร็ว " เจ้านายผมสั่ง เพราะตอนนี้ผมเล่นเหยียบทั้งเจ้านายและ Ryu ไว้เลยอ่ะ ตัวเล็ก เหยียบถนัดดี เอาเหอะ ลุกก็ได้ ว่าแล้วผมก็ถอยออกมานั่งมองทั้งสองคนที่ช่วยพยุงกันลุกขึ้นมาอย่างทุลักทุเล
     "โอยย เจ้านัตโตะมันชอบทำแบบนี้เหรอ Inoran" Ryu ถามเจ้านายปมพร้อมกับมาเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ
     "ฮื่อ ประจำแหละ ซักวันชั้นคงหัวฟาดพื้นตายเพราะมัน.." เจ้านายผมตอบพลางสะบัดศรีษะไปมา เพื่อเอาฝุ่นที่ติดอยู่ออกไป แหมมม ก็ผมชอบนี่นา แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ประท้วง ผมก็ได้ยินเสียงๆหนึ่ง
     ตูมมมมมมมมมม เหอ ไรอ่ะ แล้วผมก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ว้าวววววววววว อะไรกันเนี่ยยย อะไรอ่ะ สวยจัง มันพุ่งขึ้นมาจากข้างล่างแล้วก็แตกกระจายบนท้องฟ้าเป็นสีต่างๆสวยมากเลย พวกคนข้างล่างทำไรกันอ่ะ ผมหันไปหาเจ้านายและ Ryuichi สองคนนั่งข้างๆผมแล้วก็มองไปที่แสงสวยๆบนท้องฟ้าเหมือนกัน ผมก็เลยลองเรียกเจ้านายพร้อมกับเอาขาหน้าสะกิดๆ
     "เจ้านายยย อะไรเหรอฮะ นั่นน่ะ " ผมเงยหน้าขึ้นฟ้าไปด้วยประกอบคำถาม เจ้านายยิ้มแล้วโอบผม แล้วก็บอกว่า
     "ไง ไม่เคยเห็นล่ะสิ เจ้ายุ่ง นี่เค้าเรียกดอกไม้ไฟล่ะ เที่ยงคืนแล้วนะ Merry christmas นะ นัตโตะ Ryuichi , Merry Chistmas " เจ้านายหันไปพูดกับ Ryu ที่นั่งอยู่ข้างๆ เค้าก็ตอบกลับมา
     "อือ เช่นกันนะ Inoran นายด้วย นัตโตะ " พวกเรา 2 คน กับ 1 ตัว ยังนั่งต่อไปจนเกือบสว่าง Ryu ก็ขอตัวกลับไปก่อน เจ้านายผมก็เลยชวนผมที่แสนจะงัวเงียกลับด้วยเลย แต่ว่าสงสัยว่าเพราะนั่งนานไปหน่อย ไม่ก็ดวดกันไปเยอะ Ryu เลยเซไปนิด เกือบจะล้มแน่ะ ดีนะ เจ้านายผมเค้ารีบดึงไว้ทันไม่งั้นได้จูบพื้นแข็งๆแน่เลย
     "เมารึไง Ryu " เจ้านายผมยังมีอารมณ์ไปแหย่เค้าอีก เดี๋ยวได้โดนกำปั้นหรอก -_-'
     "ชิ กะแค่เบียร์ 5 - 6 กระป๋อง ทำอะไรชั้นไม่ได้หรอกน่ะ แค่เหน็บกินขา " Ryu ตอบพลางนวดขาไปด้วย ซักพักก็ลุกเดินได้ เขาหันมาบอกลาผม
     "ไปนะ นัตโตะ แล้วเจอกัน Inoran " แล้วเค้าก็เดินหันหลังจากไปเลย เจ้านายมองตามจนเค้าลับตาไปแล้วก็ยังมองอยู่ ตั้งนานแน่ะ ผมเลยเอาจมูกเปียกๆไปดุนๆมือเจ้านายให้รู้สึกตัว
     "กลับเหอะ เจ้านาย" ผมชวนกลับ เจ้านายหันมามองผมแล้วนั่งลงบนส้นเท้าเอาหน้าผากมาชนกับหัวโตๆของผม
     "เช้าแล้วนะ นัตโตะ " เจ้านายพูดแบบนี้แล้วก็นิ่งเงียบไปอีก ไม่เข้าใจแฮะ แล้วเจ้านายก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่ขอบฟ้าที่เริ่มจะมีแสงเรืองๆขึ้นมา ผมมองเจ้านายเดินไปเก็บของแล้วก็เดินกลับมาที่ผม
     "กลับเถอะ นัตโตะ " ว่าแล้วเจ้านายก็เดินนำผมลงจากดาดฟ้าของตึก ผมหันกลับมามองท้องฟ้าที่เริ่มสว่างอีกครั้งจากตรงนี้ ทำให้เห็นภาพของเมืองอีกแบบหนึ่งที่ผมไม่เคยเห็น ภาพเมืองในตอนกลางคืนที่ส่างเพราะดวงไฟมากมาย และภาพเมืองในตอนกลางวันที่สว่างเพราะดวงอาทิตย์ดวงโต แต่ยังไงมันก็เป็นเมืองที่ผมและเจ้านายอยู่ล่ะนะ ผมเผลอมองอยู่นานเลย จนกระทั่งได้ยินเสียงเจ้านายเรียกให้รีบตามลงไปซะที
     "คร้าบบบ ไปแล้วครับเจ้านายยย " เอาล่ะ ผมไปก่อนนะครับ ขืนช้าเจ้านายปล่อยผมทิ้งไว้เป็นหมาเฝ้าตึกผมก็ซวยตายสิ แล้วเจอกันใหม่ ครับ บ๊าย บายยย อ้อ ลืมไป Merry Christmas ครับทุกคน มีความสุขมากๆนะครับ ไปล่ะคร้าบบบบบบบ โฮ่ง.. ^_^

++HAPPY END++

Fanfiction : Main
Copyright 2001 ©PPK