ประสบการณ์เล่าสู่กันฟัง...อุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์

"ปริญญา" (jasmin@ksc.co.th)1 เมษายน 2542 ตอนที่ไปที่น้ำตกนี้ก็เกิอบ2ปีตอนนั้นไปกับคณะทั้งหมด6คนแล้วเป็น น้ำตกที่ดูแล้วตื่นตาตื่นใจมาก ๆ เพราเป็นน้ำตกที่สูงจริง ๆ สูงจนน่ากลัวแต่ ก็สวยดีเพราความสูงขอบมันจึงทำให้ตื่นตาตื่นใจมาก ๆ ตอนที่ไปนั้นเป็น ช่วงปลายฝนต้นหนาวจึงทำให้ลักษณะอากาศไม่ค่อยจะสู้ดีอีกทั้งยังต้อง เดินเท้าจากตีดดอยไปยังอุทยานเป็นระยะท่างนับสิบกิโลเมตรแต่เพรา ความสวยงามของข้างทางจึงทำให้เราหายเหนื่อยเพราะเวลาที่ผมเดินขึ้น ไปนั้นเราจะเห็นทิวทัศน์ตลอดสองทางและจะพบหมู่บ้านชาวเขาเป็น ระยะ ๆ จึงทำให้ดูแล้วไม่เบื่อเวลาเดินแล้วเหมือนอยู่ในความฝันเพราว่า เวลาเดินทางจะมีหมอกเต็มไปหมดบางครั้งก็เห็นทางบางครั้งก็ไม่เห็นทาง เราใช้เวลาเดินเท้าจากสุดเขตทางหลวงไปยังอุทยานเป็นเวลา 10 ชั่วโมง จึงถึงอุทยานเหตุที่ถึงช้าเพราะทางที่เราเดินไปนั้นเป็นทางเลนและมีทาง ขาดเป็นระยะ จึงทำให้ต้องใช้ความสามารถในการเดินทางเล็กน้อยพอไป ถึงก็หุงหาอาหารเพราะที่นี่ไม่มีอาหารขายจึงต้องทำเองเราใช้ชีวิตอยู่บน น้ำตกแม่สุรินทร์เป็นเวลา 1 สัปดาห์บนนั้นในน่าหนาวอากาศเย็นมาก ๆ คล้ายกับอยู่เมืองนอกเลยก็ว่าได้ขนาดเวลาตอนกลางวันแดดเปรี้ยง ๆ เวลา พูดยังเป็นไอเลย ตอนนอนต้องใช้ถุงนอนถึง 2 ชุดต่อหนึ่งคนเป็นอย่างน้อย และยังต้องนอนขดกันอยู่ในเต็นท์เดียวเพราะอากาศหนาวมากในส่วนของ ป่าไม้ในแถบนี้ยังสมบูรณ์อยู่มากแถมทากก็เยอะมาก ๆ มีไม้แปลก ๆ กับ นกแปลก ๆ ก็มากจากที่เล่ามาอย่าคิดว่ามันเป็นประสบการณ์ที่เลวร้าย นะครับเพราะมันก็สนุกมาก ๆ ถึงจะเหนี่อยหรือลำบากเราก็ไม่ท้อครับ