อุทยานแห่งชาติภูเวียง.....Phu wiang National Park
|
บทนำ
|
บันทึกแห่งกำเนิด
|
จุดเด่นและสถานที่ท่องเที่ยว
|
การเดินทาง
|
แผนที่เดินทาง
|
ที่พักในอุทยาน
|
|
ที่พักใกล้เคียง
|
แผนที่อุทยาน
|
บันทึกแห่งความทรงจำ
|
ระเบียบอุทยาน
|
อุทยานแห่งชาติภูเวียง
คำว่า "ภูเวียง"
เป็นชื่อท้องที่อำเภอที่เก่าแก่อำเภอหนึ่งของจังหวัดขอนแก่น และยังเป็นชื่อเรียกเทือกเขาซึ่งปัจจุบันได้มีพระราชกฤษฎีกากำหนดพื้นที่ป่าภูเวียงให้เป็นอุทยานแห่งชาติ ตามประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 108 ตอนที่ 215 ลงวันที่ 8 ธันวาคม 2534 นับเป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 71 ของประเทศ
มีหลักฐานว่าป่าภูเวียงเคยเป็นแหล่งชุมชนโบราณที่มีอารยธรรมเมื่อหลายพันปีล่วงมาแล้ว มีการขุดพบกระดูกมนุษย์โบราณ เครื่องมือ เครื่องใช้ โลหะสำริด พระนอนสมัยทวาราวดี รวมทั้งภาพเขียนสมัยก่อนประวัติศาสตร์ที่ถ้ำ(หลืบเงิน)บนเทือกเขาภูเวียง นอกจากนั้นเมื่อประมาณปี 2519 มีการค้นพบรอยเท้าและซากกระดูกไดโนเสาร์ อายุเกือบ 200 ล้านปี
ป่าภูเวียงมีพื้นที่ครอบคลุมอยู่ในท้องที่ตำบลกุด ตำบลในเมือง ตำบลบ้านโคก ตำบลเขาน้อย ตำบลขนวน ตำบลบ้านเรือ ตำบลเมืองเก่าพัฒนา ตำบลสงเปือย ตำบลนาชุมแสง อำเภอภูเวียง ตำบลวังเพิ่ม ตำบลศีสุข ตำบลนาจาน อำเภอสีชมพู และตำบลวังหินลาด ตำบลเสาเส้า ตำบลหนองไผ่ ตำบลขรัวเรียง อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น มีเนื้อที่ประมาณ 325 ตารางกิโลเมตร หรือ 203,125 ไร่
บันทึกแห่งกำเนิด
จุดเด่นและสถานที่ท่องเที่ยว
ลักษณะภูมิประเทศ
สภาพภูมิประเทศ
บนเทือกเขาสูงภูเวียงมีลักษณะเป็นภูเขารูปแอ่งคล้ายปล่องภูเขาไฟหรือกะทะคว่ำ ล้อมรอบไปด้วยภูเขารูปวงแหวน 2 ชั้น มีที่ราบลุ่มตอนกลาง บริเวณตีนเขาบางแห่งเป็นหน้าผาสูงชัน หากขึ้นไปบนยอดเขาจะมองเห็นทิวทัศน์เบื้องล่างสวยงาม
อุทยานแห่งชาติภูเวียงตั้งอยู่บนที่ราบสูงโคราช มีลักษณะเป็นหินชั้นที่เกิดจากการสะสมตัวของตะกอนบนแผ่นดินหนากว่า 4,000 เมตร ชั้นของหินตะกอนมักมีสีแดงเกือบทั้งหมด เรียกว่าหินชั้นตะกอนแดง หรือกลุ่มหินโคราช แบ่งออกได้เป็น 7 หมวด คือ หมวดหินโคกกรวด หมวดหินภูพาน หมวดหินเสาขรัว หมวดหินเขาพระวิหาร หมวดหินภูกระดึง หมวดหินน้ำพอง และหมวดหินห้วยหินลาด หินดังกล่าวถูกปกคลุมด้วยตะกอนร่วนและดินยุคควอเทอน์รี และยุคปัจจุบัน ซึ่งในพื้นที่อุทยานแห่งชาติภูเวียงยังมีการสำรวจสายยูเรเนียมในพื้นที่อีกด้วย
ลักษณะภูมิอากาศ
สภาพภูมิอากาศ
ได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมตะวันออกเฉียงใต้ จึงแบ่งออกเป็น 3 ฤดู ดังนี้
ฤดูร้อน ระหว่างเดือนมีนาคม - กรกฎาคม
ฤดูฝน ระหว่างเดือนสิงหาคม - พฤศจิกายน
ฤดูหนาว ระหว่างเดือนธันวาคม - กุมภาพันธ์
พรรณไม้และสัตว์ป่า
สภาพป่าเป็นป่าเต็งรัง สลับกับป่าดิบแล้งทำให้มีพันธุ์ไม้ที่มีค่าหลายชนิด เช่น ไม้มะค่า ตะแบก เต็ง รัง ตะเคียน แดง เหียง พลวง ชิงชัน ยมหิน ยมหอม จันทร์ดง ยาง ไม้พื้นล่างได้แก่ สาบเสือ เฟิร์นชนิดต่างๆ หวาย ปรง ไม้ไผ่ หญ้าเพ็ก กล้วยป่า
สัตว์ป่าประกอบด้วย เก้งหรือฟาน กระจง เลียงผา สุนัขจิ้งจอก ชะมด เสือปลา แมวดาว เม่น กระรอก กระรอกบิน กระแต บ่าง ลิง อ้น แลน ตะกวด งูชนิดต่างๆ แย้ ไก่ป่า ไก่ฟ้าพญาลอ ไก่ฟ้าหลังขาว นกขุนทอง นกแขกเต้า นกพิราบป่า นกเขาเขียว นกกางเขนดง นกกะรางหัวหงอก นกเขาเปล้า นกกระทา เหยี่ยว นกขุนแผน นกบั้งรอก นกโพระดก นกเค้าแมว นกแซงแซว เป็นต้น
จุดเด่นที่น่าสนใจ
หลุมขุดคันไดโนเสาร์
ในปี 2519 ระหว่างการสำรวจหาแหล่งแร่ยูเรเนียม นักธรณีวิทยา กรมทรัพยากรธรณีได้พบกระดูกหัวเข่าด้านซ้ายของไดโนเสาร์ซอโรพอด ซึ่งเป็นไดโนเสาร์กินพืชขนาดใหญ่ บริเวณที่พบเป็นชั้นหินหมวดเสาขรัว จึงทำให้ประมาณอายุได้ว่าไดโนเสาร์ที่พบมีอายุประมาณ 160 ล้านปีมาแล้ว นับว่าเป็นการค้นพบไดโนเสาร์เป็นครั้งแรกของประเทศไทย จากนั้นเป็นต้นมา กรมทรัพยากรธรณีได้ร่วมกับเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติภูเวียงทำการสำรวจหาร่องรอยและค้นพบซากฟอสซิลของโลกยุคโบราณในพื้นที่บริเวณทั่วๆไป พบร่องรอยและซากสัตว์ในยุคโลกล้านปีหลายแห่ง จึงได้มีการปรับปรุงพื้นที่ดังกล่าวให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว เช่น หลุมขุดค้นไดโนเสาร์ที่ 1,2,3
พระพุทธไสยาสน์
ประดิษฐานอยู่บนยอดเขาภูเวียงระหว่างอำเภอชุมแพและอำเภอภูเวียง ใกล้บ้านโคกสะอาด ตำบลไชยสอ อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น เป็นพระพุทธรูปแบบทวาราวดีปางไสยาสน์ สลักอยู่บนหน้าผายาว 3.75 เมตร หันพระเศียรไปทางทิศตะวันตกและหันพระพักตร์ไปทางทิศใต้ ปัจจุบันพระพุทธรูปยังอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์
ถ้ำฝ่ามือแดง
ตั้งอยู่ใกล้บ้านหินร่อง ตำบลเมืองเก่า อำเภอภูเวียง เป็นแหล่งโบราณคดีก่อนประวัติศาสตร์ ลักษณะเป็นก้อนหินทรายขนาดใหญ่ หลืบหินลึกประมาณ 7 เมตร สูง 3 เมตร ยาว 50 เมตร ผนังมีภาพลายมือหันไปทางทิศตะวันออก เป็นภาพมือขนาดใหญ่ 7 มือ ขนาดเล็ก 2 มือ โดยวิธีเอามือทาบกับผนังหินและพ่นสีแดงเรื่อๆ สำรวจพบโดยกรมศิลปากร เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2507 แต่ยังไม่มีการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน
ถ้ำคนนอน
อยู่ใกล้น้ำตกทับพญาเสือ บ้านหินร่อง ตำบลในเมืองเก่า อำเภอภูเวียง เป็นภาพลอยเส้นโค้งหักงอต่อกับลายเส้นกากบาท 2 รูป และเป็นลายเส้นผสมกับลายจุดบนก้อนหินทรายกว้างประมาณ 4 เมตร ยาวประมาณ 15 เมตร ภาพเขียนอยู่บริเวณหลืบหินด้านทิศใต้ เขียนด้วยสีแดงคล้ายน้ำหมาก
ถ้ำหินลาดหินเมย
อยู่ห่างจากถ้ำฝ่ามือแดงไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ประมาณ 300 เมตร เป็นแหล่งหินทรายขนาดใหญ่ มีภาพเขียนสีสมัยก่อนประวัติศาสตร์ เป็นภาพลายเส้นลากเป็นทาง ขนาดรูปเส้นโค้งขนานลายแบบหัวลูกศรและรูปตัววายหัวกลับ ปัจจุบันยังไม่มีการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน
น้ำตกทับพญาเสือ
ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของถ้ำฝ่ามือแดง ระยะทางประมาณ 1.5 กิโลเมตร เป็นน้ำตก 2 ชั้น ชั้นแรกเป็นน้ำตกขนาดกลาง สูงประมาณ 8 เมตร มีธรรมชาติที่งดงาม ชั้นที่สองเป็นน้ำตกขนาดใหญ่มีน้ำไหลลาดตามลำห้วย ยาวประมาณ 100 เมตร ธรรมชาติสองข้างทางร่มรื่นสวยงาม โดยเฉพาะในช่วงฤดูฝน
น้ำตกลาดจำปา
ตั้งอยู่ในท้องที่อำเภอบ้านขามป้อม ตำบลขัวเรียง อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น ใกล้บ้านอ่างเก็บน้ำหัวภูชน ห่างทางทิศเหนือบนเทือกเขาระยะทางประมาณ 1.5 กิโลเมตร เป็นน้ำตกขนาดกลาง น้ำจะไหลมาจากภูเขามากกว่า 20 เมตร มีน้ำมากในฤดูฝน
น้ำตกตาดกลาง
ตั้งอยู่ในท้องที่ตำบลในเมือง อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น เป็นน้ำตกขนาดใหญ่ อยู่ในเส้นทางบ้านโคกสูงถึงรอยเท้าไดโนเสาร์ที่หินลาดป่าชาด ถึงทุ่งใหญ่เสาอาราม ห่างจากรอยเท้าไดโนเสาร์ประมาณ 4 กิโลเมตร
น้ำตกตาดฟ้า
ตั้งอยู่ในท้องที่ตำบลในเมือง อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น อยู่ห่างจากทุ่งใหญ่เสาอารามประมาณ 5 กิโลเมตร และห่างจากบ้านโคกสูงประมาณ 10 กิโลเมตร เป็นน้ำตกขนาดใหญ่สูงประมาณ 25 เมตร สภาพป่าเป็นป่าดิบที่สมบูรณ์ ทางอุทยานได้จัดเตรียมสถานที่กางเต็นท์ไว้สำหรับผู้ประสงค์จะพักแรม ปัจจุบันทางขึ้นเป็นทางชักลากไม้เก่า สามารถเดินทางโดยเท้า
ทุ่งใหญ่เสาอาราม
ตั้งอยู่ในพื้นที่ตำบลในเมือง อำเภอภูเวียง ห่างจากน้ำตกตาดฟ้าไปทางทิศตะวันออกประมาณ 5 กิโลเมตร เป็นทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่บนเทือกเขาภูเวียง มีตำนานว่าเคยเป็นที่อยู่อาศัยของชาวป่าในสมัยก่อน มีสภาพทิวทัศน์ของทุ่งหญ้าและป่าเบญจพรรณกว้างไกลสุดสายตางดงาม นอกจากนี้ยังมีดอกไม้ป่าที่ขึ้นอยู่หลากหลาย และสัตว์ป่าที่หายากชนิดต่างๆ
อ่างเก็บน้ำหัวภูชน
ตั้งอยู่ในพื้นที่บ้านขามป้อม ตำบลขัวเรียง อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น ห่างจากถนนเส้นขอนแก่น-ชุมแพ ก่อนถึงชุมแพ จากบ้านโคกสูง ระยะทางประมาณ 4 กิโลเมตร เป็นอ่างเก็บน้ำขนาดกลาง น้ำใสสะอาดตลอดปี
หินลาดอ่างกบ
ตั้งอยู่ในท้องที่ตำบลในเมือง อำเภอภูเวียง อยู่ห่างจากรอยเท้าไดโนเสาร์ที่หินลาดป่าชาด ประมาณ 4 กิโลเมตร เป็นลานหินขนาดใหญ่ มีก้อนหินเรียงราย เหมือนกิจกรรมทางธรรมชาติที่งดงามรายรอบไปด้วยป่าดงดิบที่อุดมสมบูรณ์ชุ่มชื้น ในช่วงหลังฤดูฝนมีดอกไม้ป่า เช่น ม้าวิ่ง กระดุมเงิน กล้วยไม้ดิน หยาดน้ำค้างโครงเครง ฯลฯ ขึ้นอยู่ดาษดื่นงดงามมาก
หินลาดวัวถ้ำกลาง
ตั้งอยู่ในท้องที่ตำบลเมืองเก่า อำเภอภูเวียง เป็นลานหินขนาดกลางขนาดกว้าง 40 ไร่ ลาดเอียงมาจากเทือกเขา รูปร่างแปลกประหลาดคล้ายรูปสัตว์ จุดนี้สามารถชมทัศนียภาพของแอ่งภูเวียงได้เป็นอย่างดี
การเดินทาง
จากจังหวัดขอนแก่น
โดยสารรถยนต์หรือรถประจำทางถึงอุทยานแห่งชาติภูเวียง ระยะทางประมาณ 56 กิโลเมตร จากอำเภอภูเวียงไปอีกประมาณ 4 กิโลเมตร บริเวณปากช่องภูเวียงเป็นที่ตั้งหน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติภูเวียง ตั้งอยู่ริมน้ำพอง บริเวณนี้ยังมีศาลเจ้าภูเวียงตั้งอยู่ เป็นที่เคารพสักการะของประชาชนทั่วไป
สถานที่พักและสิ่งอำนวยความสะดวก
ในปัจจุบัน
ยังไม่มีบ้านพักสำหรับบริการนักท่องเที่ยว
บันทึกแห่งความทรงจำ
ขอเชิญท่านที่เคยท่องเที่ยวหรือมีความทรงจำถึงอดีตต่ออุทยานแห่งชาติภูเวียง บันทึกเรื่องราวของท่าน เพื่อเป็นการระลึกถึงและเป็นประโยชน์ต่อท่านอื่นๆ
บันทึกเรื่องราวของท่านและเข้าเยี่ยมชมบันทึก
บันทึกจากประสบการณ์การเดินทาง
อ่านเรื่องราวจากประสบการณ์ของเพื่อนๆที่เคยเดินทางไปท่องเที่ยวที่อุทยานแห่งชาติภูเวียง ได้ที่นี่
