ZAMAN

Yıllar akıp gidiyor
Şaşıyorum ben bana
Aklımı kurcalıyor
Nasıl geçti acaba

Çocuk olmak güzeldi
Oyunlar, oyuncaklar
Ne kadar çabuk bitti
Hızla geçince yıllar

Düşünüyorum da şimdi
Yapmak istediklerim
Elbet olabilirdi
Biraz gayret etseydim

Gün geldi çok sevdim
Vurdum kendimi yollara
Gün oldu nefret ettim
Yaktım, yıktım adeta

Bazı gün ümitsizlik
Beni yakan bir kordu
Alınca bir sessizlik
Ümit gerçek dost oldu

Çoğu zaman bilemedim
Hayatımın kıymetini
Ama şimdi öğrendim
Zaman ne kadar önemli

Geçince yirmibeş yıl
İnsan biraz düşünüyor
Yaradan vermiş akıl
Düşün ve doğruyu bul

Doğrular ve yanlışlar
Elbet insanlar için
Ama mutluluklar
Doğrularda, bu kesin