Şopen, (CHOPIN) , 7 YASINDA bir öğrencinin  ilkokul 1'den itibaren büyük bir azimle,  annesinin 40 yillik hayvan korkusunu gecirtebildikten sonra , ailesini ikna ederek eve aldigi, bir ciftlige terk edilmis 5 yasinda terrier bir kopekti.
 
Ciftlikteki adi CIRKIN'di. Nereden bu ismi verdilerse, eve gelince bu isme uygun bir isim arandi ve KEMAN calan öğrenciye uygun olarak CHOPIN adi verildi.
Ilk geldiginde eve, pireler, keneler ve paslı bir tasma icindeydi.
Yıkanıp, traş olunca, 3 saat icinde SAYGIN BIR AILE köpegi oluverdi.
 
Şopen, ailenin  hayatindaki en iyi OGRETMEN oldu. Bize kosulsuz sevgiyi ogretti, 5 yasinda bir kopegin bile , istenince ailenin en sevilen ferdi nasıl olunacağını gosterdi.
Babasının en sevgili ve sadık dostu oldu. Cocuklarin en iyi sırdaşı.
 
1 yil aradan sonra yine terkedilmis bembeyaz terier MELODI de eve gelince, ailedeki herkese dunyanin en ıyı KOCASI nasil olunur diye gosterdi. Esi Melodiye yemek , su kabini verdi, yattigi koltugu ona hazirladi. Melodi yemek yemeden, o yemegine dokunmazdi. Her zaman Melodi'ye sevgi ve saygiyla davranir, her eksigini once o dusunurdu.
 
 
Ailenin annesinin hastaliginda ise aylarca yanindan ayrilmamis, hep ona kuvvet ve saglik vermeye calismisti gozleriyle.
Ve aylar sonra, evin annesi artik sagligina tamamen kavustugu anda, cok kisa surede, CHOPIN "bobrek yetmezligi" teshisiyle evde öldü.
Sanki evdeki tum hastaliklari alip uzaklara goturmek istercesine. Bu olaylara evcil hayvanlarda cok rastlanildigini sonradan ogrendik.
 
Sopen öldüğünde ise, Melodi gerçek bir dul es üzüntüsünü yasadi. Aylarca hayata küstü, kanapelerin altindan cikmadi, vucudunda stress yaralari cikti.
 
 
SOPEN ONUN ICIN KUTSAL BIR KOCAYDI.
 
TUM AILESI ICIN ESSIZ BIR DOST OLDUGU GIBI.
 
ŞOPEN VE MELODİ: İ
KİSİ DE TERK EDİLMİŞ KÖPEKLERDİ.
ŞOPEN BİZE 5 YAŞINDA PERİŞAN BİR HALDE GELDİ. MELODİ DE 2 YAŞINDA BEBEKLERİYLE VETERİNERE TERK EDİLMİŞTİ.
 
ONLARLA ÇOK MUTLU OLDUK.
MELODİ HALEN BİZLERİ MUTLU EDİYOR.
EVİMİZİN TATLI , DAİMİ BEBEĞİ.
 
İDEAL EŞ -  ŞOPEN
ŞOPEN'in DUL EŞİ MELODİ
 
(Bir komşu öğrencinin cümlesidir)