..จิอากิ (Tamaki Hiroshi) รู้สึกกดดัน เจ็บปวด เมื่อไม่อาจสานฝันที่จะเป็นคอนดัคเตอร์ของเขาได้สำเร็จ ทำให้เขาต้องติดแหงกอยู่ญี่ปุ่นเป็นเพียงนักศึกษาเปียโนโดยไม่มีใครรู้ว่าจิอากิเคยประสบอุบัติเหตุบนเครื่องบินและทางน้ำทำให้เขาไม่สามารถโดยสารเครื่องบินหรือนั่งเรือข้ามน้ำข้ามทะเลไปสู่ยุโรปเพื่อสานฝันที่จะเป็นคอนดัคเตอร์ที่มีชื่อได้ ได้แต่มองเพื่อนนักเรียนคนอื่น ๆ ที่ไม่คิดว่าจะมีความสามารถด้านดนตรีเท่าเขาได้รับโอกาสนั้น ๆ พ่อจิอากิเป็นนักดนตรีมีชื่อ ตัวเขาเองก็มีฝีมือด้านดนตรีเป็นที่จับตามอง เขามีความทรนงตนในความสามารถของเขาอย่างยิ่งเพราะจิอากิในวัยเด็กเคยได้รับการถ่ายทอดความรู้เกี่ยวกับดนตรีจาก เซบาสเตียน วิเอร่า คอนดัคเตอร์มีชื่อก้องโลกคนนั้น วันหนึ่งจิอากิเดินตามเสียงเปียโนประหลาดที่เล่นมั่ว ๆ แต่บทเพลงนั้นกลับให้อารมณ์ชวนซาบซึ้งซึ่งหญิงสาวเจ้าของเสียงเปียโนคนนั้นคือ โนดะ เมงุมิ (Ueno Juri) หญิงสาวเจ้าของห้องพักติดกับเขานั่นเอง หญิงสาวท่าทางซื่อ ๆ อยู่ในห้องรก ๆ ไม่ค่อยสนใจตัวเอง ความรกของห้องเธอส่งความรำคาญมาถึงห้องพักของจิอากิด้วย ทำให้เขาทนไม่ได้ต้องไปช่วยเธอทำความสะอาดห้อง ทำอาหารให้ทานเพื่อตัดความรำคาญเสีย โดยไม่รู้ว่านั่นคือจุดเริ่มต้นให้จิอากิไม่อาจสะบัดโนดาเมะได้หลุดพ้นจากชีวิต โนดาเมะเป็นปลื้มขณะที่เธอกำลังหลงรักจิอากิอาจารย์ก็ให้จิอากิสอนเปียโนและเล่นประสานกับเธอ จิอากิจึงได้พบว่าพรสวรรค์ด้านเปียโนที่โนดาเมะมีนั้น เธอเล่นเปียโนจากการจดจำท่วงทำนองเหล่านั้นโดยเธอไม่สามารถจดจำตัวโน๊ตพวกนั้นได้เฉกเช่นนักดนตรีปกติ เธอเล่นดนตรีตามอารมณ์ที่เธอรู้สึกแล้วถ่ายทอดออกไปอย่างไร้เดียงสา แม้เธอจะเรียนดนตรีแต่เธอกลับไม่ได้ฝันจะเป็นนักดนตรีที่ยิ่งใหญ่ ฝันของโนดาเมะมีเพียงต้องการเป็นครูอนุบาลเท่านั้น จิอากิจึงเลิกคาดคั้นเธอให้จดจำตัวโน๊ตหากเปลี่ยนรูปแบบการฝึกสอนโนดาเมะเป็นพยายามปล่อยให้เธอเล่นเปียโนในรูปแบบที่เป็นตัวของเธอเองขณะที่เขาเป็นฝ่ายพยายามประสานเสียงเปียโนของเขาให้เข้ากับเธอให้ได้ มิลฮี อาจารย์เพี้ยนย้ายมาประจำที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ ขณะที่มีวง A เป็นวงออเคสตร้าที่ดีที่สุดของมหาวิทยาลัย มิลฮีกลับเที่ยวรวบรวมบรรดานักดนตรีที่ถูกมองว่าห่วยบรมห่วยมาสร้างวง S ที่ถูกมองว่าเป็นวงออเคสตร้ายอดแย่ มิลฮีชอบพรสวรรค์ในตัวโนดาเมะ ขณะที่รู้สึกทั้งถูกชะตาและไม่ชอบความหยิ่งทรนงของจิอากิที่เขาแสนภาคภูมิต่อการเคยเป็นศิษย์ของเซบาสเตียน วิเอร่า ซึ่งส่วนตัวแล้วมิลฮีกับวิเอร่าเรียกว่าเป็นคู่แข่งกันก็ว่าได้ มิเนะ (Eita) นักไวโอลีนเพลงร็อคที่ไม่หลงใหลดนตรีคลาสิคมาก่อนกระทั่งมาพบโนดาเมะเขาชอบความน่ารักของเธอและขอให้โนดาเมะช่วยเล่นเปียโนประสานไวโอลินในการทดสอบของเขา แต่ดนตรีของพวกเขาสองคนกลับเข้ากันไม่ได้จนจิอากิต้องยื่นมือเข้าช่วยให้คำแนะนำ ซึ่งวันทดสอบโนดาเมะเกิดไม่สบายจิอากิจำต้องเล่นเปียโนแทนโนดาเมะ เวลานั้นเขาได้ค้นพบว่ามิเนะคนนี้ก็มีลักษณะการเล่นไวโอลีนไม่ต่างจากโนดาเมะเลย โนดาเมะรู้ว่าจิอากิฝันจะเป็นคอนดัคเตอร์เธอจึงไปขอร้องมิลฮีให้ยอมอนุญาตให้จิอากิลาออกจากแผนกเปียโนไปเรียนคอนดัคเตอร์ตามที่เขาต้องการ เหตุนั้นเวลาต่อมาจิอากิจึงได้รับบทบาทใหม่เป็นคอนดัคเตอร์ที่ต้องควบคุมและฝึกไปพร้อม ๆ กับนักดนตรีประจำวง S ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะแต่ละคนต่างเล่นดนตรีตามแบบที่ตนถนัดโดยไม่ได้สนใจจิอากิซี่งเป็นคอนดัคเตอร์ที่พยายามให้พวกเขาเล่นตามเทคนิคที่เขาอยากให้เป็น ซึ่งสมาชิกในวงจึงเล่นด้วยความรู้สึกเกร็ง ซ้ำสมาชิกบางคนยังเล่นผิด ๆ เพื่อป่วนจิอากิอีกต่างหาก การเป็นคอนดัคเตอร์ครั้งแรกนั้นมิลฮีจึงบอกว่าจิอากิสอบตก มิลฮีจึงแสดงการเป็นคอนดัคเตอร์ในรูปแบบของเขาให้จิอากิดู ทำให้เขาค้นพบว่าคนจะเป็นคอนดัคเตอร์นั้นจะต้องเป็นคนที่เคารพในเสียงดนตรีและรู้จักให้เกียรติผู้อื่นก่อน คอนดัคเตอร์จึงจะได้รับเสียงดนตรีที่ต้องการและความเชื่อใจจากสมาชิกในทีม อย่างไรก็ตามมิลฮีแม้ไม่ยอมให้จิอากิลาออกจากแผนกเปียโนแต่เขาก็ให้จิอากิทำหน้าที่คอนดัคเตอร์ประจำวง S โดยพวกเขาต้องแสดงในงานประจำปีมหาวิทยาลัยแข่งกับวง A จิอากิค่อย ๆ เรียนรู้การคุมสมาชิกในทีมเขาลดความดุดัน แข็งกระด้างลงและพยายามเห็นใจสมาชิกคนอื่น ๆ ในวงมากขึ้นจนค่อย ๆ กลายเป็นที่ยอมรับโดยเฉพาะสมาชิกสาว ๆ ที่มักมารุมล้อมขอคำแนะนำเกี่ยวกับโน๊ตจนจิอากิรู้สึกสูญเสียความเป็นส่วนตัว เท่านั้นไม่พอกลับบ้านมายังต้องผจญกับโนดาเมะจอมกวนอีกต่างหาก

จู่ ๆ มิลฮีก็เลิกเป็นคอนดัคเตอร์ให้วง S แต่ไปเป็นคอนดัคเตอร์วง A แทนจิอากิรู้สึกกดดันจึงฝึกฝนสมาชิกในวงอย่างหนักจนทุกคนเครียดหมดกำลังใจจะฝึกต่อ มิเนะซึ่งเป็นหัวหน้าวงจึงช่วยทำความเข้าใจกับสมาชิกในวงแล้วฝึกฝนกันอย่างหนักอีกครั้งให้สามารถเล่นดนตรีได้ตามที่จิอากิอยากให้เป็น แต่กลายเป็นพวกเขากลับตั้งอกตั้งใจเล่นจนไม่ได้สนใจคอนดัคเตอร์ จิอากิจึงคิดได้ว่าสมาชิกวง S ทุกคนก็เหมือนโนดาเมะที่เล่นดนตรีในแบบของตนเองแต่เสียงดนตรีเหล่านั้นกลับทรงพลังจิอากิจึงเปลี่ยนวิธีการซ้อมใหม่หมดเพียงหนึ่งวันก่อนเริ่มแสดง ซึ่งผลปรากฏว่าออเคสตร้าวง S สามารถเปิดตัวในงานมหาวิทยาลัยได้อย่างประสบความสำเร็จ ได้รับเสียงปรบมือจากผู้ชมล้นหลามจนแทบไม่มีใครเชื่อว่าบรรดาสมาชิกในวงล้วนคือคนที่ถูกเรียกว่านักดนตรียอดแย่ แต่เวลานั้นพวกเขาเปลี่ยนไปแล้วเพราะจิอากิ ซึ่งจิอากิก็ถูกพวกเขาเปลี่ยนมุมการมองบทบาทของคอนดัคเตอร์เช่นกัน สถานการณ์ทั้งหมดที่สมาชิกวง S ได้ผ่านการเรียนรู้ร่วมกันนั้นล้วนเป็นวิธีการสอนและมอบประสบการณ์การเรียนรู้ด้วยวิธีการประหลาด ๆ ของมิลฮีทั้งสิ้น เช่นกันผลสำเร็จทั้งหมดนั้นจิอากิรู้สึกว่าเขาได้โนดาเมะคอยให้กำลังใจ คอยอยู่เคียงข้างสอนเขาให้เข้าใจคนอื่น ดังนั้นสิ้นสุดการแสดงดนตรีวันนั้นโนดาเมะจึงได้หอมแก้มจิอากิเป็นรางวัล มิลฮีจู่ ๆ ก็ดึงจิอากิไปร่วมทีมกับออเคสตร้าวง A โดยให้เขาเล่นเปียโนทำให้วง S ต้องทิ้งทวนการแสดงเป็นครั้งสุดท้ายโดยปราศจากจิอากิก่อนสมาชิกต้องแยกวงเพราะต่างใกล้สำเร็จการศึกษา มิลฮีรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างจิอากิและโนดาเมะคล้ายชีวิตรักในอดีตของเขา เขาจึงอยากผลักดันให้จิอากิและโนดาเมะที่ต่างมีพรสวรรค์ด้านดนตรีได้ก้าวเดินไปบนถนนสายนั้นด้วยกัน เขาจึงวิจารณ์โนดาเมะหากเธอฝันจะเป็นเพียงครูอนุบาลเธอก็ไม่สามารถอยู่เคียงข้างจิอากิที่กำลังมีอนาคตได้ จิอากิยังมาตอกย้ำเมื่อเห็นโนดาเมะไม่ต้องการให้ อาจารย์เอโต้ สอนเธอเล่นเปียโนอย่างจริงจัง พวกเขาสองคนจึงทะเลาะกัน แต่สุดท้ายจิอากิก็แนะนำเทคนิคให้อาจารย์เอโต้ทำให้โนดาเมะยอมเรียนเปียโนกับเขาได้ในที่สุด จิอากิร่วมมือกับ มิกิ สร้างวงออเคสตร้าที่มิกิชักชวนเพื่อนนักดนตรีมืออาชีพของเธอมาร่วมทีมด้วย ขณะที่ทุกคนมีความฝันจะก้าวไปเป็นนักดนตรีมืออาชีพ ไปแสดงดนตรีที่ยุโรป ทว่าจิอากิผู้เปี่ยมด้วยความสามารถกลับไปไหนไม่ได้นอกจากจมปลักอยู่ญี่ปุ่น จิอากิจึงค่อนข้างเครียด โนดาเมะได้ยินจิอากิคุยกับ ไซโกะ (Uehara Misa) แฟนเก่าเรื่องความกลัวเครื่องบินและการเดินทางทางน้ำทำให้เธอเข้าใจปัญหาของจิอากิและช่วยเขารักษาความฝังใจนั้นหลังจากได้ชมคอนเสิร์ตที่จิอากิเป็นคอนดัคเตอร์ โนดาเมะเริ่มฝึกฝนเปียโนอย่างหนักเพื่อเข้าประกวด เธอมุ่งมั่นจะชนะเพื่อจะได้เงินรางวัลสำหรับไปเรียนต่อยุโรปกับจิอากิเพื่อให้ได้อยู่ข้าง ๆ เขา แล้วโนดาเมะต้องพยายามอย่างหนัก อาจารย์โอแคลร์ มาชมการแข่งขันเปียโนด้วยเขาประทับใจเสียงเปียโนของโนดาเมะมาก โนดาเมะผ่านการคัดเลือกจนรอบสุดท้าย จิอากิทำเป็นไม่สนใจ ไม่เคยยอมรับกับใครว่าโนดาเมะเป็นแฟน แต่สิ่งที่เขาทำให้โนดาเมะกลับตรงข้ามเพราะเขาห่วงเธอสารพัดรู้จักตัวตนเธอดีกว่าใคร ทำอาหารให้เธอทาน ดูแลเธอแทบทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่ยอมไปชมโนดาเมะแข่ง อาจารย์เอโต้จึงบอกเหตุผลที่โนดาเมะเข้าประกวด เวลานั้นจิอากิที่กำลังลังเลว่าจะไปยุโรปดีหรือไม่จึงตัดสินใจไปยุโรปตามคำชวนของมิลฮีหลังจากแสดงคอนเสิร์ตออเคสตร้ากับเพื่อน ๆ ก่อนและเพื่อรอโนดาเมะที่กำลังพยายามเพื่อเขา แต่โนดาเมะก็ไม่ได้ชนะการแข่งขันครั้งนั้น เพื่อปลอบใจโนดาเมะจิอากิจึงชวนเธอไปยุโรปกับเขาแต่โนดาเมะกลับปฏิเสธ นับจากนั้นจิอากิก็ไม่เคยได้ยินเสียงเปียโนจากห้องของโนดาเมะอีกเลย โนดาเมะกลับบ้านไปอย่างเงียบ ๆ จิอากิก็ยุ่งกับการเตรียมการแสดงและจัดการหาคอนดัคเตอร์คนใหม่แทนเขา แม้จะรู้สึกอ้างว้างที่รอบกายปราศจากโนดาเมะมาวุ่นวายเหมือนก่อน แต่เขาก็แสร้งแสดงออกราวไม่สะทกสะเทือนต่อการหายไปของโนดาเมะ กระทั่งได้รู้ว่าเธอเตรียมของขวัญวันคริสมาสต์ไว้ให้เขาก่อนจะกลับบ้านไป จิอากิก็หักห้ามความคิดถึงไม่ไหวรีบรุดตามโนดาเมะไปบ้านเธอทันที อาจารย์เอโต้ส่งใบสมัครสอบเข้าเรียนโรงเรียนดนตรีมีชื่อที่ปารีสให้โนดาเมะตามคำแนะนำของอาจารย์โอแคลร์ เมื่อโนดาเมะรู้ข่าวเธอรีบโทรหาจิอากิทันทีโดยที่เวลานั้นเขาก็มาหาเธอถึงบ้านแล้ว คราวนี้จิอากิแม้จะปากแข็งแต่เขาก็ไม่อาจหักห้ามความรักที่มีต่อโนดาเมะและความหลงใหลในเสียงดนตรีของเธอไว้ได้อีก โดยเฉพาะความพยายามอย่างหนักของเธอที่จะได้อยู่ข้าง ๆ เขา เขาจึงชวนเธอไปยุโรปกับเขาอีกครั้ง ความรักของคอนดัคเตอร์หนุ่มปากแข็งผู้ไม่เคยยอมรับว่าหลงรักเด็กสาวไร้เดียงสาอย่างโนดาเมะที่ใช้หัวใจของเธอบรรเลงทุกตัวโน๊ตของเสียงเปียโน ปากบอกไม่ใช่แฟนแต่การกระทำกลับเปลือยหัวใจหมดเปลือก ณ เวทีหรูหรากว้างขวางแห่งนั้น มีความโรแมนติก...ความฝัน....มิตรภาพ ทุกตัวโน๊ตบรรเลงเพลงรักและเพลงความฝัน Nodame Cantabile วุ่นรักนักดนตรี