![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() Yılın en uzun gecesine fısıldadım adını, Elzem bir ilaç gibi sürdüm kokunu içimin dağlarında savaşan eşkıya yaralarıma. Silkinip karadüşlerimn sığmadığı uykulardan Bir çınar sabrıyla işledim yüreğime ihaneti, Ve sen kork diye... Sakal gibi bürüdüm yüzüme geceyi..... Kızkulesi yalnızlığım alışsın diye gidişine Bir çocuk masumiyetiyle yalan söyledim... Sen kötü yaptın beni, Sırtımda hala,kurşun birdenbiresi sözlerin Ve uslu bir martı sesiyle okuduğun şiirlerin izi(ni) Yakıyorum gövdesi çelikten bir ağacın içinde.. Söz veriyorum, son veriyorum İçimde sana açan kangüllerine Aynalara güvenme onlar eskitecek güzelliğini, Bana en büyük kötülüğün,düz yazı gibi okuman şiirlerimi... Şimdi.. El pençe dört duvar bırakıyorum sana... Birde bilmediğin ilk yaz meyvelerinin kokusunu ki Aydınlat karanlıklarını kokulu fotoğraflarla... Gece yarısı radyolarından esrik şarkılar söyle Beni ne kadar sevmediğini bilme.. Aklının çelinmez yerine sakla adımı.. Sonrada unutmaya çalış sök at yüreğimden seni... Yazan: Egzag 31 aralık 2000 |
|