Ana Sayfa Şiirler Hikayeler Resimler Sohbet Linkler Ben Kimim? E-Mail


   Bazı zamanlarda gölgem benim yanıbaşımda değil de, ben gölgemin yanıbaşında yürüyorum gibi gelir. İçimde bin deprem, herşey allak bullak olur. Ve ben , kendimi bilmediğim bir yarımın yanıbaşında buluveririm. Kimse yoktur yanımda. İçimde bin yara kanar ve yalnızca yüreğimin sızısını duyarım derinden. Sesim çıkmaz. Kimseye nasıl ve nerede olduğum açıklamasını yapamam. Öyle zamanlarda, bende bilmem çünkü nerede olduğumu.
     Bir ihanetin sıkışıp kalmışlığını yaşarım.Bir ölümün eli-kolu bağlı çaresizliğini. Ayaklarım beni tanımaz, yüreğimin atışları değmez kulağıma. Bazı zamanlarda umudum çeker gider. Onu geri çağırmak için tek ses çıkmaz içimden. Yüreğim de gölgelenir. İşte böyle zamanlarda ben, kendimi kendimin gölgesi gibi hissederim. Aslında yokum gibi. Aslında içinden kolayca geçilebilecek bir sis gibi... Aslında ne olduğunu çözemediğim bir tablo gibi...
     Yüreğimi tanımak için yeni zamanlar gerekir o an bana. Yeni gülüşler ararım, eskilerden uzanıp dudağımın kıyısına konsun diye. Bulamam. Sislenir yüreğim. Oysa ben o anlarda heybetli bir dağ gibi dimdik ayakta durabilmeyi özlerim. Coşkularım nehirlerin çığıltısında yol alıp denizlere, okyanuslara karışsın isterim. Yüreğim, sol yanım bir et parçası değil bir yürektir çünkü.
     Karanlık sancılar girer koynuma akşamları. Gün, doğmayı bilmeyen bebek gibidir. Penceremin dışında bir çığlık beklerim. Ertesi günün umudunu düşleyerek uyurum. Sabah ise, yeni sisler doğar içimden. Oysa ki gölgeleri gecenin sokak lambalarının altında bırakmışımdır, her sabah geri alırım.
     Bazı zamanlarda adını bir türlü koyamam içimdekilerin. Kendini "yok" farzetmenin, kendini "düş" zannetmenin , kendini "sis"lemenin adı nedir ki?
     En yakın kaldırıma oturup beklemek isterim. Eğer yokolmama ramak varsa "varolmayı," eğer ben bir düşsem "uyanmayı", eğer dağların uçlarındaki sis gibiysem "dağılıp gitmeyi" beklerim.
     Böyle zamanlarda ben, tünellerin içinde küçük bir sarı ışığa hasret, kendini ufacık bir ışığın sıcağıyla yokeden bir pervane gibiyim.
     Bunun bir adı olmalı diyorum. Yüreğimin içindeki gölgenin, gölgemin yanıbaşındaki bunca sisin bir adı olmali. Ve içimi sağır eden bu çığlığın bir yankısı...

Yer : Siyami Ersek Hastanesi
Annemin felcinde ona refakat ettiğim gece yazdığım bir yazı

Yazan: ŞİİRİSTAN
1989