Zamanın yalnızlığında,
Kısık gözlerinin suladığı uçsuz gökyüzü kadardın.
Kumaşta ütü izi, enginde yelken bezi.
Cesedinin gömülemeyişini istediğin kadar hayatlıydın,
Yaşadığın sevgiler gibi.
Kovalayanı kovalamak istemedin geçilmişliğini bilsende.
Çünkü, göze aldığın sonun sonunculuktan çok ileride idi.
Hayatı ciddiye almadın, tabii hayatta seni...



Yazan: Ulaş