Zoutkeetsingel
(Zuid-Westbuitensingel).

De naam is 20 Augustus 1956 officieel vastgelegd. Hij is in de volksmond ontstaan, doordat in het gedeelte van deze singel, tussen Schapenlaan en de 's-Gravezandelaan, een zoutkeet, van de zoutfabriek van W.J.G.Kok stond. Aan het einde van de 19de eeuw zijn er nogal wat bewoners van deze singel door de cholera getroffen.

Dat was niet zo verwonderlijk. Iedereen had de gewoonte om zijn vuil niet op
het eigen erf te verzamelen maar in de grachten te gooien. Ook de inhoud van
secreten en privaten kwamen daar terecht.

Het dagblad van Zuid-Holland en 's-Gravenhage schreef in 1884 vol ergernis:
Dier noch plant kunnen er eenigen tijd het leven in behouden. Het zogenaamde
water is modder geworden. Maagberoerend zijn de walmen die er er uit
opstijgen.

Halverwege deze singel op nummer 112 bevindt zich een poort en deze geeft
toegang tot een kerkgebouw van de Vrije Evangelische Gemeente. Met een korte
onderbreking is dit gebouw steeds als kerk gebruikt. Om te beginnen door de
Gereformeerde Gemeente onder het Kruis. De Haagse kruisgemeente was sinds
1868 gevestigd in een voormalige sigarenfabriek aan het Buitenom 3.

In 1900 deed dominee W. de Groot zijn intrede bij de gemeente. Kort daarop,
vermoedelijk midden 1901, viel de gemeente in twee partijen uiteen.  De
tegenstanders van dominee de Groot, onder leiding van de in 1854 in Tholen
geboren Cornelis de Jonge sloten zich aan bij de Haagse ledeboerianen. De
medestanders van de Groot lieten een kerk bouwen achter de bebouwing van
deze singel. Boven de toegangspoort was een pakhuisje, het huis ernaast was
de pastorie. De ontwerper en eigenaar van het kerkgebouw was W.Kruikemeijer.
De kerk werd aan de gemeente verhuurd totdat onze Kruikemeijer failliet
ging.

Het gebouw werd verkocht aan J.P.Scheublin, maar omstreeks 1917 viel
het doek over de kruisgemeente De kerk werd verkocht aan de N.V. Algemeene
Handelsmaatschappij van onroerende Goederen. Hierna werd het aan de
liefhebbers verhuurd. Een stoet van kerkgenootschappen en gemeentes hebben
er onderdak gevonden met als laatste de Vrije Evangelische Gemeente die
ondanks het teruglopend ledental nog kans zag om in 1982 het kerkinterieur een
opknapbeurt te geven.