εκείνοι δηλαδή που έχουν κρατήσει όλο τον χρόνο την εικόνα του εορτάζοντος Αγίου στο σπίτι τους και αναλαμβάνουν όλα τα έξοδα της συντήρησης , του ασπρίσματος, της γενικής προετοιμασίας για την ημέρα του πανηγυριού- φυσικά χωρίς κανένα υλικό κέρδος δικό τους-. Την ημέρα αυτή προσφέρεται το παραδοσιακό Σιφναϊκό φαγητό η «ροβιθάδα» αλλά και κρέας και βέβαια άφθονο ντόπιο κρασί , μαζί με πολύ ζωντανή νησιώτικη μουσική από τα «τακίμια» -λαγούτο και βιολί- μέχρι όσο αντέξουν! Πρέπει να αναφερθεί ότι «πανηγύρια» γίνονται σε όλες σχεδόν τις εκκλησίες -σε μικρότερη έκταση για τα μικρά εξωκλήσια- όσο απομακρυσμένες και αν είναι και μάλιστα τα καλύτερα είναι αυτά στα οποία πηγαίνει ο κόσμος μόνο από μονοπάτια πολλές φορές δύσβατα , επάνω στα βουνά ! Έτσι μεγαλώνει περισσότερο η δίψα και η όρεξη για πεντακάθαρο νερό στερνίσιο (βρόχινο) -από τις ταράτσες των εκκλησιών - ούζο ,κονιάκ , μεζέδες και άφθονο παραδοσιακό φαγητό , κρασί και χορό . |