Het verhaal van het offer van Ismaël
En hij zei: “Waarlijk, ik ga naar mijn Heer. Hij zal mij leiden!”Mijn Heer ! Geef mij (nageslacht) van de rechtvaardigen.”Dus gaven Wij hem het goede nieuws van een verdraagzame jongen. En toen hij oud genoeg was om samen met hem te lopen, zei hij: O mijn zoon!Ik heb een droom gezien, dat ik jou slacht, wat denk jij daarvan!”Hij zei: O mijn vader! Doe wat jou bevolen is, als Allah het wil, zul jij onder de geduldigen vinden.”Toen ,terwijl zij allebei onderworpen hadden en hij hem knielend op zijn voorhoofd neergelegd;
En wij riepen naar hem “O Ibrahim! Jij hebt de droom vervuld!”Waarlijk! Dus belonen Wij de weldoeners. Waarlijk, dat was zeker een duidelijke beproeving. En wij hebben hem vrijgekocht met een groot offer; en wij lieten aan hem (een goede herinnering) onder de generaties in latere tijden. Vrede zij met Ibrahim!”
Zo belonen Wij zeker de weldoeners. Waarlijk. Hij was één van Onze gelovende dienaren. En Wij gaven hem goede nieuws van Isaac- een profeet van de rechtvaardigen. Wij zegenden hem en Isaac van hun beschermelingen zijn er die goed doen en sommigen doen zichzelf duidelijk onrecht aan.
(Qoer-aan 37-99-113)
Ibn Kathir zei, dat er vermeld werd , dat toen Ibrahim emigreerde uit het land van zijn volk hij aan Allah verzocht hem een rechtschapen zoon te geven. Toen gaf Allah hem goed nieuws over een zoon die klaar zo staan op te offeren en te lijden. De zoon was Ismaël omdat hij de eerste kind van Ibrahim was toen 86 jaar oud.
Allah zei: “En toen hij oud genoeg was om samen met hem te lopen….”(Qoer-aan 37:102)
Zag Ibrahim in een droom, dat hem bevolen werd zijn zoon te slachten.
In een hadith die door Ibn Abbas verteld word, zei hij : “De dromen van de profeten zijn inspiraties.”
Dit was een nieuwe beproeving voor Ibrahim. Eerst werd hem bevolen zijn vrouw en zijn enige zoon Ismaël in een onvruchtbaar en onbewoonbaar land achter te laten en hij voerde het bevel uit, terwijl hij zijn hoop op Allah richtte en zich aan hem overgaf. vervolgens verzachtte Allah het leed van de moeder en het kind en voorzorg hen van bronnen die zij zich nooit hadden kunnen voorstellen.
En nu beveelt Allah aan Ibrahim zijn enige zoon op te offeren, die geboren werd, nadat Ibrahim zijn enige zoon op te offeren, die geboren werd, nadat Ibrahim al heel oud was. Ibrahim haastte zich echter het bevel van Allah uit te voeren en bespak de zaak daarna met Ismaël om de psychologische druk te verzachten, in plaats van het bevel met geweld uit te voeren.
Allah zei hiervoor : “O mijn zoon! Ik heb een droom gezien, dat ik jou salcht, wat denk jij daarvan!.....(Qoer-aan37:102)
De zoon antwoordde meteen zonder aarzeling:
“O mijn vader! Doe wat jou bevolen is, als Allah het wil, zul jij mij onder de geduldigen vinden.” (Qoer-aan 37-102)
Dit laat zien hoe goed en gehoorzaam de zoon was tegenover zijn Heer en zijn vader.
Toen, terwijl zij zich allebei onderworpen hadden en hij had hem knielend op zijn voorhoofd neergelegd; (Qoer-aan37-103)
Ibn ‘Abbas zei dat Ibrahim zijn zoon liet knielen en op zijn voorhoofd neerlegde, zodat hij gedurende het slachten niets kon zien.
Al-Soeddi zei: toen Ibrahim het mes op de keel van Ismaël zette, sneed het niet, “Er werd gezegd, dat er zich een goudkleurige cirkel vormde rond de hals van Ismaël, die het mes ervan weerhield de keel te bereiken.
Ibn kalthir zei, dat op dat ogenblik Allah tot Ibrahim riep: “O Ibrahim! Jij hebt de droom vervuld!”.. (Qoer-aan37-105)
Hetgeen betekend, dat het doel van de droom al vervuld is, d.w.z. jouw overgave aan de wil van Allah en jouw gehoorzaamheid tegenover Hem.
En wij hebben hem vrijgekocht met een groot offer..(Qoer-aan 37-105)
Dit offer was in plaats van het offer van zijn zoon. Volgens de mening van de meeste geleerden, was het offerdier een witte ram met heldere ogen en hoorns, die Ibrahim vastgebonden vond aan een doornachtige plant op de berg Thabir in Mekka.
Ibn ‘Abbas vertelde, dat zo’n ram gedurende veertig jaar in het paradijs gegrazen had, voordat hij in in mina geofferd werd, dit is volgens het verslag van moedjahid, of in de verblijfplaat van Ibrhaim, volgens het verslag van ‘Oebaid bin ‘Oemair.
Ibn Abbas vertelde, dat de kop van het ram nog aan de ka’aba hing terwijl het al droog was.
Volgens de mening van Ibn Kathir was dit een bewijs, dat de geofferde Ismaël was, omdat hij in Mekka leefde, niet isaac, zoals de joden beweren, daar het niet overgeleverde is, dat Isaac een bezoek bracht aan Mekka toen hij jong was. Dit is duidelijk in de tekst van de Qoer-aan, die het van het goede nieuws aan Ibrahim van zijn zoon Isaac vermeldt na het verhaal van het offer.
Het beste bewijs van deze gebeurtenis is hetgeen Mohammed bin Ka’Al-Qardhi afleidt. Hij gaf commentaar op het vers uit de Qoer-aan:… Maar Wij gaven haar het goede bericht van Isaac en na hem van Yacoeb (Qoer-aan 11:71)
zeggende:”Hoe kan aan Ibrahim het goede nieuws van Isaac gegeven worden en dat isaac de vader van Yacoeb zou zijn, terwijl Ibrahim daarna het bevel krijgt Isaac te offeren als jong jongen, nog voordat hij volwaaen was en hij een kind met de naam yacoeb had gekrgen?!”
Dit staat in tegenstelling met eerder genoemde goede nieuws , Allah weet het beter.
Ibn Jarir heeft overgeleverd dan Ibn 'Abbas gezegd had: “De opgeofferde is Ismaël.” De joden beweerden, dat de opgeofferde Isaac was, maar dat was een leugen.
Volgens Ibn Kathir was de bewering van de joden, dat de opgeofferde Isaac was, voortgekomen uit hun jaloersheid tegenover de Arbieren. Dit is zo, omdat Ismaël de vader van de Arabieren is, waartoe Hadjar behoorde en ook de Profeet Mohammed  van de andere kant was Isaac de vader van Yacoeb en van israël dit tot de joden behoorde. Op die manier wilden zij zichzelf met deze eer een privilege geven, het geen hen ertoe aanzette de woorden van Allah te verdraaien en er iets aan toe te voegen. Zij waren een kwaadaardig volk, dat niet inzag, dat alle zegeningen van Allah komen en dat Hij ze geeft aan degene die Hij maar wil.
|
van de andere kant was Isaac de vader van Yacoeb en van israël dit tot de joden behoorde. Op die manier wilden zij zichzelf met deze eer een privilege geven, het geen hen ertoe aanzette de woorden van Allah te verdraaien en er iets aan toe te voegen. Zij waren een kwaadaardig volk, dat niet inzag, dat alle zegeningen van Allah komen en dat Hij ze geeft aan degene die Hij maar wil.