ðH geocities.com /FashionAvenue/Show/3507/meoorlogv4.html geocities.com/FashionAvenue/Show/3507/meoorlogv4.html elayed x ‹HÔJ ÿÿÿÿ ÿÿÿÿÿÿÿÿÿÿÿÿÿÿÿÿÈ Ð½É Œ OK text/html €çh Œ ÿÿÿÿ b‰.H Fri, 03 Jun 2005 19:05:40 GMT €
Mozilla/4.5 (compatible; HTTrack 3.0x; Windows 98) en, * ‹HÔJ Œ
Quiata's Oorlogvoering in de Middeleeuwen
Er zijn ook nog enkele groepen voetvolk die zo gespecialiseerd zijn, dat ze meestal niet in de strijd worden ingezet.
Dit zijn de zogenaamde 'ingeniatores', de bouwers van de belegeringstuigen. Het zijn als het ware de ingenieurs van de Middeleeuwen.
Hoe komt men nu aan veel voetvolk als supplement voor het ridderleger ?
Dit kon men verkrijgen ofwel door de 'arriere-ban' ofwel door huurlingen in te huren.
De 'arriere-ban' is de dienstplicht van de Middeleeuwen. Elke vrije man werd hierdoor verplicht om voor onbepaalde tijd in het leger te gaan. Maar omdat deze mannen niet of slecht getraind waren als soldaten, waren huurlingen interessanter.
Huurlingen zijn meestal mensen die door armoede verplicht worden om voor de hoogste bieder te gaan vechten.
Ze kwamen uit alle streken van Europa (bvb. uit Vlaanderen, Brabant, de Rijnstreek, Noord-Italie, Gascogne, Aragon, ...).
Als ze geen dienstverband hebben of als hun slodij niet uitbetaald krijgen, plunderen ze het platteland om toch maar aan de levensnoodzakelijke dingen te komen.
In 1171 besluiten enkele vorsten, waaronder Frederik I Barbarossa en Lodewijk VII van Frankrijk, om geen huurlingen meer in het reguliere leger toe te laten, noch mogen de huurlingenbendes zich ophouden tussen de Rijn, de Alpen en Parijs.
Andere heren spannen samen om huurlingenbendes (terug) van het land te verdrijven of zelfs helemaal af te slachten.
Tucht en tactiek in de strijd
Van een echte tucht in de strijd is er geen sprake. Men houdt zich wel aan bepaalde regels en aan een zekere orde en gehoorzaamheid aan de hoogste opperbevelhebber. Deze hoogste opperbevelhebber bepaald ook de te volgen tactiek in de strijd.
Hij bepaald hoeveel slagordes er zijn en waar ze zich bevinden bij het begin van de strijd. Hij kan ook bepalen wanneer de reserven in de strijd worden geworpen.
Er worden geen seinen gegeven zoals vb. in het Romeinse leger om een bepaald manoever uit te voeren. De strijd is dan ook meestal een gevecht van man tegen man.
Slachtoffers
Verliezen die men in een oorlog lijdt zijn meestal klein, tenminste onder de ridders. Dit is het gevolg van 2 redenen.
In de eerste plaats behoedt de wapenuitrusting hem voor serieus letsel. Hoofden of ledematen zullen maar zeer zelden afgehakt worden.
In de tweede plaats zijn gevangen genomen ridders een fortuin aan losgeld waard. Men is meer genegen onder de vluchtende ridders gevangenen te maken dan slachtoffers. Gewoon omdat een levende ridder veel meer waard is dan een dode.
Onder het voetvolk en de lichte ruiterij zullen de klappen wel harder aangekomen zijn. Want ze hadden geen zwaar harnas en ze waren bijna niets waard aan losgeld.
Een voorbeeld van een opstelling uit 1415
Gevangenen die weggevoerd worden naar kampen
Voorbeeld van een plundering
Het treffen van 2 riddergroepen
Voorbeeld van enkele huurlingen
