Bir Final de  Antalya'da     Sezon başı hazırlık turnuvası finali kaybettiğimiz Antalya'ya yine bir final maçı için gittik. "Final", çünkü Fenerbahçe için son haftalar hep final havasında geçiyor. Kaybettiğimiz vakit zirveden uzaklaşacağımız gerçek. Buna rakip takımın bize karşı gerçek bir aslan kesilmesini eklersek, son birkaç haftadır insanın aklına "bu adamlar böyle oynayabiliyorlarsa küme düşme hattında ne işleri var?" diye sorası geliyor. Kim ne derse desin, bize karşı herkes bir başka hırslı oynuyor. Neden biz miyiz, yoksa başkaları mı bilemem, ama bu takımların bize karşı bir "başka" direndikleri de aşikar doğrusu. Maçtan notlara gelince: - İlk yarıdaki pısırık futbol, 2. yarıda yerini, pozisyonları bol, istekli ve hırslı bir futbola biraktı. Burada, Yusuf'un olumlu katkısını da eklemek gerekiyor. Simao çok kötüydü, Rapaiç zaten sınırlı olan fizik gücünü tüketecek yerlerde dolaşıyordu ve Andersson da deplasmanlarda oynamaması gerçeğini bile bile neden takıma konulduğunu anlamaya çalışır gibiydi. Andersson, tipik bir iç saha futbolcusu. Seyirciyle coşabilen, 60. dakikadan sonra da yerini daha diri birisine bırakıp çıkacak birisi. Futbolunun son yılında daha fazlasını beklemek hayalcilik olur. - Yusuf bence çok olumlu oynadı. Dar alanda bu adama ihtiyacımız var. Çalım atan futbolcu tipi pek yok artık ama, O'na ceza alanı önünde yapılacak faulleri cezalandıracak birçok futbolcu var kadroda. Johnson, Fatih, Serhat, Rüştü de takımın iyilerindendi. - Seri devam ediyor ve edecek gibi de. Bu haftaya kadar rakiplerimizin ve bizim yakaladığı birkaç seri vardı. Şu an yakaldığımız galibiyet serisinin, telafisi mümkün olmayan ve çok önmeli maçları kapsaması da büyük şans. Artık iyi futbola değil, galibiyete puan veriliyor. Şimdilik nasıl kazanacağımızı biliyoruz. Darısı geri kalan 8 maça... - Maçı stadta canlı seyretmek başka, TV başında seyretmek başka, "sadece" özetleri seyretmek ise bambaşka. Dün, Erol Ersoy'un vermediği sarı-kırmızı kartlar tartışılyor. Ama maçın "tamamını" dikkatle izleyen tarafsız gözler farketmiştir, hazretlerinin bunlardan çok önce çalmadığı gerçekten çok kritik 4 düdük vardı. 2'si tam tehlikeli vuruşları yaptığımız ceza alanı çizgisinin önünde ve tam kontra yediğimiz pozisyon, 2'si de Rüştü'ye kasti yapılan faullerdi. Hele hele Şenol'un omuz darbesini yediği pozisyonda yerde iken topu mucizevi biçimde çıkarmasa, şu anda mağlubiyeti konuşuyor olabilirdik. Böyle kritik düdükler niye çalınmaz anlamıyor insan. Penaltı pozisyonu için birşey demeyeceğim, çünkü geçen hafta bizi bir 30-35 hafta daha idare edecek penaltıyı kullanmıştık zaten. Yenisini seneye 20-25. haftaya bekliyorum...(!) - Rüştü'nün pozisyonu kesin kırmızı karttı. Mirkoviç'e de sarı kart gösterilmeliydi.  - Biz iyi futbol oynamıyoruz diye kendilerini "şampiyon" ilan edenlere ise beklemelerini tavsiye ediyorum.Kötü futbolun daha iyisini oynamakla bu lig pek bitmez gibi. Hele hele aşağıda olanları gördükçe, her hafta lider değişir demek de pek müneccimlik olmasa gerek. Hepimiz için, daha çok yol var. Aradaki farklar ise ufak birer avantajdan ibaret, o kadar.  Mücadele artık Şampiyonlar Ligi-UEFA mücadelesidir. İlk ikiye giren parayı, 3. ise başarının zor gelenini seçmiş olacak. Daha zorlu haftalar geliyor...

                
 
 

    Mail: fenerbahcecumhuriyeti@fenerbahce.com