---

Χωρίς χρώματα

Χωρίς χρώματα,
χωρίς αισθήματα,
Λευκά τα πάντα, επίπεδα, άτονα.
Υπό διωγμό κάθε ανάμνηση που φέρνει επιθυμία,
αυτό πονάει πιο πολύ.
Το να ξέρεις πως δεν ταιριάζεις.
Να το βλέπεις,
Να το ακούς, να το νιώθεις.
Η συνειδητοποίηση του αλλότριου.
Η απουσία της να ενισχύει την αίσθηση
και η παρουσία της να την εξοστρακίζει.
Της εφήμερης απόλαυσης φίλος ποτέ
γιατί σαπίζει
και  σαν σαράκι κατατρώει ότι όμορφο
ότι δικό σου αίσθημα
σαν κατάρα, αλίμονο.
Κρίμα.

27-7-98