Daglarin Heybeti

Daglarda eski heybet kalmadi be kardes! 

Yalniz daglarin ya dolgu malzemesi olmak denize kaderi 
Ya içini oydurmak, saglam kayalarin siginak ne de olsa ederi 

Okyanuslar varken denizleri dolduracak dag kalmadi etrafta 
Batakliklari bile kurutmaz içi bos daglari yüceltsen sen lafta 

Denizleri deniz yapan sular da daglarin sessiz bagrindan akar 
Sular ferahlik verir bazen, bazen de içteki dinmez atesi yakar 

Derdini unutmak için daglara siginan yigit cengaverde azaldi 
Nice yigitlik çoktan gitti, kallesligi örten tek silah kaldi 

Heybeti kalan birkaçini gören zirveye takilmadan geçemiyor 
Haset korkusundan artik yükseklerde bin yillik lodos bile esemiyor 

Vefali bir diyar arayan masumlara siginacak özel bir yer yok 
Kuslarin özgürlügü parsellenmis, bülbül sesine herkesin karni tok 

Tek basina artik zirvede olunmuyor siradaglar varken bir yanda 
Püf noktasi erisilmezlik degil, adrenelindeki geçici heyecanda 

Huzurlu ortam arayana fazla bile gelir, dogal soguk bir pinar 
Orman fidanla kaplanmis, bulunmuyor gölge veren ulu bir çinar 

Daglarda eski heybet kalmadi be kardes