From Heart to Book

หนังสือดีน่าอ่าน | กลับไปContent | ไปหน้าบ้าน

ก็ 'เมื่อคืนวันพระจันทร์ส่อง ฉันได้ยินเสียงร้องไห้
บางส่วนจาก "คืนสิ้นกลิ่นกามรส"
ผู้เขียน : อารยา ราษฎร์จำเริญสุข
เล่าเรื่อง โดย สวิริญช์

ในบรรดาเรื่องสั้นทั้ง 7 เรื่อง ที่รวมอยู่ในงาน คืนสิ้นกลิ่นกามรส ของ อารยา ราษฎร์จำเริญสุข นั้น เรื่องสั้นเรื่องนี้ ก็ 'เมื่อคืนวันพระจันทร์ส่อง ฉันได้ยินเสียงร้องไห้เป็นเรื่องที่กระชากใจ กระชากอารมณ์ของฉันได้มากที่สุด

ทั้งเศร้าใจ เสียใจ และเสียดาย เสียดายภาพอันงดงาม สวย สมบูรณ์ที่ครอบครัวหนึ่งพึงจะมี ต้องมามีอันพังทลายลง และจบลงด้วยโศกนาฎกรรม หากว่าครอบครัวนี้จะไม่มีลูกชายเป็นเกย์ หากว่าครอบครัวนี้จะไม่มีลูกสาวแสนอ่อนไหวและเก็บกด หากว่าครอบครัวนี้จะไม่มีแม่ที่เป็นพวกเพอร์เฟคชั่นนิสต์ หากว่าพ่อจะเข้มแข็งกว่านี้ หากว่าลูกชายคนเล็กจะไม่ปล่อยให้อารมณ์เหงาอ้างว้างเข้าจับจนถึงขั้วหัวใจ ...หากว่า ภาพของแม่ในครอบครัวนี้สะท้อนภาพของผู้หญิงที่หวังพึ่งพิงภาพอันแสนสวยงามสมบูรณ์พร้อมของคำว่าครอบครัวเพื่อให้เป็นที่ยอมรับของสังคมว่านี่คือความสำเร็จ แต่น่าเสียดายที่การบำรุงรักษาภาพอันสวยงามนี้ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาอันแสนแพง เพราะมันซื้อด้วยความตายของคนในครอบครัว

ฉันไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมก่อนขึ้นเรื่องใหม่ทุกตอนจะต้องมีการโค้ดข้อความที่แสนจะวาบหวิวบางส่วน จากเรื่องขึ้นเป็นบทนำทุกครั้ง ทั้งๆที่ความจริงแล้ว ความคิดที่อยู่ในเรื่องต่างหากที่มันแข็งแกร่ง หนักแน่นเสียจน บดบังฉากอีโริติก เหล่านั้นไปเสียสิ้น แต่ฉันก็ชอบใจ บทนำของตอน สี่สิบกะรัต ขมๆคาวๆ นะ เขาโค้ดไว้ว่า

ถ้าการมองด้วยเสน่หา
แปลได้ว่า
เป็นการถูกข่มขืนด้วยสายตาล่ะก็
คุณก็เสร็จฉันไปหลายหนแล้วล่ะ

ฉันนั้นแสนจะสะอกสะใจเพราะนี่เป็นคำพูดจากผู้หญิง ผู้หญิงคนนึงที่เคยถูกรุ่นพี่คนหนึ่งพูดอย่างสมเพชว่า "เขาเรียกว่ามีพร้อม แต่ใช้ไม่เป็น" หรือ "มีแต่ไม่รู้จักใช้" เฮอะ..แล้วมันยังไงล่ะ

ภาพประกอบในเล่มก็สวยค่ะเป็นภาพจากการแสดงงานศิลปะของอารยาเอง ฉันอยากให้ลองอ่านเรื่องนี้กันดูนะ บางทีคุณอาจจะรู้จักบางซอกหลืบอารมณ์ของผู้หญิงได้มากขึ้น