เราเล่าเรื่อง | Content | ไปหน้าบ้าน

เรื่องเล่าของสาวชุดยีนส์

โดย สวิริญช์

ตอนที่ 1

หลังจากเสร็จสิ้นงานย้ายสำนักงานซึ่งเหน็ดเหนื่อยแสนสาหัสทั้งกายและใจ เหนื่อยกายยังพอทนแต่เหนื่อยใจนี่สิ ชวนให้คิดมากๆอยู่หลายหน

ความจริงแล้วหน่อยเป็นคนต่างจังหวัดแม้จะต้องมาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวงอยู่นานแต่มันก็ยังมีความผูกพันกับความเป็นบ้านนอกอยู่ วันแรกที่เข้าพักที่ที่พักที่ระยอง เจ้าของอพาร์ทเม้นท์ให้เอาจักรยานออกมาปั่นไปสำรวจละแวกนั้น ก็เลยลองๆสำรวจดู มีตลาดใหญ่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก ผู้คนพลุกพล่าน ลองๆมองดูเห็นร้านเน็ตคาเฟ่เยอะเชียว ค่าชั่วโมงก็ถูกดีถูกกว่ากรุงเทพฯ เดี๋ยวต้องมาลองใช้บริการดู มีร้านหนังสือเช่าเจอแล้วค่อยเบาใจหน่อยว่าชีวิตยังพอชุ่มชื่นอยู่บ้าง แต่ที่ต้องระวังคือการขับรถของคนระยองค่อนข้างตามใจฉันอยู่มาก ดังนั้นต้องปั่นจักรยานดีๆ เพราะไม่งั้นมีสิทธิ์ถูกสอยเอาง่าย แต่หน่อยชอบนะเวลาปั่นจักรยานข้ามคลองแล้วมันมีกลิ่นน้ำเค็มลอยมาแผ่วๆเวลาลมพัด รู้สึกอุ่นใจดีพิกล บรรยากาศแบบนี้ไม่ได้เห็นไม่ได้รู้สึกมานาน

บริษัทจัดรถรับส่งพนักงานให้ค่ะแบ่งเส้นทางหลักๆได้ 3 เส้นทาง หน่อยก็ยังไม่ได้ลองขึ้นรถดูเลยว่าจะเป็นยังไง วันแรกที่ลองขึ้นรถของบริษัทนั้น ไม่ได้เช็คให้ดีว่าจุดรับส่งพนักงานรถเค้าจอดกันตรงไหน รถมากี่โมงอันนี้พอรู้แต่ความที่กลัวตกรถก็เลยรีบออกจากที่พักแต่เช้า เดินออกมาก็เห็นหนุ่มชุดยีนส์เดินล่วงหน้าเราไปหลายคน ก็คิดดีใจว่าเจอคนบริษัทเดียวกัน ก็เดินตามเค้าไปเรื่อยๆ พอไปถึงถนนใหญ่คิดว่าเป็นจุดที่รถจะจอดรับก็ลองเดินเข้าไปถาม

"ขอโทษนะคะ ใช่พนักงานของ....หรือเปล่าคะ"
หนุ่มก็ปฏิเสธทันที "ไม่ใช่ครับ"

เอาล่ะสิเรา ชักใจไม่ดี ทำไงดีพนักงานบริษัทที่พักที่เดียวกันก็ลืมถามว่าอยู่ห้องไหน ยืนเก้ๆกังๆสักพักก็มีรถของเพื่อนพนักงานแวะมารับเราขึ้นไปด้วย ก็เลยว่าเรียบร้อยไปแล้วสำหรับเช้าวันแรกของการมาทำงานที่มาบตาพุด ....แล้วเหตุจากหนุ่มชุดยีนส์ก็เลยทำให้ทราบว่า หลายโรงงานที่มาบตาพุดใช้ชุดยีนส์เป็นเครื่องแบบทำงาน ดังนั้น ห้ามซี้ซั้ว เด็ดขาด

ความจริงแล้วหน่อยชอบมากที่โรงงานมีเครื่องแบบเป็นกางเกงเพราะคล่องตัวมาก จะเคลื่อนไหว ขยับแข้งขยับขาทีท่าไหนก็สะดวกไปหมด หน่อยไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมีการจำกัดให้ผู้หญิงใส่กระโปรงไปทำงานด้วยก็ไม่รู้

ทุกเช้ากับทุกเย็นที่ตัวเมืองระยองจะเต็มไปด้วยรถรับส่งพนักงานของบริษัทต่างๆวิ่งกันขวักไขว่ หน่อยคิดว่าถ้าหน่อยเป็นคนระยองหน่อยคงเบื่อเหมือนกันนะ ที่บ้านเมืองที่เคยสงบเรียบร้อยกลับเต็มไปด้วยผู้คนที่มาจากหลากทิศทุกภาคของประเทศ รถรามากขึ้น ผู้คนมากขึ้น สภาพแวดล้อมเปลี่ยนไป อากาศไม่บริสุทธิ์เหมือนเดิม หน่อยแสนจะดีใจที่ความเจริญ การ Go Westของรัฐบาล (ชุดไหนก็ไม่รู้) มาหยุดอยู่ที่ระยองไม่ลามไปถึงจันทบุรี ไม่งั้นคงเสียดายน่าดูเมืองจันทน์เป็นจังหวัดเล็กๆเงียบๆ และก็สวยงาม อากาศดีมากๆ มองไปทางไหนก็เห็นสีเขียวของต้นไม้ เต็มไปหมด สบายตาสบายใจ

คิดถึงเพื่อนๆชาวเน็ตทุกคน คิดถึงกรุงเทพ คิดถึงเซ็นทรัลลาดพร้าว คิดถึงรถไฟฟ้า คิดถึงร้านเช่าหนังสือ เจ้าประจำ คิดถึง......คิดถึง.......โอ๊ย !! คิดถึงจริงๆค่ะ


ต่อตอนที่ 2