"κι έτσι η κατάρα τα κρατεί κάποια παλιά τραγούδια
να ταξιδεύουν ζωντανά σ' όλες τις εποχές,
και τα σιγοτραγούδησαν στόματα πικραμένα,
τόσο πολύ που γίνανε στο τέλος προσευχές"
(Χαϊνηδες)