Ο Σχηματισμός των Ιμαλαίων

Ο Σχηματισμός των Ιμαλαίων

Δορυφορική φωτογραφία

Πρόλογος

“Στα εκατοντάδες χρόνια των θεών, δεν θα μπορούσα να πω τις δόξες των Ιμαλαίων”…Αυτά λέγονται από την παράδοση μέσα από το Puranas. Τα Ιμαλάια, είναι θαυμαστά των απίστευτων διάστασεων τους, οροσειρές δίπλα από οροσειρές, στρώσεις πετρωμάτων και κορυφές που σχίζουν τον ουρανό, φαράγγια που το βάθος του δεν μετριέται. Αλλά με ποιο τρόπο έγιναν, από πού ανυψώθηκαν τα κάστρα από πάγο, πώς αυτή η οροσειρά έκτασης 3000 χιλιομέτρων σε μήκος δημιουργήθηκε; Για τα Ιμαλάια δεν είναι μόνο εντυπωσιακές οι οροσειρές αλλά και το γεγονός ότι είναι οι νεώτερες.

Εισαγωγή

Ακολουθώντας την θεωρία της ηπειρωτικής μετακίνησης και των τεκτονικών πλακών, καθιερώθηκε ότι ο ωκεάνιος φλοιός, στο σημείο που ενώνονται οι πλάκες, απλώνεται, πράγμα που σημαίνει ότι αυξάνεται με τις προσθήκες λιωμένων πετρωμάτων. Αυτό συνεπώς σημαίνει ότι κάπου αλλού ο φλοιός πρέπει να εξαφανίζεται. Δύο τρόποι για να εξαφανιστεί ο φλοιός είναι με την υποβύθιση του (subducted) κάτω από μία άλλη πλάκα ή με την ανύψωση σου ως ορογενετική αλυσίδα. Και οι δύο συμβαίνουν παντού στον κόσμο. Η ορογενετική αλυσίδα των Ιμαλαίων είναι ένα κλασσικό παράδειγμα ορογένεσης. Η μετακίνηση της Ινδικής πλάκας στην κύρια Ευρασία δημιούργησε τα Ιμαλάια.

Τρόπος δημιουργίας ορογενετικής αλυσίδας.

Στάδια σύγκρουσης της Ινδικής ηπειρωτικής μάζας με την πλάκα της Ευρασίας.

Τομή σταδίων σύγκρουσης.

Επειδή και η Ινδική και η Ευρασιατική ηπειρωτική μάζα είχαν την ίδια περίπου πυκνότητα πετρωμάτων, δεν μπορούσε η μία πλάκα να υποβυθιστεί κάτω από την άλλη. Για αυτό το λόγο και οι δύο πιέστηκαν προς τα πάνω για να σχηματίσουν τελικά τις κορυφές των Ιμαλαίων. Ακόμα και αν η μετακίνηση των πλακών έγινε πιο αργή κατά το ήμισυ οι κορυφές των Ιμαλαίων ανυψώθηκαν ταχέα, σχετικός, και πίεσαν όλο το Θιβετιανό πλατό (Tibetan Plateau) προς τα πάνω και βόρια για σχεδόν 2 χιλιόμετρα.

(Το πλατό του Θιβέτ παρουσιάζεται με άσπρο χρώμα στο κέντρο του χάρτη)

                Ο όλος σχηματισμός των Ιμαλαίων, από την πρώτη σύγκρουση μέχρι τα σημερινά υψώματα που βλέπουμε, πήρε περίπου 30-40 εκατομμύρια χρόνια.
                Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι αυτή η ανύψωση επηρέασε το κλίμα. Μελέτες σε απολιθώματα δείχνουν ότι το κλίμα πριν από 105 εκατομμύρια χρόνια ήταν σχετικός ήπιο και υγρό, όταν δηλαδή το Θιβέτ ήταν πιο κοντά στον ισημερινό. Σήμερα το Θιβέτ έχει ποιο ξηρό κλίμα. Έγιναν επίσης ανακαλύψεις απολιθωμάτων σε Θιβετιανή άμμο που προηγουμένως ήταν στον βυθό της θάλασσας Τυθής, που μας δείχνουν χαρακτηριστικά αναστροφής του μαγνητισμού.
                Τα Ιμαλάια ανυψώνονται περισσότερο από 1 εκατοστό το χρόνο. Αυτός ο ρυθμός ανύψωσης μας δίνει 10 χιλιόμετρα μέσα σε ένα εκατομμύριο χρόνια. Λόγο της έντονης διάβρωσης και της υποβύθισης της περιοχής εξαιτίας της βαρύτητας, η δράση της ανάπτυξης παραμορφώνεται. Σήμερα, το όρος Έβερεστ, η ψηλότερη κορυφή των Ιμαλαίων, έχει ύψος 8848 μέτρα.

Ο Σχηματισμός των Ιμαλαίων

Τα Ιμαλάια είναι γνωστά σαν νεοπτυχωμένη οροσειρά. Νέα, επειδή αυτή έχει σχηματιστεί σχετικά πρόσφατα σε σχέση με τον γεωλογικό χρόνο και την ιστορία της Γης, σε σχέση με παλαιότερες οροσειρές όπως αυτή του Aravallis στην Ινδία, και την Απαλάχια στην Αμερική. Είναι γνωστά και σαν πτυχωμένες οροσειρές γιατί τα βουνά απλώνονται σε μία περιοχή 2500 χιλιομέτρων σε μήκος με μία σειρά από παράλληλες ράχες και πτυχώσεις.
Η αποδεκτή θεωρεία για τον σχηματισμό των Ιμαλαίων άρχισε να παίρνει μορφή το 1912 όταν ο Γερμανός μετεωρολόγος Alfred Wegener, ανέπτυξε την Θεωρεία των Ηπειρωτικών Κινήσεων (Theory of Continental Drift). Σύμφωνα με τον Wegener, η γη αποτελούνταν από αρκετές γιγάντιες πλάκες που τις αποκαλούσε τεκτονικές πλάκες. Σε αυτές τις πλάκες βρίσκονται οι ήπειροι και οι ωκεανοί της γης. Οι ήπειροι είχε ειπωθεί ότι είχαν σχηματίσει μία κύρια μάζα σε μία συγκεκριμένη στιγμή του χρόνου. Από αυτή τη μάζα, η σημερινές ήπειροι μετακινήθηκαν η μία απομακρυνόμενη από την άλλη για πολλά εκατομμύρια χρόνια.

Ορογενετική Ιστορία

Ξεκινάμε την ιστορία πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια. Την περίοδο αυτή, όλη η ξηρά ήταν μία ενιαία ήπειρος που ονομάσαμε Παγκαία, η οποία περιβάλλονταν από ένα μεγάλο ωκεανό.

Οι ήπειροι πριν 180 εκατομμύρια χρόνια

                Γύρω στα 200 εκατομμύρια χρόνια (Μέσο Πέρμιο), μία εκτεταμένη θάλασσα εξαπλώθηκε παράλληλα στο γεωγραφικό πλάτος στο σημείο που σήμερα βρίσκονται τα Ιμαλάια. Η θάλασσα ονομάστηκε Τυθής. Την περίοδο αυτή, η ενιαία ήπειρος Παγκαία άρχισε σταδιακά να σπάει σε διαφορετικές ηπειρωτικές μάζες που απομακρύνονταν σε διάφορες διευθύνσεις.
                Αποτέλεσμα αυτού, ποταμοί από την ηπειρωτική μάζα της βόρειας Ευρασίας (που ονομάζεται αλλιώς και Angara) και από την ηπειρωτική μάζα της νότια Ινδίας (που ονομάζεται αλλιώς Gondwana) άρχισαν να αποθέτουν μεγάλες ποσότητες ιζημάτων στην ρηχή θάλασσα που ήταν η Τυθής. Στην θάλασσα αυτή ζούσαν την περίοδο αυτή οι θαλάσσιοι οργανισμοί Ammonites. Οι δύο ηπειρωτικές μάζες, της Ευρασίας και της Ινδίας, πλησίαζαν όλο και περισσότερο. Η Ινδία κινούταν προς βορά με το ρυθμό των 15 εκατοστών το χρόνο περίπου (6 ίντσες τον χρόνο).
                Η αρχική διαδικασία ορογένεση ξεκίνησε πριν από περίπου seventy million years ago (Άνω Κρητιδικό) όταν οι δύο ηπειρωτικές μάζες (πλάκες) άρχισαν να συγκρούονται η μία με την άλλη. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ο ρηχός βυθός ταχέα να πτυχωθεί και να αναδυθεί μέσο επιμηκών οροσειρών και πεδιάδων.

Οι ήπειροι πριν 65 εκατομμύρια χρόνια

Λίγο αργότερα, περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια πριν (Άνω Ηώκαινο), άρχισε η δεύτερη φάση της ορογένεσης. Ο βυθός της Τυθής άρχισε να αναδύεται πάλι. Η θάλασσα υποχώρησε, και ο βυθός υπερυψώθηκε και έγινε ψηλά βουνά. Αργότερα, περίπου πριν από 25 εκατομμύρια χρόνια (Μέσο Μειόκαινο) άρχισε και άλλη περίοδος ορογένεσης η οποία οδήγησε στον σχηματισμό των low Shivalik ranges. Μετά από αυτό, περιοδικές φάσεις ορογένεσης συνέβησαν καθώς η πλάκα της Ινδίας πίεζε τις πλάκες της Ευρασίας με αποτέλεσμα τα Ιμαλάια να υψωθούν ακόμα περισσότερο. Η τελευταία κύρια φάση ορογένεσης συνέβη πριν από 600.000 χρόνια.

Οι ήπειροι σήμερα

                Παρόλο που η φάση της κύριας ραγδαίας αλλαγής των Ιμαλαίων πέρασε, τα Ιμαλάια συνεχίζουν να ανυψώνονται, με ένα όμως αργότερο ρυθμό. Η πλάκα της Ινδίας κινείται συνεχώς προς το βορά με τον ρυθμό των 2 εκατοστών κάθε χρόνο. Για το λόγο αυτό τα Ιμαλάια είναι ακόμα γεωλογικός ενεργά και δομικός ασταθή. Για αυτό, σεισμοί είναι ένα συχνό συμβάν στην περιοχή των Ιμαλαίων.
                Ήταν κατανοητό ότι ήταν αδύνατον να προσδιοριστεί αυτή η κίνηση των πλακών και η ανύψωση των Ιμαλαΐων με συνήθη παρατήρηση. Παρόλα αυτά, μία μοντέρνα τεχνολογία που ονομάζεται Global Positioning System (GPS) έκανε εφικτή την μέτρηση της αργής μετακίνησης των πλακών.
                Οι Άλπεις στην Ευρώπη είναι άλλο ένα παράδειγμα ορογενετικής αλυσίδας που σχηματίστηκε λόγο της σύγκρουσης των τεκτονικών πλακών.

GPS (Global Positioning System)

                Οι επιστήμονες μπορούν να μετρήσουν την μετακίνηση των πλακών και την ανύψωση των Ιμαλαίων με την χρήση του GPS. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται από αεροπλάνα και πλοία για μεγάλο χρονικό διάστημα για τον προσδιορισμό της ακριβής τους θέσης. Πρόσφατες αναβαθμίσεις του συστήματος βελτίωσαν την ακρίβεια του τρομακτικά και το GPS έγινε ένα καταπληκτικό ναυσιπλο?κό βοήθημα.
                Για να πετύχουν τους στόχους τους, οι επιστήμονες εγκατέστησαν αρκετά χαρτογραφημένα σημεία στην περιοχή των Ιμαλαίων. Τοποθέτησαν και ένα δέκτη GPS σε κάθε χαρτογραφημένο σημείο, ο οποίος καταγράφει την γεωγραφική του θέση από αρκετούς δορυφόρους που έχουν τροχιές πάνω από αυτόν. Οι μετρήσεις είναι συνεχείς κάθε φορά που ο δορυφόρος περνάει πάνω από το χαρτογραφημένο σημείο. Τα χαρτογραφημένα σημεία είναι συνδεδεμένα με ραδιο-τηλεμετρία και με e-mail με το ερευνητικό κέντρο. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν σαν παράδειγμα τα δεδομένα που συλλέχθηκαν και μέτρησαν την σχετική κίνηση των σημείων με ακρίβεια 3mm.
                Χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική, οι επιστήμονες μπόρεσαν να βρούνε ότι η Ινδική πλάκα κινείται βόρεια με τον ρυθμό των 18mm τον χρόνο και ότι τα Ιμαλάια ανυψώνονται περίπου 5mm τον χρόνο.

Το μέλλον των Ιμαλαίων

Για μία περίοδο 5-10 εκατομμύρια χρόνια, οι πλάκες θα συνεχίσουν να μετακινούνται με τον ίδιο ρυθμό, το οποίο μας επιτρέπει να προβλέψουμε με καλή αξιοπιστία την εξέλιξη των Ιμαλαίων. Σε 10 εκατομμύρια χρόνια η Ινδία θα εισχωρήσει στο Θιβέτ για ακόμα 180 χιλιόμετρα. Αυτό είναι περίπου ίσο με το πλάτος του Νεπάλ. Επειδή τα σύνορα του Νεπάλ είναι αρχίζουν από τις κορυφές των Ιμαλαίων και τελειώνουν στις πεδιάδες της Ινδίας, από την σύγκλιση αυτών μετράμε την μετακίνηση. Με αυτό τον τρόπο το Νεπάλ κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει. Αλλά η οροσειρά των Ιμαλαίων δεν θα εξαφανιστεί.
Αντίθετα το προφίλ των Ιμαλαίων δεν θα διαφέρει ιδιαίτερα από το σημερινό. Θα υπάρχουν ψηλά βουνά στον βορά και μικρότερα στο νότο. Το βόριο/νότιο πλάτος της οροσειράς θα είναι το ίδιο. Αυτό που θα έχει συμβεί, θα είναι η προοδευτική μετακίνηση των Ιμαλαίων πέρα από την Ινδική πλάκα και το πλατό του Θιβέτ θα έχει μεγαλώσει με την διαδικασία της προσαύξησης. Ένα από τα λίγα στοιχεία που αφορούν την σύγκρουση ανάμεσα στην Ινδία και το Θιβέτ, πριν γίνουν οι μετρήσεις με το GPS, ήταν ο ρυθμός της προοδευτικής μετακίνησης των ιζημάτων των Ιμαλαίων πάνω από τις πεδιάδες του Γάγκη (Ganges). Υπάρχει μια σταδιακή ακολουθία ιζημάτων μπροστά από τους πρόποδες. Μεγάλοι λίθοι εμφανίστηκαν αρχικά, ακολούθησαν χαλίκια, και ακόμα νοτιότερα, άμμος, βράχοι ξεραμένης άμμου και τελικά ιλύς. Αυτό βλέπουμε όταν περπατούμε από τα τελευταία όροι των Ιμαλαίων προς το νότο για 100 χιλιόμετρα. Το παρόν είναι πασιφανές, αλλά ιστορικές αναφορές δεν μπορούμε να δούμε στην επιφάνεια γιατί τα ιζήματα θάβουν όλα τα ίχνη παλαιότερων ιζημάτων. Παρόλα αυτά, σε γεωτρήσεις στην πεδιάδα του Γάγκη, τα τραχιά πετρώματα είναι πάντα στην κορυφή και τα χαλίκια και οι ιλύς στην βάση, πράγμα που δείχνει ότι τα Ιμαλάια επίμονα προοδεύουν στην Ινδία.

Οι κορυφές των Ιμαλαίων

                Αυτό είναι το ψηλότερο ορογενετικό σύστημα της γης. Το όνομα Himalaya σημαίνει Σπίτι του Χιονιού (House of Snow) και αποτελείται από αρκετές παράλληλες οροσειρές. Το σύστημα των Ιμαλαίων είναι ο κλασσικός τύπος πτυχωμένης ορογένεσης.
                Τα βουνά εξαπλώνονται σε 1,600 μίλια με την μορφή έλλειψης κατά μήκος της Νότιας Ασίας από την κάμψη του Indus River από βορειοδυτικά έως το Brahmapytra στην ανατολή. Με αυτό τον τρόπο σχηματίζεται ένα φυσικό φράγμα. Το σύστημα των Ιμαλαίων είναι κατά μέσο όρο 200 έως 250 μίλια σε πλάτος. Τα όρη ανυψώνονται κατακόρυφα από την πεδιάδα Indo-Gangetic και χωρίζει την βόρεια Ινδία από το πλατό του Θιβέτ στην Κίνα.
                Τα Ιμαλάια σχηματίζουν την ψηλότερη ορογενετική περιοχή της γης, και περιέχει 9 από τις 14 κορυφές του κόσμου.

Βουνό                                       Περιοχή                                        Υψόμετρο
Everest, Mt.                             China/Nepal                     29,028' 8,848m
K2 (Godwin Austen)              China/Pakistan                 28,250' 8,611m
Kanchenjunga                        India/Nepal                        28,208' 8,598m
Makalu                                    China/Nepal                      27,825' 8,481m
Dhawalagiri                            Nepal                                 26,810' 8,172m
Nanga Parbat                         Pakistan                           26,650' 8,123m
Annapurna                              Nepal                                26,504' 8,078m
Gasherbrum                           China/Pakistan                26,470' 8,068m
Xixabangma Feng                China                                 26,286' 8,012m
Nanda Devi                            India                                  25,645' 7,817m
Kamet                                     China/India                      25,447' 7,756m
Namjagbarwa Feng              China                                25,446' 7,756m
Muztag                                    China                                25,338' 7,723m
Tirich Mir                                Pakistan                           25,230' 7,690m
Gongga Shan                        China                                 24,790' 7,556m
Kula Kangri                            Bhutan                               24,784' 7,554m
Muztagata                              China                                 24,757' 7,546m
Kommunizma, Pik                Tajikistan                           24,590' 7,495m
Pobedy, Pik                           China/Kyrgystan              24,406' 7,439m
Api                                          Nepal                                23,399' 7,132m
Aconcagua, Cerro                Argentina                          22,834' 6,960m
Ojos del Salado, Nevado    Argentina/Chile                22,572' 6,880m
Bonete, Cerro                       Argentina                         22,546' 6,872m
Tupungato, Cerro                 Argentina/Chile                22,310' 6,800m
Pissis                                     Argentina                          22,241' 6,779m
Mercedario                            Argentina                         22,211' 6,770m
Hurascarαn, Nevado             Peru                                 22,205' 6,768m
Llullaillaco, Volcαn                Argentina/Chile               22,057' 6,723m
El Libertador                         Argentina                         22,047' 6,720m
Cachi                                     Argentina                         22,047' 6,720m
Incahuasi                               Αrgentina-Chile               21,720' 6,620m
Sajama, Nevado                  Bolivia                              21,391' 6,520m
Illimani, Nevado                    Bolivia                              21,201' 6,462m
Chimborazo                          Ecuador                           20,702' 6,310m
McKinley, Mt.                        U.S. (Alaska)                   20,320' 6,194m
Orizaba, Pico de                  Mexico                             18,406' 5,610m
Popocatιpetl, Volcαn           Mexico                             17,930' 5,465m
Iztaccνhuatl                            Mexico                             17,930' 5,465m
Whitney, Mt.                          U.S. (California)               14,494' 4,418m
Duarte, Pico                         Dominican Republic        10,417' 3,175m

Οι εποχές ανύψωσης

Τα Ιμαλάια όπως φαίνονται σήμερα, πέρασαν κάποιες συγκεκριμένες εποχές ανύψωσης. Πρώτα έγιναν τα Trans. Himalaya. Νότια από αυτά είναι η ψηλή περιοχή των Ιμαλαίων, όπου η οροσειρά φτάνει τα υψηλότερα σημεία της. Εδώ βρίσκουμε και παλαιά κρυσταλλική μάζα, τον αρχαιότερο πυρήνα των Ιμαλαίων, σχεδόν 2 δισεκατομμυρίων χρόνων, που αποτελούν τα βαθύτερα στρώματα των συμπιεζομένων ιζημάτων της Τυθής. Αυτά είναι γνωστά σαν κύρια κεντρική γεωλογική ύφεση.
Καθώς τα Ιμαλάια ανυψώνονταν οι δυνάμεις της διάβρωσης διατήρησαν ένα έντονο ρυθμό, που δημιούργησαν μία συνεχή οροσειρά που είναι γνωστή σαν Shivaliks. Από το διαβρωμένο υλικό των ανερχόμενων Ιμαλαίων και τα ιζήματα αντικατοπτρίζεται η ιστορία της γρήγορης ανόδου των Ιμαλαίων. Πολλαπλά ευρήματα απολιθωμάτων επιτρέπουν να χρονολογηθούν τα Shivaliks με ακρίβεια και να παρέχουν στοιχεία για τα σχετικός νέα Ιμαλάια.

Τη δεύτερη φάση ανύψωσης, επιπλέον άνοδο του κεντρικού άξονα συνέβη. Αυτή την περίοδο οι μεγάλες κορυφές των Garhwal himalaya, Nanda devi κ.τ.λ. πέτυχαν το μεγάλο υψόμετρο τους. Σε αυτή την περίοδο, διεισδύσεις νεοσχηματισθέντων γρανιτών, γνωστοί και σαν λευκογρανίτες εξαιτίας του λευκού χρώματος τους, έγιναν στις υψηλότερες κορυφές όπως την Bhagirathi sisters και Shivling.
Η τελευταία ανύψωση επηρέασε όχι μόνο τα Ιμαλάια, τα Transhimalaya και τα Karakorum, αλλά επίσης όλη την περιοχή του Θιβέτ. Μέσα σε μια περιοχή 2.5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, αυτή η περιοχή είναι η υψηλότερη ηπειρωτική μάζα της γης και κατά την διάρκεια του τελευταίου 1 εκατομμυρίου χρόνια ανυψώθηκε σχεδόν 5.000 μέτρα με μέσο όρο γύρω στα 4-5 χιλιοστά τα χρόνο.
Η ανύψωση συνεχίζεται ακόμα και σήμερα με το μετρημένο ρυθμό των 10 μέτρων κάθε 100 χρόνια. Το Βουνό Έβερεστ μόνο ανυψώθηκε 8.2 μέτρα τα τελευταία 100 χρόνια.

Παγετώνες

Λίγα είναι γνωστά για την αρχή, διάρκεια και έκταση των παγετώνων στα Ιμαλάια. Οι Γεωλόγοι προσδιόρισαν παρόλα αυτά ότι ο δεύτερος ήταν ο ποιο σφοδρός. Η περίοδος μετά από αυτό τον κύριο παγετώνα σημαδεύτηκε από την υποχώρηση των παγετώνων και ήταν επίσης η περίοδος που οι περισσότερες λίμνες των Ιμαλαίων δημιουργήθηκαν, και εν το μεταξύ ο πάγος στίλβωσε την πέτρινη τοπογραφία. Το Pangong και το Chandratal είναι κλασσικά παραδείγματα παγετωδών κατάλοιπων.

Μεγάλες λίμνες σχηματίστηκαν καθώς οι σχηματιζόμενοι ποταμοί μπλοκαρίστηκαν από ανερχόμενες οροσειρές. Με αυτό τον τρόπο μπλοκάρισε και ο Pir panjal τον Jhelum και άλλαξε αυτό που ήταν γνωστό σαν The Vale of Kashmir σε μία λίμνη. Η αρχική λίμνη, που ονομαζόταν Karewa, αποξηράνθηκε, και μέσα στα ιζήματα της, κομμάτια πρωτόγονων εργαλείων ανακαλύφθηκαν. Αυτά αποτελούν την μοναδική μας ένδειξη προ-παγετώδης κουλτούρας στην περιοχή των Ιμαλαίων.

Ποταμοί

                Όλοι οι κύριοι ποταμοί των Ιμαλαίων έχουν την πηγή τους στην περιοχή holy Kailash. Ο Indus στο βορρά, ο Yarlung-Brahmaputra στην ανατολή, ο Sutluj στην δύση και οι ποταμοί Ganga, Karnali στο νότο και νοτιοδυτικά. Η απίστευτη κατάσταση, που έφτιαξε το Mt. Kailash με ένα κυριολεκτικό λιντσάρισμα, σαν αποτέλεσμα 30 εκατομμυρίων χρόνων ανόδου της οροσειράς Kailash την διάρκεια που τα Ιμαλάια ήταν στην αργή, τελική φάση σχηματισμού τους.
                Δύο από αυτούς τους μεγάλους ποταμούς, ο Indus και ο Yarlung-Brahmaputra, εξαναγκάστηκαν να ρέουν πάνω σε γραμμές στην ανατολική-δυτική διεύθυνση, και διασχίζουν την οροσειρά από τα ανατολικά ως τα δυτικά άκρα της.
                Επιπλέον σύγχυση γίνεται γιατί αυτή η διείσδυση λαμβάνει χώρα σε σημεία με την μεγαλύτερη ανύψωση, όπως το Nanga Parbat στα δυτικά και το Namche Barwa στα ανατολικά. Η διαβρωτική δράση των ποταμών διατηρούν τον ίδιο ρυθμό με την ανύψωση των Ιμαλαίων και περνάν μέσα από μερικά υψηλότερα μέρη.

                Στα ανατολικά, το Yarlung Tsangpo έρχεται παράλληλα στα Ιμαλάια μέχρι να φτάσει στην μεγάλη αξονική γωνία στο Namche Barwa. Τότε κόβει ένα από τα μεγαλύτερα φαράγγια της γης, τρεις φορές βαθύτερο από το Grand Canyon, και μπαίνει στα πεδινά του Assam.
                Η πηγές όλων των κύριων ποταμών των Ιμαλαίων βρίσκονται στην βόρια πλευρά της μεγάλης οροσειράς και πέρα από το γκρουπ του Kailash, συμπεριλαμβάνει τους μεγαλύτερους ποταμούς των Ιμαλαίων.
                Αυτοί οι ποταμοί είναι οι κύριοι αρχιτέκτονες της τοπογραφίας των Ιμαλαίων και το κάθε ποτάμιο σύστημα δημιούργησε την δική του μοναδική γεωμορφολογία. Ο Indus και οι παραπόταμοι του όπως ο Zanskar και ο Suru στα Trans. Himalaya. Οι κύριοι παραπόταμοι των Ιμαλαίων είναι ποτάμια συστήματα από μόνα τους όπως ο Chenab, Ravi, Beas και ο Sutlej. Ποιο ανατολικά τα Garwhal Himalaya είναι το τμήμα του Ganga και των παραπόταμων του, ενώ ο Teesta παίρνει το νερό από το Sikkimese himalaya. Πέρα από τον Arunachal είναι το μεγάλο σύστημα ποταμών του Brahmaputra.

Η βαθμιαία ανύψωση των Ιμαλαίων έλαβε χώρα με μία σειρά μακριών, καμπυλόγραμμων, παράλληλων πτυχών, και σε αυτή τη τερατώδη ανύψωση του φλοιού της Γης, δημιουργήθηκε η ορογενετική αλυσίδα που περιλαμβάνει όλα τα βουνά του κόσμου που έχουν υψόμετρο μεγαλύτερο από 7000 μέτρα, και αποτελεί την γραμμή οροθεσίας μεταξύ των δύο μεγαλύτερων βασιλείων πανίδας του κόσμου, το Ανατολίτικο στο νότο και το Παλαιοαρκτικό στο βορρά. Εδώ βρίσκουμε συμπιεσμένες μέσα σε μερικές δεκάδες χιλιόμετρα, τις ποιο αιφνίδιες περιβαλλοντολογικές αλλαγές του επίγειου κόσμου.

Γεωμορφολογικός η οροσειρά χωρίστηκε στα:

Punjab Ιμαλάια (που αποτελείται από τις λεκάνες του Indus, Jhelum, Chenab, Ravi, Beas και Sutluj)

Garhwal Ιμαλάια (που αποτελείται από τις λεκάνες του Yamuna και Ganga)

Kumaon Ιμαλάια

Nepal Ιμαλάια

Sikkim (τη λεκάνη του teesta)

Ανατολικά Ιμαλάια (το Brahmaputra και τα αναχώματα των γύρω χωρών)

Ποιο ευρέως ταξινομούνται σε δυτικά, κεντρικά και ανατολικά Ιμαλάια.

Τα δυτικά Ιμαλάια, από το Himachal Pradesh και εμπρός, έχουν μεγαλύτερο βάθος και πλάτος, από τα ανατολικά Ιμαλάια. Ένας κάθετος τομέας που περνάει από τις πεδιάδες του Punjab, μέσα από το Kashmir, και από το Karakorums είναι τρεις φορές μακρύτερος από οποιοδήποτε τομέα των ανατολικών Ιμαλαίων.
Τα ανατολικά Ιμαλάια είναι κλιματικός πολύ διαφορετικά. Υψηλές βροχοπτώσεις και ήπιες συνθήκες κάνουν τα ανατολικά Ιμαλάια ένα χαρακτηριστικό καταφύγιο βιοποικιλίας.

Παρόλο που υπάρχει η πρόθεση να μιλάμε για τα Ιμαλάια σαν να είναι ένας μονόλιθος, λόγο της μεγάλης έκτασης των 3000 χιλιομέτρων σε μήκος, παρουσιάζουν ατελείωτες αποκλίσεις στην κλιματολογία τους, στην γεωμορφολογία τους, στην πανίδα και χλωρίδα τους. Η μεγάλη αυτή ορογενετική αλυσίδα έχει από τις τροπικές ζούγκλες του Arunachal έως τις ψυχρές έρημους του Nubra, ηράνθεμα και σπάνιες ορχιδέες έως τις εξίσου σπάνια εντελβάις, παγωμένους καταρράκτες και πράσινα δάση, γυμνά πετρώματα και παγετώδη υλικά που μεταφέρθηκαν μέσο του νερού. Τα Ιμαλάια τα έχουν όλα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

library.thinkquest.org/10131/geology.html

library.thinkquest.org/10131/geology_gps.html

www.arts.unimelb.edu.au/amu/ucr/student/1996/c.spragg/attach/geomorph/formhim.htm

www.flyingfever.net/nepal/geology

www.pbs.org/wgbh/nova/everest/earth/birth.html

www.himalayamountains.com.htm

images.jsc.nasa.gov/images/pao/STS65/10110327

library.thinkquest.org/10131/geology/visual

www.geo.umn.edu/courses/4501/folding

www.natur.cuni.cz/~kfggsekr/pers/kalvoda/publ/recent

www.oocities.org/Yosemite/5112/bio

adder.ocean.dal.ca/esep/grujic/text/genese

Τα σχήματα της παραγράφου "Ο σχηματισμός των Ιμαλαίων" κατασκευάστηκαν από τον Mahabir Pun.