ขับรถชนแมวดำเต็มแรงจนล้อหน้าสั่นถึงพวงมาลัย หากไม่ต่ายมันก็ต้องชักกระแด๊กๆ 
	อยู่ตรงนั้นไปไหน ไม่รอกแน่ แต่ไม่น่าเชื่อ รถเลยไปตั้งไกลมันยังมาร้องแง้วๆ ที่ท้ายรถได้น่าฉงน

                	คืนนั้นผมกับไอ้เล็กขับรถกระบะไปช่วยงานศพพ่อของเพื่อนในสวนใกล้ตีนเขาสระบาปโน่น
	อยู่นอกเมืองสิบกิโลเมตร ถ้าเป็นถนนลาดยางก็ไม่ไกลเท่าไร
	แต่ถนนเข้าหมู่บ้านเป็นลูกรังราวห้ากิโลเมตร นี่ซิแย่หน่อย
	ยิ่งหน้าฝนจะเป็นหลุมเป็นบ่อมีน้ำขังเฉอะแฉะ ต้องขับช้าเหมือนเต่าคลาน
	วิ่งรถเป็นชั่วโมงจึงจะถึง หนึ่งทุ่มรถมาจอดใต้ต้นไม้ที่บ้านงาน
	เพื่อนออกมาต้อนรับเชิญให้ไปนั่งเก้าอี้ที่จัดไว้
	เราคุยกันได้นิดหน่อยก็มีแขกทยอยกันมา เพื่อนเลยปลีกตัวไปต้อนรับ

                	มาถึงตอนแรก เห็นผู้คนในงานไม่มากนัก
	คิดว่าคืนแรกคนยังน้อยกระมัง แต่ที่ไหนได้
	มองไปข้างหลังบ้านมีมอเตอร์ไซต์จอดเรียงกันเป็นตับหลายสิบคัน
	ในสวนหลังบ้านมีไฟฟ้าติดตามต้นทุเรียนหลายดวงสว่างไสว
	ผู้คนกำลังก้มหน้าทำอะไรอยู่เป็นกลุ่มด้วยความสงสัยจึงชวนไอ้เล็กไปดูกันอย่างอยากรู้

	                พอไปถึงต้องร้องอ้าว เขามีการละเล่นได้เสียแบบเจ็บ ๆ คัน ๆ
	นั่นเอง วงนี้ไฮโล วงนั้นปูปลา วงโน้นไพ่สามกอง โน่นก็ไพ่อีกวง
	กำลังสนุกกันสุดเหวี่ยง

                	ดีเหมือนกัน เอาไอ้นี้เป็นสิ่งบันเทิงแทนลิเกหรือหนังกลางแปลง
	แสดงในงานซะเลย เจ้าภาพจะได้วุ่นเลี้ยงดูปูผ้าไม่มีเวลาเศร้าโศกเสียใจ
	งานศพสมัยนี้ไม่มีใครร้องไห้อาลัยกันแล้ว กว่าจะหมดงานก็เหนื่อยจนลืมเศร้า
	และไหนจะกลัวเงินไม่พอใช้ในงานอีก ได้ค่าต๋งจากการเล่นบ้างมันก็ดีนะ
	ไม่ต้องมีคำว่า คนตายขายคนเป็น ไงล่ะ

	                พอดีพระท่านมาสวด ผมจึงชวนเล็กเข้าไปนั่งไหว้พระ
	มีคนมานั่งรวมกันสักยี่สิบคนได้ นอกนั้นเขาเดินเลยไปดูกีฬาผันเงินกันหลายคน
	ราวครึ่งชั่วโมงพระสวดเสร็จก็กลับวัด
	ทางเจ้าภาพจะรีบเอาอาหารหวานคาวมาเลี้ยงแขกที่มาในงาน มีข้าวต้ม เครื่อง หมู
	กุ้ง ผัก ส่วนของหวานเป็นถั่วต้มน้ำตาล และลอดช่อง
	ได้กินกันอย่างอิ่มหนำสำราญใจ กินเสร็จก็แยกย้ายกลับบ้านใครบ้านเขา
	
	                ผมอยู่เป็นเพื่อนเจ้าภาพอีกสักพัก
	เห็นว่าจะดึกมากไปก็เลยลากลับ และตั้งใจจะมาอีกในคืนพรุ่งนี้ สี่ทุ่มพอดี
	ผมขับออกไปช้า ๆ ตามทางเล็ก ๆ ในสวน ไม่นานก็ถึงถนนลูกรังกว้างขนาดรถสวนทางได้
	จึงเหยียบคันเร่งลงไปอีก เข็มไมล์จับที่เลขสี่สิบ
	รถเลยตกหลุมกระแทกกระทั้นโครม ๆ แทบพัง ต้องหักพวกมาลัยหลบหลุมที่มีเกลื่อนถนน
	ลำบากเหลือทนจนเจ็บแขน
	
	                ไอ้เล็กซึ่งนั่งแทบไม่ติดเบาะเกิดรำคาญขึ้นมาเลยแนะยังกับอาจารย์
	“ขับช้าเกินไปทำให้ล้อตกหลุมปืนลูกคลื่นรถกระเด้งกระดอน
	ต้องให้เร็วหน่อยแบบกระโดดข้ามลูกคลื่นจะได้ถึงบ้านเร็ว ๆ “

	                “กลัวรถพังว่ะ” ผมบอก ยังหักพวกมาลัยหลบไปมาอยู่ แต่คิดได้ว่า
	น่าจะลองเชื่อมันดู “มึงนั่งให้ดี”ผมสั่งไอ้เล็กเลยขยับตั้งท่าและช่วยมองทางข้างหน้า
	ที่ไฟรถส่องถึงแบบช่วยกันผมก็เลยเหยียบให้เข็มไมล์ขึ้นถึง แปดสิบ รถวิ่งได้เรียบ
	ตามที่มันบอกนึกชมเชยมันอยู่ในใจ คนไม่เคยมีรถแต่รู้ดี เนื่องจากนั่งไปไหนมาไหนบ่อยนั่นเอง


		ถนนสองข้างทางเป็นป่าไม้เบญจพรรณที่ชาวสวนเหลือไว้พรางตกคนตามริมถนน
	บางต้นก็สูงลิบ บางต้นต่ำดำพรืดไปทั่ว ส่วนภายในเป็นสวนผลไม้สุดหูสุดตา
	หาบ้านคนไม่พบ ตามถนนจึงมืดตื๋อเปลี่ยวจนน่ากลัว ดึกด้วย แล้วไม่มีรถสวนทางเลย
	และรถตามหลังก็ไม่มี หากรถเสียแถวนี้ล่ะ ก็ อุ๊ย..เสียว
	
	                ผมขับอย่างตั้งใจ พยายามมองไกลเข้าไว้
	เผื่อเห็นหลุมใหญ่จะได้หลบทัน ไม่เช่นนั้นรถอาจพังเอาได้
	เงินไม่ค่อยมีซ่อมซะด้วย “เฮ้ย...แมวดำ”
	ไอ้เล็กตกใจชี้มือให้ดูกลางถนนที่ไฟส่องไปกระทบพอดี ผมเห็นพร้อมกับมัน
	“เห็นแล้ว” ผมบอก รีบถอนคันเร่งมือจับพวกมาลัยรถแน่น
	จะหลบข้างทางหรือเบรกเต็มที่ดี เห็นมันยืนจ้องมองสู้แสงไฟ สายตาแวววาว
	เขียวปั้ดเหมือนอาฆาตแค้น ผมถอนคันเร่งแล้วบีบแตรไล่
	แต่มันยังคงยืนจังก้าจ้องเขม็ง ผมตัดสินใจไม่ถูก รถพุ่งเข้าหามันเกือบถึงตัว
	“อย่าหลบ ชนเลย ! ไอ้เล็กร้องลั่น” ผมทำตาม
	เพราะถ้าหลบก็มีหวังคว่ำลงข้างทางแน่ กะว่าจะเฉี่ยวเฉียดตัวมันไป
	กลัวบาปซีครับ แต่แล้วผมก็ต้องผวา เพราะมันกลับกระโจน เข้าใส่รถ
	เสียงชนดังโครม ล้อหน้าสั่นถึงพวงมาลัยจน มือรู้สึกได้อย่างชัดเจน
	แสดงว่าชนเจ้าแมวดำเต็มที่ แบบนี้ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต
	เล่นเอาต้องรีบมองกระจกส่องหลังดูว่าเป็นอย่างไร แต่มืดมองไม่เห็นอะไร
	จึงขับต่อไปให้ถึงบ้านเร็ว ๆ
	
	                “เสือกไม่ข้ามทางม้าลายดีนัก ตายเสียได้ก็ดี”
	ไอ้เล็กพูดเป็นเชิงกระเซ้าคลาดเครียด “เราก็พยายามหลบแล้วเชียว
	ดันกระโดดใส่ทำเก่ง มาโทษกันไม่ได้นะ” ผมว่าอย่างไม่สบายใจนัก
	ทับแมวตายบาปหรือเปล่าไม่รู้ ขับรถไปได้สักพักเดียว
	ไอ้เล็กเกิดปวดฉี่ขึ้นมาอย่างสุดกลั้น “จอดหน่อย โว้ยปวดฉี่”
	
	                “ดีเหมือนกัน จะได้ดูรถบุบหรือเปล่า” ผมเห็นด้วย
	ชะลอจอดข้างทางรีบไปดูรถก่อนอื่น ปรากฏว่าไม่มีร้อยบุบสลายเลยต้องโดน ล้อรถแน่
	ๆ ไอ้เล็กก็เลยไปยืนยิงกระต่ายข้างถนนใกล้น่ารถ ผมถือโอกาสยิงบ้าง
	ป่ามืดจนน่ากลัว ยิงกระต่ายยังไม่ทันเสร็จดีก็ต้องสะดุ้งสุดตัว
	
	                “แม้ว ๆ “ เสียงร้องชวนตระหนกที่ท้ายรถ
	เล่นเอาฉี่หดทั้งสองคนต่าง รีบหันไปมองตามเสียงโดยอัตโนมัติ
	ไอ้เล็กใจกล้าไปหาดูที่ท้ายรถ
	ผมตามหลังมองหาอีกคนอย่างไม่เชื่อว่าแมวอะไรจะมาอยู่ท้ายรถได้
	หากันทั่วคันรถไม่พบ ไม่เจอ คิดว่าหูแว่วไปเองเลย ชวนกันขึ้นรถไปนั่งเรียบร้อย
	ผมกำลังจะสตาร์ทเครื่อง ต้องสะดุ้งสุดตัว อีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงร้องอีก
	“แง้ว ๆ “ เสียงดังที่ท้ายรถแรกกว่าเก่า
	และดังบาดหัวใจทำเอาขนลุกขนพองเสียวสันหลังวูบ ทำเอาเจ้าเล็กบ้าดีเดือด
	เปิดประตูพรวดพราดออกไปดูทางท้ายกระบะ อีกหน

	                “ปิดกระจกรถ ขับออกไปเร็ว ๆ “ ไอ้เล็กเสียงสั่น
	เมื่อกลับมานั่งที่เดิม “แมวผีแน่ ๆ มันนั่งร้องอยู่บนรถ
	ตอนท้ายกระบะนั่นแหละ”

	                ผมไม่รีรอติดเครื่องได้ยัดเกียร์เหยียบคันเร่งจมจนล้อตะกุยดินปลิวว่อน
	ก็จะบินได้ด้วยซ้ำ จนออกถนนใหญ่ จึงหายใจโล่งอก เมื่อหันไปดูท้ายรถ
	เห็นว่างเปล่า อีกไม่นานก็คงถึงบ้านอย่างปลอดภัย

	                ไอ้เล็กกับผมเห็นตรงกันว่า แมวผี แน่นอน