เรื่อง ตามมาบ้าน  

 
		
		เรื่อง มันเกิดขึ้นตอนประมาณเดือน พ.ย. เมื่อปี 41 วันนั้นเราก็กำลังกลับบ้านแต่วันนั้นกุ้งต้องไปหาคุณแม่ที่
	บ้านคุณยาย แล้วบ้านของคุณยายอยู่ในซอยวัด ตอนนั้นก้อมาถึงหน้าปากซอยแล้วพอดีก้อมีรถปอเต็กตึ้งสวนออกมาพอดี 
	รถนั้นพึ่งส่งศพเสร็จ รถเป็นสีขาวทั้งคัน วันนั้นแปลกมาก ทุกทีเราจะกลัวไม่กล้ามองเข้าไปในรถ แต่คราวนี้เรามองเข้าไปใน
	รถที่กระบะที่เป็นรถเก็บศพแหละ แต่มองเข้าไปมันก็ไม่มีอะไร (วันนั้นเป็นวันศุกร์วันอาทิตย์ที่จะถึงก้อจะเป็นงานโรงเรียน 

		วันเสาร์กุ้งเลยถูกเพื่อนนัดให้ไปช่วยเตรียมร้านที่จะขายของในวันงาน โรงเรียน ในวันเสาร์) พอตอนกลางคืนกุ้ง
	ก้อไม่ง่วงนอน ได้นั่งดูทีวีไปเรื่อย ๆ จนตี 4 ก้อ คิดได้ว่าต้องตื่นแต่เช้าเลยไปนอนดีกว่า ตอนนอนกุ้งก้อเปิดวิทยุทิ้งไว้ด้วย 
	ตอนนอนก้อคิดอะไรไปเรื่อยแต่หลับตา แล้วกุ้งก้อรู้สึกเหมือนจะหลับแล้ว แต่กุ้งก้อยังคิดอยู่เหมือนพูดอะไรกับตัวเองในใจ 
	แล้วสักพักก็มีอีกเสียงอยู่ในหัวกุ้งพูดใส่ซึงเสียงนั้นไม่ใช่เสียงกุ้ง แต่เป็นเสียงคนอื่น เสียงนั้นไม่ได้มาจากข้างนอกเสียงเหมือน
	เราคิดอะไรในใจมันชัดและดังกว่าและที่สำคัญมันไม่ใช่เสียงกุ้ง กุ้งจำไม่ได้ว่าเขาพูดอะไรบ้าง จำได้แต่ว่าเขาบอกว่า "มีรถสีขาว
	มาด้วยมีคนมานั่งกับรถนี่ " แล้วเสียงก็เงียบไปเหมือนเขาทิ้งกุ้งไป หลังจากนั้นตาของกุ้งก็ถูกบังคับให้ลืมขึ้นเอง แล้วกุ้งก้อ
	เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างพัดลมกุ้งที่อยู่ข้างเตียงใกล้มากด้วย ผิวขาว ผมสีดำ ใส่เสื้อสีขาวดูเหมือนยังเป็นวัยรุ่น แล้วเขาก็
	ทำท่าจะก้มลงมาที่เตียงกุ้ง กุ้งก็เลยทนไม่ไหวกุ้งพยายามขยับดิ้นแต่ทำไม่ได้เหมือนถูกอะไรทับอยู่ แต่สักพักกุ้งพยายามจนตัว
	เองลุกขึ้นมาได้แล้วเข้าก้อหายไปแล้ว กุ้งเลยร้องเรียกแม่หนู แต่กุ้งร้องไม่ดัง แม่ก็เลยไม่ได้ยิน กุ้งเลยตัดสินใจวิ่งไปที่ห้องแม่
	แล้วขอนอนด้วย ตอนเข้าไปนอนที่ห้องแม่ยังโดนอำต่อหลายครั้งจนตี 5 กุ้งเหนื่อยแล้วก็เลยหลับไปเลย วันศุกร์ต่อมากุ้งก็ยัง
	โดนอำอีกตอนนั้นกุ้งนึกว่าจะโดนทุกๆวันศุกร์ แต่โชคดีที่ไม่ได้โดนอีก 

	กุ้ง เด็กมาแตร์ 

-------------------------------------------------------------
	ที่มาของเรื่อง http://www.itencity.com/thaisayong